Ανησυχητική αύξηση βίαιων περιστατικών με ομοφοβικά – τρανσφοβικά κίνητρα παρατηρείται στη χώρα μας. Μόνο για το 2013, τα 22 από τα 166 περιστατικά που κατέγραψε το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας αφορούσαν ΛΟΑΤ (Λεσβιακά, Ομοφυλόφιλα, Αμφισεξουαλικά, Τρανσεξουαλικά) άτομα –12 τρανσφοβικά θύματα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. «Η ως τώρα εικόνα που σχηματίζουμε για το 2014 δείχνει ανησυχητική αύξηση των περιστατικών σε απόλυτους αριθμούς» επισημαίνει στο «Βήμα» η κυρία Ελένη Τάκου, βοηθός συντονίστρια του Δικτύου.
Οσο οι παλινωδίες σχετικά με την ψήφιση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου συνεχίζονται, το δικαίωμα στη σεξουαλική ταυτότητα, όπως ορίζεται από την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, «πληγώνεται» καθημερινά σε δρόμους, πλατείες, σχολεία, οικογένειες. Παράλληλα, ακραίοι ιεράρχες καλλιεργούν με δημόσιες δηλώσεις τους τη μισαλλοδοξία, ενώ δημόσια πρόσωπα εκτίθενται ανεπανόρθωτα στα κοινωνικά δίκτυα. Οπως το χυδαίο tweet του βουλευτή Αχαΐας κ. Νίκου Νικολόπουλου προς τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου με αφορμή τον επικείμενο γάμο με τον σύντροφό του. Ετυχε της απάντησης που του άξιζε από τον ίδιο τον κ. Ξαβιέ Μπετέλ και μάλιστα με περισσότερο ανδρισμό από αυτόν που υπονόησε προφανώς ο βουλευτής.

Δράστες αστυνομικοί
Και καθώς τα βίαια περιστατικά πυκνώνουν, τα θύματα της ομοφοβικής – τρανσφοβικής βίας ακόμη προτιμούν να μείνουν στην αφάνεια. «Το Βήμα» μίλησε με δύο από τα θύματα των πέντε συνολικά επιθέσεων που καταγράφηκαν μέσα σε διάστημα μόλις ενός μήνα.
Το μεγαλύτερο σοκ για τον κ. Γιώργο Κουνάνη, όταν στα τέλη του περασμένου Ιουλίου δέχτηκε επίθεση στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας ενώ είχε βγει βραδινό περίπατο με τον σύντροφό του, ήταν ότι στη θέση του θύτη βρέθηκε μια ομάδα αστυνομικών εν ώρα υπηρεσίας. «Ως εκείνη τη στιγμή είχα τους αστυνομικούς στο μυαλό μου ως τους ανθρώπους που αποστολή έχουν να προστατεύουν τους πολίτες, που «υπηρετούν» ανεξαιρέτως κάθε πολίτη διασφαλίζοντας την τάξη χωρίς να προβάλλουν τις προσωπικές τους πεποιθήσεις» λέει στο «Βήμα». Μέχρι σήμερα το περιστατικό δεν φεύγει από το μυαλό του. «Αυτή η αντίφαση έλαβε μέσα μου τεράστιες διαστάσεις. Μόλις δω αστυνομικούς στον δρόμο νιώθω πια φόβο, τα γόνατά μου τρέμουν, σκέφτομαι ότι θα θελήσουν να μου κάνουν καταχρηστικά έλεγχο ή ότι θα σχολιάσουν προκλητικά».
Εξάλλου, κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα τη μοιραία βραδιά. Χαμηλόφωνα υβριστικά σχόλια, τόσο όμως ώστε το ζευγάρι να τα ακούσει και να αντιδράσει. Για να λάβει τελικά την απάντηση από έναν εκ των αστυνομικών: «Δεν είναι βία αυτό που βιώσατε. Θέλεις να σου δείξω τι είναι βία;». Οπως περιγράφει ο κ. Κουνάνης στο «Βήμα», «ταυτόχρονα με άρπαξε και με κόλλησε με το πρόσωπο στον τοίχο· εκεί τα έχασα εντελώς». Ηταν τόσο σοκαρισμένος που παρά τις νομικές του γνώσεις, λόγω σχετικών σπουδών, δεν σκέφτηκε να ζητήσει τους διακριτικούς αριθμούς των αστυνομικών ώστε να κάνει συγκεκριμένη καταγγελία. Δεν έμεινε όμως άπραγος, αν και τα τηλέφωνα στο «100» δεν έπιασαν τόπο –περιπολικό δεν έφτασε ποτέ.
Ως ενεργός πολίτης και ακτιβιστής, ο κ. Κουνάνης ήταν και παραμένει υπέρ της δημοσιοποίησης τέτοιων περιστατικών. «Ο,τι λειτουργεί κρυφά, ό,τι αποσιωπάται, όπως γινόταν τόσα χρόνια, λειτουργεί υπέρ του κακού». Σήμερα, εκτός από το Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι και πλήθος μη κυβερνητικών οργανώσεων που ασχολούνται με την υπόθεση, δράση έχει αναλάβει και ο Συνήγορος του Πολίτη. Οπως έχουν ενημερωθεί, η Αστυνομία έχει διατάξει διοικητική εξέταση, όμως οι ίδιοι δεν έχουν κληθεί ως σήμερα για αναγνώριση των εμπλεκόμενων αστυνομικών. «Δεν κατηγορώ ευρύτερα το αστυνομικό σώμα, καθώς δεν είναι λίγες και οι φορές που έχω δεχθεί βοήθεια από αστυνομικούς, όμως δεν μπορούμε να αποσιωπούμε την ύπαρξη ακροδεξιών θυλάκων που πρέπει να αντιμετωπιστούν».

«Εχθρός ο φόβος»
Η αποκάλυψη αποτελεί το πιο κρίσιμο στοίχημα για τη ΛΟΑΤ κοινότητα, όπως επισημαίνει στο «Βήμα» ένα ακόμη από τα πρόσφατα θύματα. «Οταν κρύβουμε τις επιθέσεις είναι σαν να γινόμαστε και οι ίδιοι συνεργοί. Συμμετέχω σε ομάδες υποστήριξης, όπου μαζευόμαστε περισσότερα από 150 άτομα, και όλοι έχουμε δεχθεί τουλάχιστον μία ομοφοβική επίθεση, όμως οι περισσότεροι φοβούνται να το καταγγείλουν γιατί η παρουσία της Χρυσής Αυγής στη Βουλή είναι σαν να έχει «νομιμοποιήσει» τη βία στην κοινωνία» λέει χαρακτηριστικά ο Ε. Σ. (τα στοιχεία του βρίσκονται στη διάθεση του «Βήματος»).
Τα ξημερώματα της 29ης Ιουνίου ο 21χρονος φοιτητής έπεσε θύμα επίθεσης από συνομηλίκους του ενώ περπατούσε παρέα με έναν φίλο και τέσσερις κοπέλες σε μια από τις πιο πολυσύχναστες πλατείες της πόλης, στο Γκάζι. Αιφνιδίως, τρεις-τέσσερις νεαροί και μια κοπέλα άρχισαν να εξακοντίζουν ύβρεις προς το μέρος τους. «Γ…ες π…ρες, θα πεθάνετε» φώναξε ο ένας, ανάμεσα σε άλλες –ιδίου ύφους –εκφράσεις και ο φίλος τού Ε. Σ. ανταπάντησε: «Γιατί μας κάνετε ρεζίλι δημόσια;». «Τότε πλησίασε εμένα και μου έριξε μπουνιά κατευθείαν στο μάτι. Οταν κατάφερα να ανασηκωθώ, με το ένα μάτι κλειστό, είδα τον φίλο μου με σπασμένη μύτη να τον σέρνουν από τα μαλλιά στο έδαφος» περιγράφει στο «Βήμα».
Αν και, όπως επισημαίνει, το λεκτικό bullying το έχει φάει «με το κουτάλι εδώ και δέκα χρόνια», αντίστοιχη εμπειρία δεν έχει ξαναζήσει. «Η θηλυπρέπεια είναι για τέτοιους ανθρώπους κόκκινο πανί. Δεν είναι τυχαίο ότι επιτέθηκαν και στις φίλες μας με χυδαία σεξιστικά σχόλια, με αποκορύφωμα τη φράση «εσείς οι π…ς που δεν αναπαράγεστε ώστε να διατηρηθεί η φυλή μας»». Εκείνες φυσικά τρομοκρατήθηκαν, βοήθεια από τους θαμώνες της πλατείας δεν υπήρξε και η παρέα κάλεσε την Αστυνομία, η οποία έφτασε δυόμισι ώρες μετά, όταν φυσικά οι δράστες είχαν φύγει. Οπως λέει ο Ε., σήμερα δεν φοβάται να βγει στον δρόμο, να ζήσει όπως ζούσε και πριν και να μιλήσει για ό,τι του συνέβη προκειμένου η κοινωνία να ενημερωθεί.
Το προφίλ των επιθέσεων

«Η μεγάλη δυσκολία στην καταγραφή αντίστοιχων περιστατικών είναι ότι τα θύματα φοβούνται πως θα στοχοποιηθούν ξανά, ότι δεν θα καταφέρουν να αναγνωρίσουν τους θύτες ή θα αναγκαστούν να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους ακόμη και στο στενό οικογενειακό περιβάλλον» επισημαίνει στο «Βήμα» η κυρία Νέλλη Καούνη, εκπροσωπώντας την Colour Youth, μία από τις οργανώσεις που συμμετέχουν στο Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας. Μέχρι εφέτος η οργάνωση έχει καταγράψει 10 επιθέσεις και γνωρίζει ακόμη έξι περιστατικά τα οποία δεν έχει καταφέρει να καταγράψει, διότι αυτό πρέπει να γίνει από το ίδιο το θύμα. «Εμείς μπορούμε μόνο να προτρέψουμε τα θύματα, τα οποία εφόσον θελήσουν μπορούν να λάβουν ακόμη νομική και ψυχολογική υποστήριξη» συμπληρώνει.

Από την εμπειρία της ως σήμερα, όσον αφορά τα περιστατικά που συμβαίνουν στον δημόσιο χώρο, οι επιτιθέμενοι είναι κυρίως άνδρες, που «πουλάνε τσαμπουκά» όταν αισθάνονται ανώτεροι σωματικά. Ιδιαίτερη ανησυχία εκφράζει η κυρία Καούνη για τα περιστατικά που λαμβάνουν χώρα μέσα στην οικογένεια και αφορούν ψυχολογική ή ακόμα και σωματική βία που έχει ομοφοβικό – τρανσφοβικό κίνητρο. Περιστατικά τα οποία ούτε καταγράφονται εύκολα, ούτε βέβαια καταγγέλλονται εύκολα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ