Πρωτοπόρος στην Ελλάδα, ο Δήμος Λιβαδέων εφαρμόζει ένα πρόγραμμα για την φιλοξενία προσφύγων σε διαμερίσματα το οποίο στόχος είναι να αποτελέσει μοντέλο και για άλλους δήμους της χώρας. «Εφαρμόσαμε πιλοτικά το πρόγραμμα, σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, κρίθηκε ικανοποιητικό και συνεχίζεται. Σήμερα φιλοξενούνται 294 πρόσφυγες στη Λιβαδειά και θα φθάσουμε τους 420 σε 70 διαμερίσματα. Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται 100% από την ΕΕ», δήλωσε η Δήμαρχος Λιβαδέων Γιώτα Πούλου κατά την παρουσίαση του προγράμματος σε δημοσιογράφους τη Δευτέρα. «Και οι δυο πλευρές κερδίζουν: οι πρόσφυγες ζουν σε αξιοπρεπείς συνθήκες και η τοπική κοινωνία έχει οικονομικά οφέλη. Το πρόγραμμα επίσης μας ανάγκασε να γίνουμε καλύτεροι στις υπηρεσίες προς τους δημότες μας. Δεν έπρεπε να έρθουν σε αντίθεση οι πρόσφυγες με τους ευάλωτους δημότες μας, γι’ αυτό ο Δήμος βελτίωσε τις κοινωνικές δομές για τους ευάλωτους πολίτες».
Οι πρόσφυγες που φιλοξενούνται στη Λιβαδειά είναι ως επί το πλείστον Σύριοι και λίγοι Ιρακινοί. Περίπου το 65% θα μετεγκατασταθεί σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα ενώ οι υπόλοιποι (πχ Σύριοι που ήρθαν στην Ελλάδα μετά τις 20 Μαρτίου 2016 και δεν έχουν δικαίωμα μετεγκατάστασης) θα παραμείνουν στη Λιβαδειά.
«Το πρόγραμμα φέρνει μέχρι στιγμής 1.200.000 ευρώ στην τοπική κοινωνία», εξήγησε στο «Βήμα» η κυρία Πούλου _ είτε μέσω της ενοικίασης των διαμερισμάτων, είτε μέσω των χρημάτων που ξοδεύουν οι πρόσφυγες, μέσω προπληρωμένων καρτών, για την διατροφή και την ένδυσή τους. «Επιπλέον, προσλάβαμε 25 άτομα στον Δήμο για να τρέξουν το πρόγραμμα». Πρόσθεσε ότι τα 70 διαμερίσματα είναι διασκορπισμένα σε ολόκληρη τη Λιβαδειά, από τον κεντρικό πεζόδρομο μέχρι τις γειτονιές.
«Το πιλοτικό πρόγραμμα πήγε καλά. Το ιδανικό είναι όλοι οι πρόσφυγες να φιλοξενούνται σε διαμερίσματα. Κανείς δεν μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα το προσφυγικό-μεταναστευτικό από την τοπική αυτοδιοίκηση», δήλωσε ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας από τη Λιβαδειά. Πρόσθεσε ότι εκτός από το πρόγραμμα των 20.000 θέσεων σε διαμερίσματα που υλοποίησε η Υ. Α. σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη το 2016, εξασφαλίστηκε χρηματοδότηση από την ευρωπαϊκή Επιτροπή για άλλες 10.000 θέσεις το 2017 συν ακόμη 10.000 το 2018. Ο κ. Μουζάλας συζητάει με δημάρχους από τη Θεσσαλία και την Κρήτη για την υλοποίηση προγραμμάτων αντίστοιχων με αυτό της Λιβαδειάς.
«Ευελπιστούμε η Λιβαδειά να αποτελέσει μοντέλο και για άλλους δήμους. Είναι σημαντικό να δείξουμε ότι μια πόλη μεσαίου μεγέθους μπορεί να υποδεχθεί αιτούντες άσυλο», δήλωσε ο Φιλίπ Λεκλέρ, επικεφαλής του γραφείου της Υ. Α. στην Ελλάδα. Πρόσθεσε ότι στους πρόσφυγες που μένουν στη Λιβαδειά προσφέρονται υπηρεσίες όπως διερμηνείς, ψυχοκοινωνική υποστήριξη, νομική συμβουλευτική κ.ά.
Ο διευθυντής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Βοιωτίας Μιχάλης Γιαννιός δήλωσε: «16 προσφυγόπουλα φοιτούν σε νηπιαγωγεία της Λιβαδειάς και 59 σε δημοτικά σχολεία. Ξεκίνησαν στο τμήμα υποδοχής και σήμερα κάνουν μαζί με τα ελληνόπουλα γυμναστική, υπολογιστές, καλλιτεχνικά, αγγλικά, ορισμένα και μαθηματικά. Μόνο το μάθημα των ελληνικών συνεχίζεται στις τάξεις υποδοχής».
Μιλώντας στο «Βήμα», ο κ. Γιαννιός εξήγησε ότι τα προσφυγόπουλα που μένουν σε διαμερίσματα έχουν δικαίωμα να γραφτούν στο σχολείο της γειτονιάς τους, σε τάξεις μαζί με τα ελληνόπουλα, γιατί εμπίπτουν στο νόμο περί μεταναστών _ «όπως γράφουμε και ένα παιδί που έρχεται από την Ινδία», μας λέει χαρακτηριστικά _ ενώ εκείνα που μένουν στις δομές προσφύγων εμπίπτουν σε άλλο νόμο και φοιτούν σε απογευματινές τάξεις χωριστά από τα ελληνόπουλα. «Τους 59 μαθητές δημοτικού τους μοιράσαμε σε πέντε διαφορετικά σχολεία της Λιβαδειάς», λέει.
Μέσα στο διαμέρισμα
Ο Μοχάμεντ Χαϊθάμ, 30 ετών, Κούρδος από την Συρία, ζει εδώ και τέσσερις μήνες σε ένα από τα διαμερίσματα στη Λιβαδειά, μαζί με την σύζυγό του Νάζλι Μπαϊράμ. Μας δέχεται στο διαμέρισμά του, στον πρώτο όροφο ενός σπιτιού κοντά στο κέντρο της πόλης. «Η γυναίκα μου έμεινε έγκυος εδώ στη Λιβαδειά», λέει περιχαρής. Σε λίγες εβδομάδες πρόκειται να μετεγκατασταθούν στο Βέλγιο όπου ζει η μητέρα του μαζί με τα τρία μικρότερα αδέρφια του.
«Ήρθαμε όλοι μαζί στην Ελλάδα τον Φεβρουάριο του 2016, ύστερα από τρία δύσκολα χρόνια στην Τουρκία», λέει ο Μοχάμεντ που έφυγε από το Χαλέπι λόγω του πολέμου. «Πληρώσαμε διακινητές και περάσαμε στη Λέσβο. Μετά μας πήγαν στο Χέρσο στη βόρεια Ελλάδα. Η σύζυγός μου κι εγώ αποφασίσαμε να μείνουμε στην Ελλάδα επειδή τα σύνορα προς Βαλκάνια ήταν ακόμα ανοιχτά και σκοπεύαμε να πάμε στη Γερμανία. Η μητέρα μου, που είναι μεγάλη σε ηλικία, δεν άντεχε να δοκιμάσει μαζί μας και μαζί με τα αδέρφια μου έκαναν αίτηση για μετεγκατάσταση. Αμέσως έγιναν δεκτοί από το Βέλγιο και σύντομα θα πάμε να τους βρούμε».
«Στη Λιβαδειά η ζωή μας είναι πολύ καλή», συνεχίζει. «Τα έξοδα του διαμερίσματος είναι πληρωμένα, έχουμε περίπου 200 ευρώ σε προπληρωμένες κάρτες για διατροφή κάθε μήνα, μας έδωσαν 280 ευρώ σε κουπόνια για να αγοράσουμε ρούχα. Δεν έχουμε καμία ελπίδα ότι θα επιστρέψουμε κάποτε στη Συρία».
