Μαρτυρική κατάθεση για τη δολοφονία έχει δώσει ο φρουρός των φυλακών Κορυδαλλού (Δ.Χ.), ο οποίος τέθηκε σε διαθεσιμότητα μετά τη δημοσιοποίηση από «Το Βήμα» του ρόλου του στη σκηνή δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Καταθέτει ότι βρέθηκε τυχαία στον τόπο του εγκλήματος και ότι προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα, αλλά δεν τα κατάφερε.
Επί λέξει καταθέτει τα εξής:

«Είμαι εξωτερικός φρουρός στις φυλακές Κορυδαλλού και μένω στο Κερατσίνι. Χθες το βράδυ είχα πάει με ένα φίλο στην καφετέρια «Το Κοράλι» που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Κεφαλληνίας και Π. Μελά για να παρακολουθήσω ποδοσφαιρικό αγώνα. Εκεί στην καφετέρια ήταν δυο-τρία άτομα που τους έχω ξαναδεί στο μαγαζί και είναι χρυσαυγίτες και μια παρέα από δύο κοπέλες και τρεις άνδρες.

»Μόλις τελείωσε ο αγώνας και πήγα να φύγω, βρήκα έξω από το μαγαζί τον αδελφό του ιδιοκτήτη του μαγαζιού, ο οποίος μου είπε ότι οι δυο αυτές παρέες λογοφέρανε και ήταν έτοιμοι να τσακωθούνε επειδή στραβοκοίταγαν ο ένας τον άλλον και η μια παρέα αποκάλεσε φασισταριά την άλλη παρέα. Έτσι ήταν λίγο τεταμένο το κλίμα.

»Μόλις βγήκαν έξω από το μαγαζί οι δυο αυτές παρέες εγώ προσέγγισα και τους μεν και τους δε και προσπάθησα να τους συμφιλιώσω. Έτσι τους είπα να μη δώσουν συνέχεια στο περιστατικό και να σηκωθούν να φύγουν από διαφορετικές κατευθύνσεις. Αυτοί με άκουσαν, προς στιγμήν πήγαν να φύγουν, αλλά μετά από λίγο επέστρεψε το παιδί που μαχαιρώσανε αργότερα και μου είπε ότι ήθελε με την παρέα του να πάνε να πιουν μια μπύρα, αλλά δεν ήξερε πώς να φύγει μετά, αφού από τη μεριά που είχαν μαζευτεί οι χρυσαυγίτες είχε παρκάρει το αυτοκίνητό του. Εγώ του είπα να φύγει και να έρθει μετά από μισή ώρα και του είπα πως θα τους πήγαινα εγώ έναν-έναν από την παρέα του για να αποφύγω τον καβγά μεταξύ τους.

»Εν τω μεταξύ από την άλλη παρέα είχαν αρχίσει να παίρνουν τηλέφωνα κάποιους φίλους τους και όσο πέρναγε η ώρα γίνονταν όλο και περισσότεροι. Παράλληλα είδα που πέρασε από το σημείο μια ομάδα ΔΙΑΣ και σταμάτησε παραπέρα, επειδή μάλλον κατάλαβαν τι γινόταν. Αφού έφυγε η παρέα του συχωρεμένου, κάποιος από αυτούς γύρισε μετά από λίγα λεπτά πίσω, προφανώς να κοιτάξει αν είχαν φύγει οι χρυσαυγίτες. Τότε αυτοί τον είδαν και άρχισαν να κυνηγάνε αυτόν και την παρέα του ως την Παναγή Τσαλδάρη και να τους χτυπάνε. Ήταν περίπου 15 άτομα. Εγώ δεν πήγα προς το μέρος τους.

»Μετά από λίγη ώρα άκουσα φωνές ότι κάποιον μαχαιρώσανε και πήγα να δω τι έγινε. Τότε είδα πεσμένο στον δρόμο μέσα στα αίματα έναν άνδρα της παρέας που είχαν κυνηγήσει οι χρυσαυγίτες. Έτρεξα να βοηθήσω και στην αρχή η κοπέλα του τα έβαλε μαζί μου, επειδή νόμιζε ότι είχα σχέση με τους άλλους. Της εξήγησα ότι δεν είχα σχέση και προσπάθησα να τον μετακινήσω για να μη χάνει πολύ αίμα μέχρι να έρθει ασθενοφόρο. Όμως έβλεπα ότι ο άνδρας αυτός έχανε τις αισθήσεις του και μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο μάλλον είχε καταλήξει. Οι αστυνομικοί της ΔΙΑΣ που είχαν διώξει τους χρυσαυγίτες ήταν και αυτοί εκεί και από ό,τι άκουσα είχαν πιάσει αυτόν που μαχαίρωσε το παιδί…»