Ασπιρίνη για τη νοσούσα οικονομία της Νότιας Αφρικής αναμένεται να αποδειχθεί το Μουντιάλ. Αν και η χώρα παράγει το 39% του ακαθάριστου προϊόντος της Αφρικής και αποτελεί την πιο δυναμική οικονομία της Μαύρης Ηπείρου, η οικοδέσποινα του κορυφαίου ποδοσφαιρικού ραντεβού έχει πληγεί από την παγκόσμια οικονομική κρίση και αδυνατεί να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα ανεργίας, η οποία εκτινάχθηκε πάλι πάνω από το 25%.

Η διοργάνωση του Μουντιάλ μπορεί να προσθέσει ένα 0,5% στον δείκτη ανάπτυξης, που το 2010 αναμένεται να φθάσει το 2,6%. Το ποσοστό δεν είναι αμελητέο αλλά όχι και ικανό να σώσει τη νοτιοαφρικανική οικονομία. Πολύ περισσότερο που τα οικονομικά οφέλη θα είναι μικρότερα από αυτά που προβλέπονταν αρχικά. Η μεγαλύτερη διάψευση έρχεται από τον αριθμό των επισκεπτών, οι οποίοι δεν πρόκειται να φθάσουν τις 450.000 όπως είχε υπολογιστεί πριν από την εκδήλωση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Οι απαισιόδοξες προβλέψεις κάνουν λόγο για 200.000 τουρίστες, ενώ οι αισιόδοξες τους ανεβάζουν σε 370.000. Το σίγουρο είναι ότι το 60% των εισιτηρίων των αγώνων έχει πουληθεί σε Νοτιοαφρικανούς, το 38% σε επισκέπτες από άλλες ηπείρους, ενώ μόλις 2% σε άλλους Αφρικανούς.

Ορισμένοι όμως (αισιόδοξοι) αναλυτές θεωρούν ότι οι τουρίστες που ταξίδεψαν ή θα ταξιδέψουν στη Νότια Αφρική θα παραμείνουν στη χώρα περισσότερο χρόνο και θα ξοδέψουν περισσότερα χρήματα. Σύμφωνα με αυτούς το ακαθάριστο οικονομικό προϊόν του Μουντιάλ στη Νότια Αφρική θα φθάσει τα 9,3 δισ. ευρώ, ενώ τα συνολικά έξοδα για τη φιλοξενία του κορυφαίου ποδοσφαιρικού γεγονότος έφθασαν τα 5,54 δισ. ευρώ (τα 4 δισ. ευρώ κατέβαλε το κράτος). Τα έσοδα από τους τουρίστες (συμπεριλαμβανομένων και αυτών από τις επίσημες αποστολές) αναμένεται να φθάσουν τα 1,3 δισ. ευρώ.

Η χρηματοδότηση στη βελτίωση των υποδομών βοήθησε να βρουν δουλειά 695.000 εργαζόμενοι στις κατασκευές, εκ των οποίων οι 280.000 τη διατήρησαν ως εφέτος. Ακόμη και έτσι όμως, μόνο τον περασμένο χρόνο 1 εκατομμύριο εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους εξαιτίας της οικονομικής κρίσης διογκώνοντας το πρόβλημα της ανεργίας, η οποία πλήττει κυρίως τους μαύρους (80% των 50 εκατομμυρίων Νοτιοαφρικανών). Η ανεργία είναι ο μεγάλος πονοκέφαλος της κυβέρνησης, η οποία αναζητεί ένα σχέδιο για να διαφοροποιήσει την οικονομία της χώρας, η οποία στηρίζεται πολύ στην εξαγωγή πρώτων υλών και μεταποιημένων προϊόντων. Για τους υπερασπιστές του το Μουντιάλ αποτελεί μια ευκαιρία για να προωθηθεί προς τα έξω μια εικόνα της Νότιας Αφρικής ως μιας χώρας προετοιμασμένης, στην οποία μπορεί κάποιος να επενδύσει με ασφάλεια, με μια οικονομία σύγχρονη και δυναμική.

Από την άλλη όμως υπάρχουν αυτοί που θεωρούν ότι οι επενδύσεις στις υποδομές που έγιναν για χάρη του Μουντιάλ (στάδια, αεροδρόμια, οδικό σύστημα) έπρεπε να κατευθυνθούν σε πιο επείγουσες ανάγκες του πληθυσμού. Στη Νότια Αφρική το 24% του πληθυσμού ζει χωρίς τρεχούμενο νερό, το 20% χωρίς ηλεκτρικό, ενώ χρειάζονται να κατασκευαστούν 2 εκατ. κατοικίες για να στεγαστούν οι «κολασμένοι» των παραγκουπόλεων. Τα προηγούμενα χρόνια χάρη στα κυβερνητικά προγράμματα κατασκευάστηκαν 1,5 εκατ. κατοικίες, εξασφάλισαν νερό 7 εκατομμύρια Νοτιοαφρικανοί, ενώ ο ηλεκτρισμός πήγε σε πολλές φτωχές περιοχές. Τα χρονίζοντα προβλήματα όμως έχουν ριζοσπαστικοποιήσει τμήματα του κυβερνώντος Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου, ιδίως τη νεολαία, που προωθούν ιδέες για εθνικοποιήσεις των ορυχείων και της βιομηχανίας.