Ο πρώην σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά εμφανίζεται για άλλη μια φορά στη λίστα των «Panama Papers», που είναι η μεγαλύτερη διαρροή offshore εταιρειών που σχετίζονται και με πολιτικούς, η οποία έχει γίνει ως σήμερα.

Τρείς είναι οι εταιρείες στα Διοικητικά Συμβούλια των οποίων εμφανίζεται ο κ. Σταύρος Παπασταύρου. Πρόκειται για την «Aisios Foundation», «Diman Foundation» και «Shamrock Foundation».
Όλες ιδρύθηκαν στις 30 Νοεμβρίου του 2005 και εκτός από τον Σταύρο Παπασταύρου έχουν δικαιούχους και τους κ.κ. Κ. Λαναρά και Σ. Μεταξά , Ε. Gavaudan, Π. Πετρίδη, Α. Πατούνη και Δ. Δημητρίου.
Και οι τρείς διαλύθηκαν τον Δεκέμβριο του 2014, παραμονές της προεδρικής εκλογής στη Βουλή αλλά και των εθνικών εκλογών του 2015. Αίσθηση προκαλεί ότι συνεδρίαζαν και σε συμβολαιογραφικό γραφείο στην Αθήνα.
Είναι άγνωστο αν ο πρώην σύμβουλος έχει δηλώσεις τις υπεράκτιες εταιρείες στα πόθεν έσχες του, ενώ από εισαγγελικές και δικαστικές πηγές εξετάζεται, αν εμπίπτει και στην απαγόρευση του νόμου για ιδιοκτησία offshore από βουλευτές υπουργούς και άλλα πρόσωπα.
Η ημερομηνία ίδρυσης όλων των εταιρειών συμπίπτει με την κατάθεση των 5,5 εκ. ευρώ στη λίστα Λαγκάρντ. Αναμένεται να ανοιχτούν με δικαστική συνδρομή όλες οι υπεράκτιες προκειμένου να διαπιστωθεί, αν κρύβονται και άλλα πρόσωπα πίσω από αυτές…
Το Βήμα δημοσιεύει όλα τα έγγραφα όπως τα αποκάλυψε ο διεθνής οργανισμός δημοσιογράφων «International Consortium of Investigative Journalists», στον οποίο συμμετέχουν και έλληνες.

Εγγραφο 1

Εγγραφο 2

Εγγραφο 3

Εγγραφο 4

Εγγραφο 5

Ανακοίνωση Σταύρου Παπασταύρου

Διετέλεσα μέλος Συμβουλίου τριών Ιδρυμάτων (FoundationCouncils), όπως άλλωστε αναφέρεται και στα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) και όχι μέλος διοικητικών συμβουλίων ή κάτοχος offshore εταιρειών στον Παναμά ή κάτοχοςoffshore λογαριασμών, όπως λανθασμένα αναπαράγεται από μερίδα του τύπου. Πρόκειται για τρία οικογενειακά Ιδρύματα τα οποία δεν συνέστησα ούτε και ασφαλώς διατηρούσα με αυτά οιαδήποτε ιδιοκτησιακή σχέση. Την εξουσία διαχείρισης των Ιδρυμάτων ασκούσαν αποκλειστικά και μόνον οι ιδρυτές τους καθώς ταΣυμβούλιατουςδεν είχανενεργή συμμετοχή στη διοίκησήτουςμέχρι τον τυχόν θάνατο των ιδρυτών, ο οποίος ευτυχώς ουδέποτε επήλθε. Έτσι, τα Συμβούλια των τριών Ιδρυμάτωνδεν απέκτησαν ποτέενεργό ρόλο στη διοίκηση και λειτουργία τους. Τα μέλη των Συμβουλίων των τριών Ιδρυμάτων αποτελούσαν αποκλειστική επιλογή των ιδρυτών τους. Η συμμετοχή μου στο Συμβούλιο αντικατόπτριζε την εμπιστοσύνη που είχαν στο πρόσωπό μου και στη δικηγορική μου ιδιότητα οι ιδρυτές που συνέστησαν τα εν λόγω Ιδρύματα, προκειμένου να διασφαλιστεί η εκτέλεση των εντολών τους σε περίπτωση θανάτου τους.