Η πώληση του Αρη και το «πόθεν έσχες» του Ζαχουδάνη

Η πώληση της ΠΑΕ Αρης στις 12 Ιουλίου 2001, παρά τις διαψεύσεις που είχαν προηγηθεί από τον ίδιο τον κ. Δημήτρη Κοντομηνά και το επιτελείο του, και ο τρόπος με τον οποίο έγινε η μεταβίβαση αυτή στον ελληνοαμερικανό (από το Μανχάταν Μπιτς του Λος Αντζελες) επιχειρηματία κ. Γιάννη Ζαχουδάνη, ποτέ δεν έγινε απόλυτα πιστευτή ­ για διάφορους λόγους ­ από τους οπαδούς του Αρη αλλά και από όλους εκείνους που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα. Ο πρώτος και σοβαρότερος λόγος είναι ότι η απλή λογική δεν μπορεί να στηρίξει αυτή τη μεταβίβαση μετοχών σε έναν άνθρωπο που ήρθε από το πουθενά, σε… στυλ Αλέξανδρου Σκλαβενίτη, και που η μοναδική ενασχόλησή του με τον αθλητισμό ήταν ότι κάποτε υπήρξε συνιδιοκτήτης του Μανχάταν Κάουντρι Κλαμπ, ενός ιδιωτικού τένις κλαμπ στο Μανχάταν Μπιτς. «Δεν είναι από τα μεγάλα ονόματα της ελληνικής ομογένειας», θα πει ο εμπορικός ακόλουθος του ελληνικού προξενείου στο Λος Αντζελες κ. Ηλίας Θανασάς στην πρώτη διερευνητική επαφή που είχαμε μαζί του. Στη συνέχεια ο πρώτος εξάδελφός του, κ. Βαγγέλης Ανδριάς, ο οποίος δούλεψε μαζί του για δέκα ολόκληρα χρόνια, δεν άντεξε και ξέσπασε: «Οταν πρωτοδιάβασα ότι ο Γιάννης Ζαχουδάνης θα αγοράσει τον Αρη νόμιζα ότι βλέπω όνειρο. Τι να πω για να μην τρελαθούμε κιόλας! Εγώ έζησα από κοντά την οικονομική καταστροφή του ­ όταν ήμουν στις ΗΠΑ ­ που ξεκίνησε από το 1986 με πτωχεύσεις εταιρειών του. Τώρα ξαφνικά έγινε εκατομμυριούχος; Εγώ όμως λέω και κάτι άλλο. Εστω ότι είχε συγκεντρώσει κάποια εκατομμύρια δολάρια όλα αυτά τα χρόνια, στον Αρη θα ερχόταν να επενδύσει τους κόπους και τις αγωνίες μιας ζωής στην Αμερική; Ο Γιάννης Ζαχουδάνης είναι μόνιμος κάτοικος στη Σάντα Μόνικα του Λος Αντζελες. Από εκεί θα διοικήσει τον Αρη; Υπάρχει έστω και ένας σοβαρός άνθρωπος ο οποίος μπορεί να πιστέψει αυτή την ιστορία που θα αποδειχθεί τραγική για τον Αρη και τον αδελφό μου τον Τάκη, ο οποίος ακόμη δεν κατάλαβε σε τι περιπέτεια έχει εμπλακεί;».

Στην κατοχή μας υπάρχουν πολλά στοιχεία που καθιστούν θολή την πώληση της ΠΑΕ Αρης από τον κ. Δημήτρη Κοντομηνά στον κ. Γιάννη Ζαχουδάνη. Δεν μπορούμε να πάρουμε θέση αλλά θα παραθέσουμε όλα εκείνα που κατορθώσαμε να συγκεντρώσουμε έπειτα από έρευνα περίπου δύο μηνών.

* Την ημέρα της πώλησης της ΠΑΕ Αρης εξεδόθη επιταγή στο όνομα του κ. Κοντομηνά ποσού 90 εκατ. δρχ. με αποδέκτη τη ΦΑΕ Θεσσαλονίκης. Αργότερα διέρρευσε η πληροφορία ότι το τίμημα της πώλησης από τον κ. Κοντομηνά στον κ. Ζαχουδάνη ήταν 1,8 δισ. δρχ. σε δόσεις. Αυτός που αγοράζει πρέπει να πληρώσει στη ΦΑΕ επί του ποσού αγοράς 5% (1.800.000.000 Χ 5% = 90.000.000). Περίεργη σύμπτωση; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του, καθώς σε όλες τις εμπορικές συναλλαγές εκείνος που αγοράζει πληρώνει και τους φόρους.

* Ενας Ελληνοαμερικανός με μεγάλη οικονομική επιφάνεια(;) θέλοντας να κάνει επένδυση στη χώρα που γεννήθηκε με την αγορά μιας μεγάλης ΠΑΕ για την οποία ο προκάτοχος-πωλητής επένδυσε γύρω στα 7-8 δισ. δρχ. στα τρία χρόνια που ήταν ιδιοκτήτης της, τελικά την αγοράζει με προσύμφωνο (λες και ήταν περίοδος εκπτώσεων) με 1,8 δισ. δρχ. ­ και μάλιστα σε δόσεις.

* Πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό, χωρίς όμως να επιβεβαιωθεί από καμία πλευρά, ότι η πρώτη δόση (περίπου 388.000 – 400.000 δολάρια) της αγοράς της ΠΑΕ δεν πληρώθηκε ως σήμερα από τον κ. Ζαχουδάνη στον κ. Κοντομηνά.

* Ως τις αρχές Αυγούστου δεν είχαν πληρωθεί οι υπάλληλοι της ΠΑΕ και οι ποδοσφαιριστές, ενώ δεν είχαν σταλεί οι προκαταβολές για τις μεταγραφές των Σαΐντ Τσίμπα, Ιρανίλντο. Η δικαιολογία ήταν ότι είχαν μπλοκαριστεί τα χρήματα που είχε στείλει ο νέος μεγαλομέτοχος κ. Ζαχουδάνης. Ξαφνικά στις 7 Αυγούστου με επιταγή ποσού 150 εκατ. δρχ. της ErgoBank στη Nova Bank σχεδόν όλα τακτοποιήθηκαν. Κάποιοι που ξέρουν πρόσωπα και πράγματα κουνούν με σημασία το κεφάλι τους.

* Υπήρξε έντονη κινητικότητα για τα τηλεοπτικά της ΠΑΕ, τα οποία (μαζί με τις διαφημιστικές πινακίδες του γηπέδου Χαριλάου) είχαν παραχωρηθεί από τον τότε ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Αρης κ. Κοντομηνά στον Alpha αντί 800 εκατ. δρχ. Το ποσό αυτό κρίθηκε πάρα πολύ μικρό από το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς και με προσωπική παρέμβαση των κκ. Ζαχουδάνη και Τάκη Ανδριά στον κ. Κοντομηνά όλα ανέβηκαν (τα τηλεοπτικά κατά 200 εκατ. δρχ., οι φανέλες κατά 30 εκατ. δρχ. και οι πινακίδες κατά 25 εκατ. δρχ.). Δηλαδή τα τηλεοπτικά έφθασαν το 1 δισ. δρχ., οι φανέλες τα 150 εκατ. δρχ. και οι πινακίδες τα 75 εκατ. δρχ. Υστερα από όλα αυτά προκύπτει ακόμη ένα μεγάλο ερωτηματικό: γιατί ο κ. Κοντομηνάς υποκύπτει σε όλα όσα απαιτεί το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς; Τι συμβαίνει; Η δήλωση που διοχετεύθηκε στον φίλα προσκείμενα προς τον Αρη Τύπο ότι δεν έχει καμμιά σχέση πλέον με την ΠΑΕ και ότι όλα γίνονται από αγάπη, δυστυχώς δεν πείθει κανέναν. Ούτε βέβαια αποτελεί ισχυρό άλλοθι αυτό που διέρρευσε πριν από λίγες ημέρες από τη διοίκηση, ότι, δηλαδή, υπάρχει σοβαρή νομική ατέλεια στην τηλεοπτική σύμβαση με τον Alpha, την οποία υπέγραψαν οι παράγοντες της Κίτρινης εταιρείας κκ. Τάσος Δημητρίου και Χρήστος Πετρίδης στις 28 Ιουνίου 2001, ενώ η πώληση πραγματοποιήθηκε στις 12 Ιουλίου 2001.

* Κανείς δεν μπορεί να δώσει απάντηση ­ ίσως να πρόκειται για διαβολική σύμπτωση ­ γιατί στις 6 και 7 Ιουλίου ­ δηλαδή το προηγούμενο Σαββατοκύριακο από την πώληση της ΠΑΕ Αρης ­ ο κ. Ευάγγελος Θωμόπουλος (ανώτερος υπάλληλος στην Interamerican και γνωστός από τη θητεία του στην ΠΑΕ και στην ΚΑΕ Αρης) ήταν στην Ερέτρια στο ξενοδοχείο «Περιγιάλι», που ανήκει στον κ. Τάκη Ανδριά και συζητούσαν επί ώρες για κάποιο σοβαρό θέμα. Οι δύο άνδρες δεν διατηρούσαν ιδιαίτερες σχέσεις και η γνωριμία είχε γίνει πριν από χρόνια και επί προεδρίας του κ. Ευάγγελου Ιωαννίδη, όπως υποστηρίζει ο τελευταίος. Τι ήταν εκείνο που τους έφερε τόσο κοντά το συγκεκριμένο διήμερο;

* Οι μεσολαβητές

Τα γεγονότα που επακολούθησαν οδηγούν αβίαστα στη σκέψη ότι σε αυτές τις συζητήσεις το βασικό θέμα ήταν η πώληση της ΠΑΕ Αρης.

Μάλιστα, ότι ο κ. Θωμόπουλος έπαιξε βασικό ρόλο σε αυτή την πώληση δεν το αρνείται ο κ. Τ. Ανδριάς, ο οποίος μας δήλωσε: «Βοήθησα σημαντικά στο να πουληθεί μια έκταση στην περιοχή της Ερέτριας σε έναν συνεταιρισμό υπαλλήλων, μέσω μιας κτηματομεσιτικής εταιρείας του κ. Κοντομηνά, και αυτό εκτιμήθηκε από τον φίλο κ. Θωμόπουλο, ο οποίος με ρώτησε αν μπορώ να βοηθήσω στην πώληση της ΠΑΕ Αρης γιατί ο κ. Κοντομηνάς είχε πρόθεση να την πουλήσει. Τότε σκέφθηκα τον κ. Ζαχουδάνη. Ετσι ξεκίνησε αυτή η αγοραπωλησία…».

Θα πρέπει ακόμη να σημειωθεί ότι όταν ο κ. Αλκέτας Παναγούλιας απάντησε αρνητικά στην πρόταση της προηγούμενης διοίκησης να αναλάβει πρόεδρος, ο κ. Θωμόπουλος επικοινώνησε μαζί του τηλεφωνικά και προσπάθησε να τον μεταπείσει προκειμένου να ανακαλέσει την απόφασή του.

Ακόμη, στις 5 Σεπτεμβρίου σε αθλητική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης δημοσιεύθηκε η είδηση ότι οι διαπραγματεύσεις για τη μεταγραφή του Βραζιλιάνου Ιρανίλντο ξεκίνησαν επί διοίκησης του κ. Κοντομηνά με μεσολαβητή τον κ. Θωμόπουλο, χωρίς να υπάρξει διάψευση και παρά το γεγονός ότι ο τελευταίος δεν είχε επίσημα καμία θέση στην τότε διοίκηση. Είναι όμως γνωστές οι φιλικές σχέσεις του κ. Θωμόπουλου με τον μάνατζερ του Ιρανίλντο κ. Γιάννη Κόντη από τότε που ήταν διοικητικός παράγοντας της ΠΑΕ Αρης.

Είναι γνωστό ότι ο κ. Θωμόπουλος είχε απενεργοποιηθεί (επιστρέφοντας στα καθήκοντά του στην Interamerican) από τα κοινά του Αρη μετά το… φιάσκο με την ΚΑΕ και τη χρησιμοποίηση των Μάρτι Μιούρσεπ και Ντίνου Αγγελίδη στον αγώνα μπάσκετ με τον ΠΑΟΚ, γεγονός που αποτέλεσε τη (βασική) αφορμή για την απόσυρση του κ. Κοντομηνά από την ΚΑΕ.

* Οι αντιφάσεις

Τώρα, σχετικά με αυτά που μας είπε ο νέος μεγαλομέτοχος στην πρώτη συνέντευξή του προς «Το Βήμα» (Τρίτη 17 Ιουλίου 2001, «Το πρόσωπο της ημέρας») μετά την περίεργη αγορά της ΠΑΕ Αρης θα παραθέσουμε κάποια στοιχεία που συγκεντρώσαμε από την έρευνά μας:

* Μας δήλωσε τότε ότι ΕΙΝΑΙ ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου τένις κλαμπ στην περιοχή του Λος Αντζελες, του Μανχάταν Κάουντρι Κλαμπ, όπου διεξάγεται το περίφημο τουρνουά γυναικών «Βιρτζίνια Σλιμς». Φαίνεται, όμως, ότι έγινε κάποιο μεταφραστικό λάθος στον χρόνο. Δεν ΕΙΝΑΙ αλλά ΗΤΑΝ ως το 1989 ένας από τους ιδιοκτήτες του Μανχάταν Κάουντρι Κλαμπ. Σήμερα δεν έχει ούτε το ποσοστό ­ κάτω από το 20% ­ που κατείχε το 1989 μετά την πρώτη αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος.

* Ανέφερε ότι σήμερα είναι ιδιοκτήτης της Centrium Associates LLC με γραφεία στη διεύθυνση 1332 Park View Avenue Νο 101 στο Μανχάταν Μπιτς, αλλά από τη δική μας έρευνα αποδείχθηκε ότι σε αυτή τη διεύθυνση δεν υπάρχει καμία εταιρεία με αυτή την επωνυμία. Για του λόγου το αληθές σε αυτό το διώροφο κτίριο υπάρχουν ένα κέντρο φυσικοθεραπείας, ένα δικηγορικό γραφείο και άλλες επιχειρήσεις, αλλά κανένας δεν γνώριζε την εταιρεία που δήλωσε ο κ. Ζαχουδάνης. Μάλιστα ο θυρωρός είπε χαρακτηριστικά: «Αν είχε γραφεία αυτή η εταιρεία εδώ, εκείνος που θα την ήξερε σίγουρα θα ήμουν εγώ που διακινώ την αλληλογραφία…».

Αυτές βέβαια ήταν οι πρώτες αντιφάσεις του νέου ιδιοκτήτη της ΠΑΕ Αρης κ. Ζαχουδάνη, ενώ η δίμηνη έρευνά μας στην περιοχή (Λονγκ Μπιτς αρχικά και Μανχάταν Μπιτς του Λος Αντζελες στη συνέχεια) όπου δραστηριοποιείται επαγγελματικά από τα μέσα της δεκαετίας του ’60, έφεραν στο φως κάποια στοιχεία που τα θεωρούμε σημαντικά:

* Αίτηση πτώχευσης

* Στις 12 Οκτωβρίου 1987 η εφημερίδα «The Los Angeles Bussiness Journal» στη σελίδα 2 δημοσιεύει ρεπορτάζ με δίστηλο τίτλο «Κορυφαία λέσχη τένις καταθέτει αίτηση πτώχευσης» όπου αναφέρεται: «Η MCC Properties (Manhattan Country Club Properties), ιδιοκτήτης του ονομαστού Μανχάταν Μπιτς Τένις Κλαμπ, έκανε αίτηση για πτώχευση βάσει του άρθρου 11 την προηγούμενη εβδομάδα για να μπορέσει να αποκρούσει δήμευση της περιουσίας της λέσχης και του κτιριακού συγκροτήματος γραφείων τα οποία βρίσκονται στο οικόπεδο. Ο Τζον Ζαχουδάνης, ο κύριος μέτοχος της εταιρείας, με έδρα το Μανχάταν Μπιτς, ξεκίνησε τις διαδικασίες στις 5 Οκτωβρίου, μία ημέρα προτού τέσσερις δανειστές ξεκινήσουν τη δημοπρασία για την αποπληρωμή των δανείων σύμφωνα με τον δικηγόρο του (Τσαρλς Τ. Μόρισον Jr.). Οι προϋποθέσεις τού άρθρου 11 σταματούν την πώληση τής υπό δήμευση περιουσίας. Η MCC Properties (Manhattan Country Club Properties) δηλώνει χρέος 14,3 εκατ. δολαρίων και περιουσιακά στοιχεία 16,3 εκατ. δολάρια».

Την ίδια περίοδο μια άλλη εφημερίδα του Λος Αντζελες, η «The Daily Breeze», αναφέρει μεταξύ άλλων: «Στις 5 Οκτωβρίου, ο Τζον Ζαχουδάνης, κύριος μέτοχος της MCC Properties (Manhattan Country Club Properties), υπέβαλε αίτηση προστασίας, βάσει των ομοσπονδιακών νόμων πτωχεύσεως, στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Λος Αντζελες, παρουσιάζοντας χρέος αξίας 14,2 εκατ. δολαρίων και περιουσιακά στοιχεία αξίας 16,3 εκατ. δολαρίων». Αυτά συμβαίνουν το 1986 και ομογενειακοί κύκλοι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα υποστηρίζουν ότι ήταν η αρχή του τέλους.

Στην κατοχή μας αυτή τη στιγμή έχουμε την εφημερίδα «Easy Reader» της 23ης Φεβρουαρίου 1989. Στην πρώτη σελίδα υπάρχουν οι φωτογραφίες των κκ. Ζαχουδάνη και Τζέιμς Μίλερ και είναι το δεύτερο μέρος ­ από τα τρία συνολικά ­ της έρευνας που διεξήγε ο δημοσιογράφος κ. Ντόναλντ Πάιν για το Μανχάταν Κάουντρι Κλαμπ.

Το άρθρο του αμερικανού δημοσιογράφου ξεκινάει με την αρχή της κατάρρευσης του κ. Ζαχουδάνη και του συνεταίρου του κ. Μίλερ αναφέροντας: «Στην αύξηση του αριθμού των πιστωτών του Μανχάταν Κάουντρι Κλαμπ το 1986 ήταν δύσκολο να αντεπεξέλθουν ο ιδιοκτήτης Τζον Ζαχουδάνης και ο συνέταιρός του Τζέιμς Μίλερ. Οι δύο απουσίαζαν συχνά από τα γραφεία τους στο Κάουντρι Κλαμπ Πλάζα, το τριώροφο κτίριο, στη διπλανή πόρτα του κλαμπ. Οι πιστωτές συνήθισαν να συναντούν περισσότερο μια μικροκαμωμένη Φιλιππινέζα. Η κυρία Τζάριμπελ Ιλάριο στεκόταν μπροστά στους πιστωτές σαν οικονομικός υπεύθυνος της ΑΟ Development (AOD), εταιρείας μάνατζμεντ, των Ζαχουδάνη και Μίλερ. Η AOD είχε τον έλεγχο σε δύο Κάουντρι Κλαμπ και έξι ακόμη συμμετοχές σε εταιρείες κτιριακών συγκροτημάτων που ήλεγχε ο κ. Ζαχουδάνης. Οταν η Ιλάριο πρωτοπερπάτησε στα γραφεία τής AOD στη διπλανή πόρτα από το τένις κλαμπ, ήταν δύσκολο γι’ αυτήν να φανταστεί ότι η διαχείριση της AOD έμοιαζε περισσότερο με μια αγκομαχούσα οικονομικά τριτοκοσμική χώρα, παρά με εκείνη μιας δύο αστέρων αναπτυξιακής εταιρείας στο Μανχάταν Μπιτς».

Συνεργάτες της κυρίας Τζάριμπελ Ιλάριο, συνεχίζει η εφημερίδα, αναφέρουν: «Μπορούσε να κρυφτεί κάτω από το γραφείο της γιατί οι πιστωτές έρχονταν και δεν είχε άλλα χρήματα, παρά μόνο υποσχέσεις. Το βασικό καθήκον της ήταν να κάνει μια λίστα με όλους τους πιστωτές μας που ήθελαν να μας σκοτώσουν ή να μας βομβαρδίσουν».