«Αυτό που έγινε στο Δίστομο, στα Μέθανα, στη Σαρωνίδα, με ποινικούς που συνεργάζονται με «αντάρτες πόλης», είναι η πρωτοφανής κατάληξη μιας διαδικασίας που ξεκίνησε πριν από 20 χρόνια, όταν στα Εξάρχεια και στις φυλακές κυριαρχούσε το σύνθημα «ληστεία – αναρχία». Ποτέ όμως δεν πιστεύαμε ότι θα φτάναμε σήμερα σε ομάδες «επαναστατικής βίας» όπου σε ποσοστό 60%-80% μέλη της είναι σκληροί ποινικοί, που είχαν μάλιστα και σχέσεις με ναρκωτικά. Αυτό που έλεγαν παλαιότερα για ανθρώπους της διπλανής πόρτας και για αποφυγή των ποινικών για λόγους στεγανοποίησης των οργανώσεων χάθηκε στον αέρα. Πλέον οι «αντάρτες πόλης» είναι γνωστοί στην ΕΛ.ΑΣ. και δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Στη σύμπραξη αυτή συμμετείχαν τουλάχιστον 20 ποινικοί και άλλοι 30 αντιεξουσιαστές που έκαναν μυστικά μεικτές ένοπλες ομάδες που προχώρησαν σε τουλάχιστον 40 ληστείες τραπεζών τα τελευταία χρόνια με το άλλοθι των «απαλλοτριώσεων» και της επίκλησης της ενίσχυσης του ένοπλου αγώνα.

Μάλιστα στη διάθεση της Αντιτρομοκρατικής βρέθηκαν φωτογραφίες με αντιεξουσιαστές και μεγαλοποινικούς να ποζάρουν αγκαλιά στις φυλακές Κορυδαλλού. Οπως υπήρχαν συναντήσεις γνωστών οργανωτών του ένοπλου αγώνα με μεγαλοποινικούς όπου υπήρχε «συμφωνία» η συνεργασία να παραμείνει στις «απαλλοτριώσεις» τραπεζών, αλλητροφοδοσία με όπλα και χρήματα, αλλά να μην επεκταθεί προφανώς σε εκβιάσεις καταστηματαρχών, λαθρεμπόριο κ.τ.λ.».

Η αποκαλυπτική αυτή αναφορά προς «Το Βήμα της Κυριακής» ανώτατου αξιωματικού της ΕΛ.ΑΣ. που χειρίζεται τη δομή και τη δράση των ένοπλων οργανώσεων αλλά και σειρά νέων σημαντικών «εσωτερικών» πληροφοριών από τον ποινικό χώρο χαρτογραφεί με ακρίβεια τις αναβαθμισμένες σχέσεις αντιεξουσιαστών και ποινικών. Οι σχέσεις αυτές αναδείχθηκαν με την κινηματογραφική ληστεία στην Εθνική Τράπεζα της παραλίας Διστόμου με λεία 350.000 ευρώ και τη φυγή των τριών δραστών με ταχύπλοο. Επρόκειτο για ποινικούς που συνεργάζονταν με τον ήδη συλληφθέντα Νίκο Μαζιώτη αλλά και έναν ακόμη 36χρονο αντιεξουσιαστή σε ληστείες, όπως και σε ορισμένες ένοπλες επιθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδος, στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας και αλλού. Εξάλλου και από παρεμφερή σύμπραξη ποινικών και αντιεξουσιαστών εκτιμάται από την ΕΛ.ΑΣ. ότι προέκυψε και η επίθεση στα γραφεία της Χρυσής Αυγής την 1η Νοεμβρίου 2013 που ανέλαβε η οργάνωση «Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις».
Από τη δεκαετία του ’90
Πρώτο «ασαφές» δείγμα των σχέσεων ποινικών με αντιεξουσιαστές υπήρξε στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν διαπιστωνόταν ότι η οργάνωση «Αντικρατική Πάλη» του Χρήστου Τσουτσουβή είχε πλαισιωθεί από έναν-δύο ποινικούς που είχαν κατηγορηθεί για κλοπές οχημάτων κ.τ.λ.
Κεντρικό πρόσωπο που ανέπτυξε τις σχέσεις ποινικών και αντιεξουσιαστών εθεωρείτο ο αναρχικός Χάρης Τεμπερεκίδης.
Ο Τεμπερεκίδης διατηρούσε επαφές με μέλη της «Αντικρατικής Πάλης» και πιθανολογείται από την ΕΛ.ΑΣ. ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη συνεργασία του αναρχικού Χριστόφορου Μαρίνου, κατηγορουμένου για συμμετοχή στην «Αντικρατική Πάλη», με ομάδα τεσσάρων σκληρών ποινικών οι οποίοι τον Ιούνιο του 1995 στη διάρκεια ληστείας στο Γενικό Κρατικό σκότωσαν εν ψυχρώ τον ταμία Γ. Μαντούβαλο. Την περίοδο 1995-2000 οι σχέσεις ποινικών και αντιεξουσιαστών που βρίσκονταν για διάφορα αδικήματα στις φυλακές επεκτάθηκαν. Οι αναρχικοί σαγηνεύονταν από τις επιχειρησιακές δυνατότητες των ποινικών και εκείνοι έβρισκαν νέα συστήματα υποστήριξης και ιδεολογικό άλλοθι στις ληστείες.
Σύμφωνα με αστυνομικούς, σε αυτή την αρχική σύμπραξη την περίοδο 1997-2004 από την πλευρά των αντιεξουσιαστών συμμετείχαν 5-8 άτομα που είχαν εμπλακεί αργότερα στην περιώνυμη συμμορία «ληστών με τα μαύρα» που λειτούργησε την περίοδο 2004-2008 ως χρηματοδότης της πρώτης φάσης δράσης του «Επαναστατικού Αγώνα» του Νίκου Μαζιώτη.
Ωστόσο και ο ίδιος αντάρτης πόλης μέσα στις φυλακές (είχε συλληφθεί για βομβιστική επίθεση το 1997 στο υπουργείο Ανάπτυξης) αλλά και εκτός αυτών, την περίοδο 1998-2002, είχε επαφές με τον Βασίλη Παλαιοκώστα και άλλους ληστές τραπεζών.
Πληροφορίες της ΕΛ.ΑΣ. μιλούν για συνεχή ραντεβού ποινικών – αντιεξουσιαστών σε σπίτια στο Περιστέρι και στην Ηλιούπολη, για αλληλοτροφοδοσίες με όπλα μέσω Αλβανίας και Κεντρικής Ευρώπης, με ενδιάμεσο έναν δικηγόρο που είχε επαφές με οπλουργούς.
Από πλευράς ποινικών σε αυτές τις κοινές επιχειρησιακές ομάδες συμμετείχαν παλαιότερα ο Μιχάλης Μακρυγιάννης, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για τέσσερις ανθρωποκτονίες, και ο συνεργός του τη δεκαετία του ’90 σε ληστείες Βασίλης Παλαιοκώστας.
Στη συμμαχία αυτή κύριο ρόλο είχαν οι ληστές τραπεζών, κάποιοι από τους οποίους ενεπλάκησαν τον Φεβρουάριο του 1999 σε αποτυχημένη απόπειρα ληστείας σε υποκατάστημα της Αγροτικής Τράπεζας στην Κλειτορία Καλαβρύτων. Την ίδια τράπεζα «χτύπησε» προ μερικών μηνών και ο ίδιος ο Μαζιώτης.
Στη συγκεκριμένη απόπειρα ληστείας ακολούθησε καταδίωξη από τα ΕΚΑΜ στη χιονισμένη ορεινή Κορινθία, όπου πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε, υπό άγνωστες συνθήκες, από αστυνομικούς ο Τεμπερεκίδης, προκαλώντας «θύελλα αντιδράσεων» στον αναρχικό χώρο.
Από τότε τα δείγματα γραφής αυτής της «ώσμωσης» ποινικών και ανταρτών πόλης είναι αλλεπάλληλα. Ποινικοί άρχισαν να συρρέουν στα στέκια των Εξαρχείων βρίσκοντας ένα νέο σύστημα βοήθειας και συνεργών. Το 2001 αντιεξουσιαστές βοηθούν τον Κώστα Πάσσαρη στην αιματηρή απόδραση από το Γενικό Κρατικό προκειμένου να τους βοηθήσει σε επίθεση στον Κορυδαλλό για φυγή του Βασίλη Παλαιοκώστα.
Την ίδια χρονιά ο Σπύρος Χριστοδούλου (τωρινός συνεργός του Μαζιώτη) κατηγορήθηκε (αθωώθηκε στο δικαστήριο) ότι μέσα στις φυλακές σκότωσε τον Αλβανό Κονσταντίν Πάπα που θεωρείται ότι βοήθησε τις Αρχές να πιάσουν τον Πάσσαρη. Ακόμη προκύπτει ότι μετά την πρώτη απόδραση, τον Ιούνιο του 2006, με ελικόπτερο του Βασίλη Παλαιοκώστα υπήρχαν επαφές του καταζητουμένου με αντιεξουσιαστές για να του δώσουν μέσω Κρήτης όπλα.
Επιπλέον το καλοκαίρι του 2008 προκύπτει η συνεργασία Παλαιοκώστα με αντιεξουσιαστές της Θεσσαλονίκης στην απαγωγή του εφοπλιστή Γιώργου Μυλωνά. Ακολουθεί η σύλληψη, τον Οκτώβριο του 2009, του 42χρονου ποινικού Σπύρου Σ. στην Παιανία με όπλα που προορίζονταν πιθανόν για αντιεξουσιαστές. Ακολούθησε η αποστολή, το καλοκαίρι του 2010, του δέματος-βόμβας από τον Βασίλη Παλαιοκώστα που σκότωσε τον υπασπιστή του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη αλλά και η διαπίστωση ότι «μέλη των «Πυρήνων της Φωτιάς» και άλλοι αντιεξουσιαστές που είχαν εμπλακεί σε ληστείες είχαν σχέσεις με «νονούς των δυτικών προαστίων»».
Ποιοι είναι οι τρεις συνεργοί του Μαζιώτη και με ποιους συνδέονται

Οι τρεις ποινικοί που θεωρείται από την ΕΛ.ΑΣ. ότι σχετίζονται με τον Νίκο Μαζιώτη και τις ληστείες στο Δίστομο, στις Σπέτσες, στη Νεμέα, στα Μέθανα, στην Ακράτα, στη Σαρωνίδα, στο Βελεστίνο και αλλού αναδεικνύουν με ακρίβεια τις συνεργασίες σε «υψηλό» επίπεδο των ενόπλων από τον αντιεξουσιαστικό χώρο με το κοινό έγκλημα. Ο 35χρονος Γιώργος Πετρακάκος που είχε συλληφθεί την περίοδο 2002-2004 για ληστείες στην Αγία Παρασκευή, στην Παιανία και στους Αγίους Αναργύρους έγινε την τελευταία οκταετία «άνθρωπος» του Βασίλη Παλαιοκώστα, ο οποίος θεωρείται ότι κατευθύνει ληστείες αλλά σπανίως συμμετέχει. Ο δεύτερος, ο 34χρονος Σπύρος Δραβίλας, ήταν οδηγός και άνθρωπος για όλα τα θελήματα στις φυλακές δύο «νονών» των δυτικών προαστίων, που και αυτοί είχαν στενή συνεργασία με «αντάρτες πόλης» την τελευταία δεκαετία και θεωρούνται υποστηρικτές των «Πυρήνων της Φωτιάς». Το ψευδώνυμο του 34χρονου ήταν «πεθαμένος» λόγω του γεγονότος ότι συγγενής του είχε γραφείο τελετών και τον τελευταίο καιρό προσκολλήθηκε και αυτός στον Βασίλη Παλαιοκώστα. Ο τρίτος, ο 44χρονος Σπύρος Χριστοδούλου, είχε επαφές με τον Παλαιοκώστα στις φυλακές Κορυδαλλού αλλά και με μέλη της μαφίας Ηλιούπολης αλλά και με τους προαναφερόμενους «νονούς» των δυτικών προαστίων. Υπολογίζεται ότι την περίοδο 2007 έως σήμερα έχει κάνει περισσότερες από 20 ληστείες τραπεζών, κυρίως στην Πελοπόννησο, στην Κεντρική Ελλάδα, από τις οποίες επτά την περίοδο 2012-2014 μαζί με τον Μαζιώτη. Ο 44χρονος χρησιμοποιούσε κρησφύγετα στο Δερβένι, στην Κάντια Αργολίδας και σε χωριά της ορεινής Κορινθίας που ελέγχονται τώρα και από την ΕΛ.ΑΣ.
ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

Η μυστική επιχείρηση στα Φηρά

Στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. με αφορμή τις εντυπωσιακές ληστείες σε Δίστομο και Σπέτσες με τη χρήση ταχύπλοου αποκαλύπτουν μια άγνωστη έως σήμερα υπόθεση. Πριν από μερικά χρόνια μια «μεικτή» ένοπλη ομάδα αντιεξουσιαστών και ανταρτών πόλης σχεδίαζε επί μήνες επίθεση σε τράπεζα στα Φηρά στη Σαντορίνη, στην καρδιά της τουριστικής περιόδου. Η επιχείρηση ματαιώθηκε λόγω του τραυματισμού σε τροχαίο ενός μέλους της οργάνωσης. Ο σχεδιασμός αυτής της ληστείας έγινε ύστερα από ένα αποτυχημένο εγχείρημα γνωστού ποινικού –μέλους του «συνδικάτου εκτελεστών» –που ετοιμαζόταν να μεταφέρει τα χρήματα από τη λεία της ληστείας σε θαλαμηγό. Το σχέδιό του όμως έγινε αντιληπτό από αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. και ματαιώθηκε. Επιπλέον οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. σημειώνουν ότι αντιεξουσιαστές μαζί με κακοποιούς είχαν οργανώσει επίσης τουλάχιστον 4-5 επιθέσεις σε φυλακές ή σε μεταγωγές για απελευθέρωση συντρόφων τους.


ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ