Μίζες και ναρκωτικά σε κοινό «πλυντήριο» χρήματος

Ιδιος αποκαλύπτεται ο μηχανισμός που χρησιμοποιήθηκε για το «ξέπλυμα» τόσο της μίζας από τα Εξοπλιστικά όσο και για ποσά από εμπόριο ναρκωτικών.

Το σκάνδαλο Τσοχατζόπουλου και οι μίζες της γερμανικής εταιρείας Krauss-Maffei Wegmann (KMW) για τα αυτοκινούμενα πυροβόλα συνδέονται με την υπόθεση φορτίου δεκάδων τόνων κοκαΐνης από την Κολομβία με τα ελληνόκτητα πλοία «China Breeze», «Cobe Queen» που εξιχνιάστηκε το 1999.

Οι χρηματιστές και οι έμποροι χρυσού που αποκαλύπτεται τώρα ότι χρησιμοποιήθηκαν ως «πλυντήριο» για τις μίζες στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας και για τη δωροδοκία ανώτατων στελεχών είχαν άμεση σχέση με δύο ιδιώτες με έδρα στο κέντρο της Αθήνας. Αυτοί, όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα του ΣΔΟΕ και της αμερικανικής υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών DEA, είχαν ξεπλύνει τουλάχιστον 5 εκατ. δολάρια από τα έσοδα της μεταφοράς ναρκωτικών.

Στελέχη των δικαστικών Αρχών αλλά και νομικοί μιλούν για εντυπωσιακό εύρημα που αποκαλύπτει πώς διαφορετικές εγκληματικές οργανώσεις ή συστήματα διαφθοράς και παράνομου χρηματισμού συγκλίνουν στον ίδιο μηχανισμό «απορρύπανσης» βρώμικου χρήματος. Στην προκειμένη περίπτωση οι «μυημένοι» έμποροι ναρκωτικών, επίορκοι κρατικοί λειτουργοί και επιχειρηματίες απευθύνονταν σε δύο-τρία μικρά γραφεία στο κέντρο της Αθήνας που ανήκαν σε χρηματιστές και εμπόρους χρυσού. Τα σχεδόν «αφανή» γραφεία πέριξ της πλατείας Κλαυθμώνος αναλάμβαναν την ειδική δουλειά να εξαφανίσουν τα ίχνη των παράνομων εσόδων τους.

Πριν από μερικές εβδομάδες από τις έρευνες του ανακριτή κ. Σπ. Γεωργουλέα διαπιστώθηκε ότι ο Δημήτρης Παπαχρήστος, αντιπρόσωπος της γερμανικής εταιρείας KMW που είχε δωροδοκήσει μέσω κυπριακής offshore εταιρείας με 750.000 ευρώ τον πρώην αναπληρωτή γενικό διευθυντή Εξοπλισμών Αντώνη Κάντα, είχε χρησιμοποιήσει και έναν άλλο δίαυλο το 2000 για να δώσει μίζες σε άλλους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων. Επρόκειτο για έναν χρηματιστή –απεβίωσε προ τριετίας σε ηλικία 65 ετών –που είχε ένα μικρό γραφείο στον πρώτο όροφο πολυκατοικίας στην οδό Αριστείδου στην πλατεία Κλαυθμώνος. Η γνωριμία τους έγινε μέσω άλλου επιχειρηματία που διατηρούσε βιοτεχνία στην Αθήνα. Ο εν λόγω χρηματιστής χρησιμοποιούσε ένα σύστημα ανακύκλησης και «εξαφάνισης» μαύρου χρήματος μέσω εμβασμάτων από ελβετική τράπεζα στην εταιρεία χρυσού Decafin με έδρα στην –πανάκριβη –οδό Ρεν στη Γενεύη.

Ενδιαφέρον είναι ότι το 2006 στην ίδια ακριβώς εταιρεία φέρεται να έκανε εμβάσματα ύψους 2,42 εκατ. ευρώ μέσω τραπεζικού λογαριασμού του στη Μorgan Stanley ο Νίκος Ζήγρας, εξάδελφος του Ακη Τσοχατζόπουλου. Αξιοσημείωτο σε αυτή την υπόθεση είναι ότι ο χρηματιστής της οδού Αριστείδου φέρεται να είχε στενή συνεργασία και συναλλαγές με τέσσερα ακόμη πρόσωπα από τον ίδιο επαγγελματικό χώρο και με τους οποίους μοίραζε «αμφιλεγόμενες» δουλειές. Πρώτον, με δύο χρηματιστές που συσχετίστηκαν με την εταιρεία-«όχημα» για μίζες Morelia Trading η οποία είχε έδρα στον Παναμά –κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν για την υπόθεση Τσοχατζόπουλου.

Ο χρηματιστής φέρεται ωστόσο να συσχετίζεται και με τα μέλη μιας οικογένειας που εμπλεκόταν σε εμπόριο χρυσού, η εταιρεία των οποίων είχε έδρα πάλι κοντά στην πλατεία Κλαυθμώνος. Τα πρόσωπα αυτά είχαν συσχετιστεί με ξέπλυμα χρήματος του ελληνοκολομβιανού καρτέλ κοκαΐνης.

Ο ρόλος των συγκεκριμένων ατόμων καταγράφεται σε ένα πόρισμα με τον κωδικό «Odessa» που συνέταξαν στις 3 Νοεμβρίου 1999 οι αρμόδιες ελεγκτικές Αρχές για την εισαγωγή κοκαΐνης από το κύκλωμα των επιχειρηματιών Δημήτρη Κονδυλιού, Παναγιώτη Χαϊκάλη, Καλή Ηλία και άλλων από τη Λατινική Αμερική. Στο πόρισμα προσδιοριζόταν ο ρόλος αυτών των προσώπων, ότι «προσέφεραν τις εταιρείες Preziofin SA και Univalor SA που είχαν δημιουργήσει το 1994 αλλά και τους λογαριασμούς με τις κωδικές ονομασίες «Konto Bora» και «Konto Rosa» για να ξεπλυθούν τα χρήματα του καρτέλ κοκαΐνης».

Πάντως τον Σεπτέμβριο του 1987 είχε συνδεθεί με την οικονομική δραστηριότητα της εταιρείας χρυσού Decafin και ο πρώην μεγαλοπαράγοντας της ΠΑΕ ΑΕΚ Μάκης Ψωμιάδης. Είχε κατηγορηθεί ότι είχε εκδώσει 160 ακάλυπτες επιταγές, συνολικού ποσού 1.691.054 δολαρίων, προκειμένου να αγοράσει από την «πανταχού παρούσα» ελβετική εταιρεία 165 κιλά χρυσού.