Απεργία πείνας με «ανοιχτές» φυλακές κάνουν από το περασμένο Σάββατο τα 11 μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδας, χωρίς μέχρι στιγμής να έχουν συγκινήσει, όπως λένε, την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης. «Τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε προτάξει με δυναμικούς τρόπους θεσμικά προβλήματα και προτείνουμε λύσεις, που θα δώσουν νέα πνοή σε ένα σύστημα κράτησης που παραπαίει. Η απάντηση είναι «Θα το δούμε». Αυτός ο εμπαιγμός τελείωσε» λέει στο Βήμα ο Πρόεδρος της ΟΣΥΕ κ. Σπύρος Καρακίτσος.


Η απόφαση για απεργία πείνας, ελήφθη με σκοπό να μην φορτωθεί περαιτέρω το ήδη επιβαρημένο σύστημα κράτησης, αλλά και οι ίδιοι οι κρατούμενοι, να μην στερηθούν τα επισκεπτήρια συγγενών και συνηγόρων και μάλιστα τις μέρες αυτές. Κυρίως όμως, γιατί η αναβολή των δικαστηρίων τους έχει ως αποτέλεσμα να στοιβάζονται για περισσότερο χρόνο στους χώρους των φυλακών και να γεμίζουν ασφυκτικά τα κρατητήρια των κατά τόπους Τμημάτων.
Τα όρια του συστήματος ήδη δοκιμάζονται. Η δυναμικότητα των φυλακών της χώρας είναι 8.000 – 9.000 κρατούμενοι και ήδη βρίσκονται σε αυτές 12.500. Στον Κορυδαλλό είναι 2.400 κρατούμενους με χωρητικότητα όχι πάνω από 1.000 άτομα, με 3 φύλακες να αντιστοιχούν σε 500 κρατούμενους.
«Στις περισσότερες φυλακές η κατάσταση είναι τραγική. Μιλάμε για συνθήκες σταυλισμού. Υγιείς κρατούμενοι αναγκάζονται να συμβιώνουν με άλλους που πάσχουν από λοιμώδη νοσήματα. Και η δική μας υγεία κινδυνεύει, όπως και η σωματική μας ακεραιότητα, καθώς όλο και συχνότερα έχουμε βίαιες επιθέσεις εναντίον συναδέλφων» επισημαίνει ο κ. Καρακίτσος.
Ως κορύφωση του εμπαιγμού τους οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι βλέπουν την αναβολή στην χορήγηση του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, από το οποίο μάλιστα εξαιρούνται οι 300 διοικητικοί υπάλληλοι, αν και εργάζονται μέσα στον χώρο των φυλακών και έρχονται καθημερινά σε επαφή με τους κρατούμενους.
«Καζάνι που βράζει χωρίς βαλβίδα ασφαλείας»

Το νέα χαρακτηριστικά του εγκλήματος και οι αλλαγές στο πληθυσμιακό σύνολο των κρατουμένων, με τα ποσοστά Ελλήνων – αλλοδαπών να αγγίζουν την σχέση 30% – 70%, κάνουν ακόμη πιο δύσκολες τις συνθήκες για τους φύλακες αλλά και τους έγκλειστους. «Οι αλλοδαποί ό,τι κουβαλάνε από τον τόπο τους, το φέρνουν στην κοινωνία και στις φυλακές. Βία, εξαθλίωση, ανέχεια, αρρώστιες. Προέρχονται από κοινωνίες που αν δεν τους το επιβάλλουν, τουλάχιστον τους επιτρέπουν, να θεωρούν την ζωή μετρήσιμο μέγεθος» τονίζει στο «Βήμα» ο κ. Αντώνης Αραβαντινός, Αντιπρόεδρος του Σωματείου.
Αν έχει αποφευχθεί η μεγάλη έκρηξη στις φυλακές Κορυδαλλού, σύμφωνα με τον κ. Αραβαντινό, είναι επειδή οι φύλακες έχοντας αντιληφθεί την κατάσταση κρατούν εδώ και 15 μέρες την Γ΄ Πτέρυγα κλειστή. Εκεί βρίσκονται οι πιο σκληροί και δύσκολα ελεγχόμενοι κρατούμενοι. «Δεν πιστεύω πως ο Κορυδαλλός θα την βγάλει καθαρή. Είναι ένα καζάνι που θα σκάσει. Είναι στα απόλυτα όριά του».
Δεν έχουμε εικόνα της υγείας των εργαζομένων. Η αιμοληψία είναι εθελοντική, υπάρχουν και αδυναμίες του συστήματος. Ελέγχονται όσοι δέχονται. Είναι τόσα πολλά τα περιστατικά που μαθαίνουμε από περιστασιακούς ελέγχους που μας μπαίνουν υποψίες μήπως οι αιμοληψίες δεν έχουν την ίδια κινητικότητα που είχαν από το Κράτος ίσως φοβούνται το αποτέλεσμα που θα προκύψει.
Ξεκινήσαμε με 2 – 3 φορείς του έιτζ κι έχουμε 40. Αριθμό κατά 30% παραπάνω από τις δυνατότητες του χώρου να φιλοξενήσει με ανθρώπινες συνθήκες. Νοσοκομείο Κρατουμένων.

Οι προτάσεις της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων

Ανάμεσα στις λύσεις που προτείνονται για να ξεπεραστούν τα προβλήματα των ελληνικών φυλακών είναι η ενίσχυση του θεσμού των 4 αγροτικών φυλακών, που παραμένουν ακόμα και σήμερα πρωτοποριακές όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη. Σήμερα υπολειτουργούν, λόγω των ιδιαιτέρως αυστηρών κριτηρίων για την αποστολή εκεί κρατουμένων από άλλες φυλακές. «Η αιτία είναι ο φόβος της απόδρασης. Όμως οι αγροτικές φυλακές, που λειτουργούν σε ένα καθεστώς ημιελεύθερης διαβίωσης, είναι ένα περιβάλλον πιο ανθρώπινο και παραγωγικό για τους κρατούμενους» τονίζει ο κ. Καρακίτσος.
Άλλη μια πρωτοπόρα δράση, αποτελεί το Κέντρο Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων στην Θήβα, που ενώ έχει δυναμικότητα 400 κρατουμένων, φιλοξενεί μόλις 60. Αν και αποτελεί μια φυλακή – κόσμημα, που έρχονται από άλλες χώρες και το θαυμάζουν, υπολειτουργεί. Αντιθέτως, οι εξαρτημένοι κρατούμενοι μένουν εκτεθειμένοι ουσιαστικά μέσα στο σύστημα, που ενισχύεται και από επίορκους υπαλλήλους, και συνεχίζουν τις συναλλαγές και την χρήση μέσα στις φυλακές.
Όσο για τους επίορκους, η λύση που προτείνεται είναι το Σώμα Εσωτερικού Ελέγχου και μάλιστα στα πρότυπα της Ελληνικής Αστυνομίας, που έχουν αποδειχθεί επιτυχημένα, καθώς και η επιβολή πειθαρχικών κυρώσεων. Μια ακόμα πρόταση είναι η δημιουργία τριψήφιου αριθμού, όπου θα μπορεί κάποιος ανώνυμα να κάνει καταγγελία εναντίον υπαλλήλου, η οποία και θα ελέγχεται.