Δριμύ «κατηγορώ» εναντίον του 77χρονου Θρασύβουλου Λυκουρέζου, ο οποίος χειριζόταν το μοιραίο για τέσσερις ανθρώπους ταχύπλοο, εξαπολύει η ανακρίτρια με το βαρύ κατηγορητήριό της σε βάρος του αλλά και οι διασωθέντες, που περιγράφουν με δραματικό τρόπο πώς βίωσαν το περιστατικό εκείνο το μεσημέρι που ξεκίνησαν για μια εκδρομή και κατέληξαν άλλοι στη θάλασσα και άλλοι στον θάνατο. «Το Βήμα» αποκαλύπτει σήμερα ότι η ανακρίτρια καταλογίζει στον κατηγορούμενο επικίνδυνους ελιγμούς αλλά και υπερβολική ταχύτητα για τις συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή.
Αποκαλύπτουμε το περιεχόμενο της κατάθεσης γυναίκας που διασώθηκε, η οποία περιγράφει με δραματικό τρόπο πώς βρέθηκε στη θάλασσα, πώς είδε μπροστά της τον νεκρό άνδρα και το κοριτσάκι να του κάνουν μαλάξεις αλλά και πώς οι επιβάτες του ταχύπλοου κάθονταν και τους κοιτούσαν…
«Μας κοιτούσαν χωρίς να αντιδρούν»


Η Αναστασία Χρυσοβελώνη, 37 χρόνων, ιδιωτική υπάλληλος, περιγράφει με δραματικό τρόπο τις συνθήκες του δυστυχήματος: «Είμαι εποχική υπάλληλος Αίγινας» αναφέρει «και στις 12.30 της 16ης Αυγούστου πήγαμε στην Πέρδικα με σκοπό να πάμε για μπάνιο στη νήσο Μονή, εγώ και η παρέα μου, έξι άτομα. Συγκεκριμένα, ήταν τέσσερα φιλικά μου πρόσωπα (σ.σ.: τους κατονομάζει) και ένα κοριτσάκι 9 χρόνων. Εκεί βρισκόταν το σκάφος ΑΝΤΩΝΙΑ, το οποίο είχαμε χρησιμοποιήσει και πέρυσι. Επιβιβαστήκαμε και λίγα λεπτά αργότερα αναχωρήσαμε για το νησάκι. Βγήκαμε από το λιμάνι της Πέρδικας και φάνηκε το νησί, έχοντας διασχίσει το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής. Εκείνη τη στιγμή είδα ένα ταχύπλοο σκάφος λοξώς δεξιά μας και ερχόμενο από τη μεριά της Αίγινας, χρώματος καφέ, να πλησιάζει στα 100 με 150 μέτρα περίπου, χωρίς ωστόσο να πιστεύω ότι θα δημιουργηθεί πρόβλημα. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα είδα το σκάφος αυτό να έρχεται καταπάνω μας, σχεδόν 50 μέτρα από εμάς. Πιστεύω ότι είδα έναν ελιγμό του ταχύπλοου προς αριστερά του και ακολούθως δεξιά του ως επαναφορά της πορείας του, αλλά έτσι ήμασταν βέβαιοι ότι το ταχύπλοο θα πέσει επάνω μας και αρχίσαμε να φωνάζουμε, ενώ ένα δευτερόλεπτο πριν από τη σύγκρουση ακούσαμε μια κόρνα… Ακολούθησε σφοδρή σύγκρουση, που είχε ως αποτέλεσμα εγώ και όλη η παρέα μου να πέσουμε στη θάλασσα. Τότε προσπαθήσαμε να δούμε αν όλοι ήμασταν καλά, να βοηθήσουμε το παιδί που είχαμε μαζί μας και προσπαθήσαμε να σωθούμε. Πράγματι, όλοι ήμασταν καλά εκτός από τον Μ. Γ., που είχε χτυπήσει κάπως και είχε αίματα. Μάλιστα, όπως έμαθα αργότερα, είχε κάποιο κάταγμα στον αυχένα και είχε σπάσει τη μύτη του. Ακολούθως έφτασαν στο σημείο σχεδόν σε δύο λεπτά περίπου μετά άλλα σκάφη που έκαναν την ίδια διαδρομή και άρχισαν την περισυλλογή ατόμων. Ολοι οι επιβάτες της λάντζας βρισκόμασταν στη θάλασσα, μιας και η λάντζα μας βυθίστηκε, ένεκα της σύγκρουσης, σχεδόν αμέσως.
Εκεί είδα μεταξύ των επιβαινόντων ένα άτομο να έχει το πρόσωπό του προς τη θάλασσα, χωρίς αισθήσεις, ομοίως και ένα άλλο κοριτσάκι που αργότερα του έκαναν μαλάξεις μέσα στη λάντζα που τη μάζεψε. Με τις λάντζες που ήρθαν για βοήθεια μεταφερθήκαμε στο λιμάνι της Πέρδικας. Αφού προσπαθήσαμε και πάλι να μαζευτούμε, ήρθε κόσμος από τα μαγαζιά και άλλος κόσμος και μας βοήθησε όσο μπορούσε. Εμείς με ιδιωτικό μέσο ήρθαμε στην Αίγινα. Πήγαμε και εμείς στο κέντρο υγείας να μας εξετάσουν και μόνο σε εμένα έκαναν πέντε ράμματα σε ένα σχίσιμο στο πόδι. Ακολούθως θέσαμε τα στοιχεία μας στη διάθεση του Λιμεναρχείου για παροχή κατάθεσης».
Στη συνέχεια περιγράφει πώς τους περισυνέλεξαν. Συγκλονιστική είναι και η απάντησή της για τις αντιδράσεις των επιβατών του ταχύπλοου που τους χτύπησε:
«Μετά τη σύγκρουση» καταθέτει «έμεινε σε απόσταση είκοσι μέτρων από εμάς και είδα μέσα τρία άτομα να μας κοιτούν. Δεν ξέρω αν δούλευε η μηχανή τους, δεν έκαναν κάποια κίνηση ούτε μας πλησίασαν».
Οταν ερωτάται αν υπήρχε βοηθητικό φουσκωτό στο ταχύπλοο λέει «σίγουρα όχι διότι θα το έβλεπα».
Ερώτηση: «Ποιος πιστεύετε ότι ευθύνεται για τη σύγκρουση;».
Απάντηση: «Κατά την άποψή μου πρέπει να φταίνε και οι δύο κυβερνήτες γιατί, όπως είδα, δεν έκαναν καμία προσπάθεια αποφυγής της σύγκρουσης».

ΜΑΡΤΥΡΙΑ
Αναστασία Χρυσοβελώνη: «Πιστεύω ότι είδα έναν ελιγμό του ταχύπλοου προς αριστερά του και ακολούθως δεξιά του ως επαναφορά της πορείας του, αλλά έτσι ήμασταν βέβαιοι ότι το ταχύπλοο θα πέσει επάνω μας και αρχίσαμε να φωνάζουμε, ενώ ένα δευτερόλεπτο πριν από τη σύγκρουση ακούσαμε μια κόρνα… Ακολούθησε σφοδρή σύγκρουση, που είχε ως αποτέλεσμα εγώ και όλη η παρέα μου να πέσουμε στη θάλασσα»

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ