Τα χτυπήματα της οικονομικής κρίσης στην ελληνική κοινωνία τα τελευταία τρία και πλέον χρόνια είναι πολλαπλά, και όχι μόνο οικονομικά και κοινωνικά. Μέσα στη δίνη της δύσκολης αυτής συγκυρίας φαίνεται ότι οι Ελληνες έχουμε χάσει ένα ακόμη χαρακτηριστικό το οποίο θεωρείται σύμφυτο με την ταυτότητά μας. Και αυτό είναι ο σεβασμός των υπολοίπων λαών, ο οποίος στηριζόταν φυσικά στη μακραίωνη πολιτιστική κληρονομιά και στα επιτεύγματα των προγόνων μας, την τελευταία όμως δεκαετία βασίστηκε και επάνω στο μικρό «θαύμα» της ανάπτυξης το οποίο συντελέστηκε χάρη στα ευρωπαϊκά κονδύλια και στα μεγάλα ολυμπιακά έργα.

Το «οικονομικό θαύμα» που ζήσαμε τα προηγούμενα έτη κατέρρευσε ακόμη ευκολότερα από όσο χτίστηκε –όπως εξάλλου συμβαίνει συνήθως –συμπαρασύροντας όχι μόνο το επίπεδο ζωής αλλά και την αξιοπρέπεια του λαού μας. Μέσα σε λίγους μήνες τα αφιερώματα των διεθνών μέσων ενημέρωσης, κυρίως των ευρωπαϊκών, έκαναν λόγο για τους τεμπέληδες Ελληνες, οι οποίοι κάθονται και απολαμβάνουν τον ήλιο και τη θάλασσα εις βάρος των υπολοίπων ευρωπαίων φορολογουμένων. Αρνητικά σχόλια τα οποία μπορεί να μην ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αμαυρώνουν όμως την εικόνα των Ελλήνων στο εξωτερικό, με πρώτους αποδέκτες όσους ζουν, εργάζονται ή ταξιδεύουν ανά την Ευρώπη και τον κόσμο.

Μια άλλη Ελλάδα για τους Γερμανούς


Ο καταιγισμός αρνητικών ειδήσεων στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης από την αρχή της οικονομικής κρίσης επιβάρυνε σημαντικά την ιδέα που πολλοί Γερμανοί έχουν για τους Ελληνες επιτείνοντας τις όποιες προκαταλήψεις. Μέσα σε αυτό το κλίμα ο κ. Βασίλης Καζάκος, ο οποίος ζει εδώ και 20 χρόνια στη Γερμανία, εκ των οποίων τα 15 διατηρεί μάλιστα μαζί με γερμανούς συνεργάτες τη δική του επιχείρηση πληροφορικής, αποφάσισε να αναδείξει νέες καινοτόμες ιδέες και επιχειρηματικές προτάσεις που ξεκινούν από την Ελλάδα. «Πριν από μερικούς μήνες κουράστηκα να απολογούμαι για το τι συμβαίνει στη χώρα μου. Θέλησα φτιάχνοντας το δικό μου μπλογκ να τους μιλήσω στη γλώσσα τους για Ελληνες που δημιουργούν και καινοτομούν, κυρίως στον τομέα των νέων τεχνολογιών» αναφέρει στο «Βήμα».
Παραφράζοντας το γνωμικό «κομίζω γλαύκα ες Αθήνας» από τους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη, το οποίο, σημειωτέον, χρησιμοποιούν ως παροιμία συχνά και οι Γερμανοί για να δηλώσουν «το ήδη γνωστό», ονόμασε το μπλογκ του «Eulen aus Athen», δηλαδή «Γλαύκες εξ Αθηνών». Υπόσχεται με λίγα λόγια να τους μυήσει στη σύγχρονη ελληνική επιχειρηματικότητα την οποία αγνοούν, όπως εξηγεί.
Από τον Νοέμβριο του 2012 που έκανε την αρχή έχει παρουσιάσει –κυρίως μέσω συνεντεύξεων –30 ελληνικές καινοτόμες επιχειρήσεις εισπράττοντας ιδιαιτέρως θετική ανταπόκριση. Πρόσφατα ένας κύριος σχολίασε πως διαβάζοντας κανείς αυτό το ιστολόγιο είναι σαν όλες οι καινοτομίες του κόσμου να έρχονται από την Ελλάδα. «Είναι γεγονός ότι πολλοί Γερμανοί είναι λάτρεις της ελληνικής αρχαιότητας και φυσικά των καλοκαιρινών διακοπών στα νησιά, σίγουρα όμως δεν μας έχουν στο μυαλό τους ως τον λαό της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας. Αυτό είναι καιρός να αλλάξει» σχολιάζει ο κ. Καζάκος.
Ενα ταξίδι πέρα από τα στερεότυπα


Κουρασμένη από τη γενικότερη δυσπιστία απέναντι στη χώρα μας η κυρία Ιλιάδα-Ευαγγελία Κοθρά ξεκίνησε μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο να μπλογκάρει στα αγγλικά –παρ’ ότι ζει και εργάζεται στην Αθήνα –με στόχο να προσκαλέσει τους αναγνώστες σε ένα ταξίδι στη σύγχρονη Ελλάδα μέσα από τα δικά της μάτια. Σε μια χώρα που παράγει προϊόντα ποιότητας, που αποτελεί μοναδικό προορισμό όχι μόνο για το καλοκαίρι αλλά και για τον χειμώνα, που δημιουργεί σύγχρονη τέχνη και μόδα και οι άνθρωποί της δεν έχουν σχέση με τα στερεότυπα που επικράτησαν λόγω κρίσης.
Η ιδέα προέκυψε σε ένα πρόσφατο ταξίδι της στο Λονδίνο. «Με έκπληξη ανακάλυψα ότι σε καλά καταστήματα υπήρχε ακόμη και λίστα αναμονής για ελληνικά προϊόντα διατροφής. Την ίδια στιγμή όμως κανένας δεν πίστευε ότι έχουμε τόσους δημιουργικούς ανθρώπους στη χώρα» λέει μιλώντας στο «Βήμα». Ως στέλεχος μάρκετινγκ ελληνικής εταιρείας εσωρούχων γνωρίζει καλά ότι όταν ξεκινάς κάτι πρέπει να αφοσιώνεσαι σε αυτό και φαίνεται πως το έχει επιτύχει αφού η επισκεψιμότητα του μπλογκ της «living-postcards», έχει φτάσει τους 30.000 χρήστες, εκ των οποίων οι μισοί είναι από το εξωτερικό.

«Αυτό που με λυπεί ιδιαίτερα είναι η άγνοια της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας για όσα γίνονται γύρω μας. Πολλοί άνθρωποι τα αντιμετωπίζουν ακόμη και με μιζέρια» σχολιάζει. Ως απόδειξη αυτού αναφέρει το σχόλιο ενός χρήστη για την περίπτωση μιας ελληνίδας σχεδιάστριας η οποία φτιάχνει και πουλάει σανδάλια στο εξωτερικό ψέγοντάς την ότι οι τιμές είναι πολύ ακριβές για χειροποίητα σανδάλια. «Το γεγονός όμως είναι ότι αυτή η κοπέλα έχει το εργαστήριό της στα Οινόφυτα και δίνει δουλειά σε ανθρώπους. Γιατί να έχουμε πρόβλημα που απευθύνεται σε ένα κοινό στην Αμερική και στη Δυτική Ευρώπη το οποίο μπορεί να πληρώσει παραπάνω;» αναρωτιέται.

Με τη φωτογραφική στο χέρι
Ενα «Moro» στην Ιρλανδία
Οταν ακολούθησε, πριν από 10 χρόνια, τον σύζυγό της στην Ιρλανδία, η κυρία Νατάσα Ρεμούνδου απολάμβανε τον θαυμασμό των συμφοιτητών και μετέπειτα των φοιτητών της για την αρχαία ελληνική τραγωδία την οποία διδάσκει στο Εθνικό Πανεπιστήμιο. Σήμερα μπορεί αυτός ο θαυμασμός να μην έχει ξεθωριάσει, η συνεχής προβολή όμως εικόνων διαδηλώσεων και επεισοδίων στην Αθήνα από τα μέσα ενημέρωσης έχει δημιουργήσει ανάμεικτα συναισθήματα και ανησυχία. Τον Αύγουστο του 2011 ξεκίνησε –περισσότερο ως ψυχοθεραπεία –το δικό της ιστολόγιο με τη χαρακτηριστική ονομασία «BabogMoro», μια σύνθεση της λέξης μωρό σε ιρλανδικά και ελληνικά, καθώς αρχικά έγραφε περισσότερο για μαμάδες.

Τα χρόνια της κρίσης όμως αυτό άλλαξε. «Το μπλογκ αποτελεί πια έναν καθρέφτη της ζωής στις δύο χώρες με επίκεντρο τους δημιουργικούς ανθρώπους» εξηγεί στο «Βήμα», συμπληρώνοντας ότι τον τελευταίο καιρό τής έχει γίνει πάθος καθώς αρχίζει να παίρνει μια δική του ξεχωριστή ταυτότητα. Παρά το ότι είναι μητέρα δύο παιδιών και σε αναμονή για το τρίτο, ταξιδεύει με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι για να απαθανατίσει καθημερινές στιγμές, ξεχωριστά τοπία, ήθη και έθιμα, ακόμη και παραδοσιακές συνταγές, και να πάρει συνεντεύξεις από ανθρώπους ξεχωριστούς για τη ζωή και το έργο τους.


«Οι διαφορές στην κουλτούρα είναι φυσικά υπαρκτές καθώς οι Ιρλανδοί είναι πιο πειθαρχημένοι και τακτικοί, σε αντίθεση όμως με τους Ελληνες είναι μακριά από τα κοινωνικά προβλήματα, κυρίως οι νέοι» επισημαίνει η κυρία Ρεμούνδου. Ο πολιτισμός όμως πάντα φέρνει τους λαούς πιο κοντά και σε αυτό επενδύει και εκείνη οραματιζόμενη το δημιούργημά της να εξελιχθεί ώστε να γίνει –γιατί όχι; –ένα βιβλίο ή ένα φωτογραφικό άλμπουμ. Για την ώρα το διαδικτυακό «Moro» της μεγαλώνει και ωριμάζει για να δώσει τη σκυτάλη σε μια ιστοσελίδα με το όνομα «viografies», η οποία θα συνθέσει ένα παζλ εικόνων και ανθρώπων από τις δύο χώρες.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ