Ο συνήθης τύπος έλληνα ποδοσφαιριστή ήταν μέχρι πρότινος αυτός που σε μικρή ηλικία βρισκόταν με γεμάτο τραπεζικό λογαριασμό και έφτανε λίγο προτού κλείσει τα σαράντα χρόνια του να μετατρέπεται σε ευγενή επαίτη, ο οποίος κλαίγεται στην πολιτεία για μια θέση στο Δημόσιο ή μια άδεια πρακτορείου του ΟΠΑΠ για να συντηρηθεί. Από τα πρώτα χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην Ελλάδα ως και τις αρχές της δεκαετίας του ’90 η παραπάνω εικόνα ήταν η πιο συνηθισμένη. Παιδιά από την επαρχία, στην πλειονότητά τους αμόρφωτα και απαίδευτα, δημιουργούσαν μεγάλη περιουσία σε διάστημα λίγων ετών, την περίοδο που το ποδοσφαιρικό άστρο τους έλαμπε. Δεν είχαν όμως την πρόνοια να αποταμιεύσουν ή να επενδύσουν τα εκατομμύρια δραχμές που τους απέφερε η συνεργασία με κάποια μεγάλη ομάδα. Ξόδευαν απερίσκεπτα τα χρήματα σε ακριβά σπίτια και αυτοκίνητα, έκαναν ακριβή ζωή, αφού λειτουργούσαν με την εντύπωση ότι τα εκατομμύρια θα συνεχίσουν να έρχονται και μετά από το τέλος της ποδοσφαιρικής καριέρας τους. Και όταν έφτανε η ώρα να κρεμάσουν τα ποδοσφαιρικά παπούτσια τους, έρχονταν αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα: το άστρο είχε σβήσει, η δημοτικότητά τους (ξ)έπεφτε στο ναδίρ, οι «φίλοι» απομακρύνονταν μαζί με τα φώτα της δημοσιότητας. Και αυτοί που δεν είχαν προνοήσει να αποταμιεύσουν ένα σημαντικό κεφάλαιο για να το επενδύσουν στο επιχειρηματικό ξεκίνημά τους, έφταναν ακόμη και στη ζητιανιά.
Από τα μέσα της περασμένης δεκαετίας η εικόνα του έλληνα ποδοσφαιριστή άρχισε να αλλάζει. Τα μικρά παιδιά που χάρη στο μεγάλο ταλέντο τους μεταγράφονταν σε μια μεγάλη ομάδα και εξασφάλιζαν ένα υψηλό συμβόλαιο δεν ήταν το ίδιο αμόρφωτα και απαίδευτα. Η μερίδα των συνειδητοποιημένων επαγγελματιών ποδοσφαιριστών μεγάλωσε, αφού εκτός των άλλων ήταν πολλοί αυτοί που απέκτησαν οικονομικούς συμβούλους, χρηματιστές, δικηγόρους. Ευεργετικά για τους ποδοσφαιριστές στον τομέα αυτό λειτούργησαν και οι επαγγελματίες ατζέντηδες, όσοι από αυτούς δηλαδή δεν αντιμετωπίζουν τον πελάτη τους ως αναλώσιμο προϊόν για ευκαιριακό κέρδος. Τους βοήθησαν να αποκτήσουν επιχειρηματική συνείδηση και να αντιληφθούν ότι δεν πρέπει να αφήνουν να περνά ανεκμετάλλευτη η τεράστια ευκαιρία που τους παρουσιάζεται να πολλαπλασιάσουν το κεφάλαιο που δημιουργούν από την ποδοσφαιρική καριέρα τους.
Χάρη στους καλούς συμβούλους και τις εύστοχες επενδυτικές κινήσεις πολλοί από τους ποδοσφαιριστές που εγκατέλειψαν την ενεργό δράση την τελευταία πενταετία είναι σήμερα οικονομικά ανεξάρτητοι. Απολαμβάνουν τους καρπούς που έδρεψαν με την προσπάθεια περίπου μιας δεκαετίας χάρη στη σωστή οικονομική διαχείριση. Τα τελευταία χρόνια ήταν αρκετοί αυτοί που επένδυσαν τα χρήματα που είχαν αποταμιεύσει από το ποδόσφαιρο και ξεκίνησαν επιχειρηματική καριέρα αμέσως μόλις κρέμασαν τα παπούτσια τους.
Την τελευταία πενταετία όμως παρατηρείται μια νέα επενδυτική τάση από τους εν ενεργεία ποδοσφαιριστές. Οταν εγκατέλειψαν το χρηματιστήριο, στο οποίο είχαν φτάσει να είναι… θεσμικοί επενδυτές, αρκετοί ποδοσφαιριστές επέλεξαν να ξεκινήσουν επιχειρηματική δράση προτού εγκαταλείψουν τα γήπεδα. Στόχος τους να εκμεταλλευθούν τη δημοτικότητά τους τώρα που αυτή βρίσκεται στο ζενίθ και όχι μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής καριέρας τους, όταν τα φώτα της δημοσιότητας θα τους εγκαταλείψουν, τουλάχιστον μερικώς. Ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στους μεγάλους συλλόγους έχουν ήδη ξεκινήσει παράλληλη καριέρα στον χώρο των επιχειρήσεων. Οι περισσότεροι δηλώνουν ενθουσιασμένοι με την επιλογή τους και τονίζουν ότι η ενασχόληση με την επιχείρηση δεν επηρεάζει αρνητικά την αγωνιστική δραστηριότητά τους.
Στην ΑΕΚ συναντά κανείς αρκετούς επιχειρηματίες ποδοσφαιριστές. Ο Βασίλης Τσάρτας είναι ιδιοκτήτης εργοστασίου παραγωγής τούβλων με έδρα τη Νάουσα. Ο Βασίλης Μπορμπόκης είναι συνέταιρος σε εταιρεία που αναλαμβάνει τον εξοπλισμό καταστημάτων. Ο Ντέμης Νικολαΐδης, ο οποίος επένδυσε στο χρηματιστήριο, στη συνέχεια ασχολήθηκε με το real estate. Προ διετίας είχε εισαγάγει ένα πρόγραμμα ανάλυσης ποδοσφαιρικών αγώνων, το οποίο είχε επιχειρήσει να πουλήσει σε τηλεοπτικούς σταθμούς, χωρίς επιτυχία. Ο Ιλια Ιβιτς μαζί με τη σύζυγό του κυρία Ελένη Πετρουλάκη είναι ιδιοκτήτης ενός κέντρου αισθητικής, το οποίο άνοιξε πρόσφατα στη Γλυφάδα. Ο Νίκος Κωστένογλου ήταν στο παρελθόν ιδιοκτήτης εστιατορίου στη Νέα Ιωνία.
Από τους εν ενεργεία παίκτες του Παναθηναϊκού γνωστή είναι η επιχειρηματική δράση του Κριστόφ Βαζέχα, που είναι ιδιοκτήτης εστιατορίου στην Αγία Παρασκευή και των Αγγελου Μπασινά και Στέφανου Κοτσόλη. Ο Μπασινάς είναι ιδιοκτήτης (μαζί με τον αδελφό του, επίσης εν ενεργεία ποδοσφαιριστή Στέφανο) ενός κλαμπ γηπέδων «5Χ5» στα Σπάτα, στο οποίο λειτουργεί και ακαδημία ποδοσφαίρου. Ο Κοτσόλης έχει ένα ποσοστό σε καφετέρια στην Κηφισιά μαζί με τον πρώην παίκτη τού Παναθηναϊκού Αλέξη Αλεξούδη.
Στον Ολυμπιακό ξεχωρίζει ο Κριστιάν Καρεμπέ, ο οποίος δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στα είδη αθλητικής ένδυσης (είναι ιδιοκτήτης εταιρείας με έδρα τη Γαλλία) και εσχάτως συνεταιρίστηκε με τον Αλέκο Αλεξανδρή για να εκμεταλλευθούν την ελληνική αγορά. Ο έλληνας διεθνής επιθετικός του Ολυμπιακού είναι ιδιοκτήτης αλυσίδας καταστημάτων καλλυντικών. Ο Ηλίας Πουρσανίδης είναι ιδιοκτήτης ενός κλαμπ «5Χ5» στο Χαϊδάρι. Ο Στέλιος Γιαννακόπουλος είναι ιδιοκτήτης καφετέριας στην Καισαριανή.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στην επιχειρηματική δράση του Τάκη Γκώνια. Ο διεθνής μέσος του Ηρακλή είναι ιδιοκτήτης ενός συγκροτήματος στη Λιβαδειά, το οποίο περιλαμβάνει κινηματογραφικές αίθουσες, εστιατόριο και καφετέρια. Ο Νίκος Μιχόπουλος της Κρίσταλ Πάλλας ήταν μαζί με τον Θοδωρή Ζαγοράκη ιδιοκτήτες μιας καφετέριας, την οποία πούλησαν. Ο τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ Βαγγέλης Πουρλιοτόπουλος ήταν συνιδιοκτήτης (μαζί με τον παλαίμαχο πλέον Γιώργο Τουρσουνίδη) ενός πρατηρίου καυσίμων, το οποίο παραχώρησαν. Ο Κώστας Φρατζέσκος είναι ιδιοκτήτης ενός κλαμπ «5Χ5» και σχολής ποδοσφαίρου στη Χαλκιδική.
Είναι πάρα πολλοί οι ποδοσφαιριστές που έχουν εμπιστευθεί τη διαχείριση των κεφαλαίων τους σε επενδυτικούς συμβούλους, ενώ είναι πολλοί και αυτοί που έχουν καταφέρει να κρατήσουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας την επιχειρηματική τους δράση. Η γενιά των τριαντάρηδων σήμερα ποδοσφαιριστών λειτουργεί διαφορετικά από τις προηγούμενες. Οι παίκτες που ξοδεύουν μέχρι τελευταίου ευρώ τα κέρδη ενός καλού συμβολαίου τείνουν να γίνουν είδος προς εξαφάνιση. Ο έλληνας ποδοσφαιριστής είναι σήμερα πιο συνειδητοποιημένος επαγγελματικά από ποτέ. Πουλά ακριβά το ταλέντο του και συγχρόνως φροντίζει να μαγειρέψει προτού πεινάσει, αφού έχει αντιληφθεί ότι το χρήμα και η δόξα διαρκούν ως τη λήξη του τελευταίου ποδοσφαιρικού συμβολαίου. Δραστηριοποιείται επενδυτικά και επιχειρηματικά πολύ προτού κρεμάσει τα παπούτσια του, αφού οι μεγάλες δόξες του παρελθόντος που σήμερα απλώς επιβιώνουν έχουν γίνει για τους νεότερους παραδείγματα προς αποφυγήν.
Η προηγούμενη γενιά έδειξε τον (σωστό) δρόμο * Πολλοί παρέμειναν στον χώρο ως προπονητές, ατζέντηδες ή δάσκαλοι σε σχολές ποδοσφαίρου
Τα πρώτα επιχειρηματικά βήματά τους είχαν κάνει και μερικοί από τους πιο γνωστούς ποδοσφαιριστές της προηγούμενης γενιάς, αυτής που εγκατέλειψε την ενεργό δράση την τελευταία επταετία. Ο Στέλιος Μανωλάς είναι ένας από τους πρώτους διδάξαντες. Δημιούργησε μια επιχείρηση στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Νάξο, τον καιρό που ακόμη αγωνιζόταν στην ΑΕΚ. Στην αρχή ένα κατάστημα με εκκλησιαστικά είδη, έπειτα ένα συγκρότημα με ενοικιαζόμενα δωμάτια. Μαζί με τον Τόνι Σαβέβσκι άνοιξαν μια καφετέρια κοντά στο γήπεδο της ΑΕΚ, η οποία όμως δεν απέδωσε τα αναμενόμενα και έκλεισε.
Ο Τάσος Μητρόπουλος έγινε συνιδιοκτήτης μιας αντιπροσωπείας αυτοκινήτων προτού κρεμάσει τα παπούτσια του. Ο Βασίλης Δημητριάδης εκμεταλλεύτηκε το όνομά του στη Θεσσαλονίκη, όπου άνοιξε πρατήριο καυσίμων. Ο Δημήτρης Σαραβάκος άνοιξε μια καφετέρια στη Γλυφάδα, ενώ πήρε μερίδιο και σε εστιατόριο στην περιοχή της Πλάκας. Ο Βασίλης Καραπιάλης είναι ιδιοκτήτης μιας καφετέριας στη Λάρισα. Ο πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ Αχιλλέας Ζαφειρίου διατηρεί κατάστημα ειδών ρουχισμού στη Θεσσαλονίκη. Ο Σάββας Κωφίδης διατηρεί συγκρότημα γηπέδων «5Χ5». Ο Κώστας Λαγωνίδης είναι ιδιοκτήτης μιας τεχνικής εταιρείας που δραστηριοποιείται στις οικοδομές.
Στην πλειονότητά τους πάντως οι ποδοσφαιριστές που κρέμασαν πρόσφατα τα παπούτσια τους επέλεξαν να συνεχίσουν να δουλεύουν στον χώρο του ποδοσφαίρου. Ως προπονητές ή μέλη τεχνικών επιτελείων ομάδων, ως ατζέντηδες ποδοσφαιριστών (ο Ανδρέας Μπονόβας, ο Λαγωνίδης, ο Θωμάς Λαφτσής είναι μάνατζερ με άδεια από τη FIFA), ως δάσκαλοι σε σχολές ποδοσφαίρου κτλ.
