Σοβαρό πλήγμα στην υγεία έχει προκαλέσει η ευρωπαϊκή οικονομική κρίση, με αύξηση των αυτοκτονιών και των μολυσματικών ασθενειών, την ώρα που οι πολιτικοί αρνούνται πεισματικά να δεχτούν το πρόβλημα και να το αντιμετωπίσουν.

Οι τεράστιες περικοπές στον προϋπολογισμό και η αυξανόμενη ανεργία οδηγεί ολοένα και περισσότερους ανθρώπους στην κατάθλιψη, ενώ η μείωση των εσόδων δεν επιτρέπει στους περισσότερους πλέον να επισκέπτονται συχνά τον γιατρό ή να αγοράζουν φάρμακα.

Στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί σημαντικά οι αυτοκτονίες, ενώ συχνότερα είναι και τα κρούσματα μεταδοτικών ασθενειών, όπως ο HIV, σύμφωνα με σχετική δημοσίευση στην ιατρική επιθεώρηση The Lancet.

Η αντιμετώπιση των απειλών αυτών απαιτεί ισχυρά συστήματα κοινωνικής προστασίας, αναφέρουν οι ερευνητές. Ωστόσο, τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται στις χώρες που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα ψαλιδίζουν σταδιακά αυτό το δίχτυ ασφαλείας.

«Είναι ξεκάθαρο το πρόβλημα άρνησης των επιπτώσεων που έχει η κρίση στην υγεία, ακόμη και αν αυτό είναι πολύ εμφανές»
δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Μάρτιν ΜακΚι από το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο για τα συστήματα και τις πολιτικές υγείας.

«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υποχρέωση να εξετάσει την επίδραση στην υγεία που έχουν όλες οι πολιτικές της. Ωστόσο, δεν έχει παρουσιάσει καμία εκτίμηση σχετικά με τις επιπτώσεις που έχουν στην υγεία τα μέτρα λιτότητας που επιβάλει η τρόικα».

Η περίπτωση της Ισλανδίας, ωστόσο, δείχνει ότι υπάρχει εναλλακτική λύση.

Παρά την οικονομική κρίση, η Ισλανδία απέρριψε τα μέτρα λιτότητας μετά από δημοψήφισμα και αντ’ αυτού συνέχισε να επενδύει στο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας. Ως αποτέλεσμα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι δεν υπήρξαν εμφανείς συνέπειες στην υγεία από την κρίση.

Αντίθετα, σύμφωνα με την έρευνα, τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης που βρίσκονται υπό πίεση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που παρουσιάζονται στην υγεία λόγω της κρίσης.

Ειδικότερα, υπάρχει μια αυξανόμενη τάση των ασθενών να αναζητήσουν περίθαλψη σε μεταγενέστερο στάδιο μίας νόσου, ακόμη και αν αυτό θα σημαίνει ότι επιβαρύνεται περισσότερο η υγεία τους

Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, τα νοσοκομεία αγωνίζονται να διατηρήσουν βασικές λειτουργίες, την ώρα που αυξάνονται οι ανθεκτικές στα αντιβιοτικά λοιμώξεις και οι ασθενείς έρχονται συχνά αντιμέτωποι με ελλείψεις φαρμάκων.