«Με χτυπούσε και μου έλεγε “δώσε μου ό,τι έχεις, γιατί ούτως ή άλλως θα πεθάνεις”.Σε λίγο άκουσα ένα χτύπημα στην πόρτα του σπιτιού μου και νόμιζα ότι ήταν βοήθεια από κάποιον γείτονα. Ηταν όμως ένας συνεργός του που εισέβαλε στο σπίτι κρατώντας δύο μαχαίρια.Δεν είμαι ρατσίστρια, όμως καταλαβαίνω αυτούς που γίνονται…Η κατάσταση είναι πια απελπιστική.Μένω σε αυτή τη γειτονιά από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 και τότε ήταν υπέροχα.Ομως τώρα όλα έχουν αλλάξει. Είμαστε πια ελάχιστοι Ελληνες στην πολυκατοικία και στη γειτονιά, και ο κίνδυνος είναι μεγάλος» .
Η κυρία Ουρανία Κατσικέα έπεσε θύμα ληστείας μέσα στο σπίτι της στην οδό Αδώνιδος στον Αγιο Παντελεήμονα την προηγούμενη Δευτέρα το μεσημέρι, μία ημέρα πριν από την εν ψυχρώ δολοφονία του 44χρονου Μανώλη Καντάρη στην οδό Ηπείρου, λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά. Δύο ληστές, ηλικίας 28-30 ετών, πιθανόν αφγανικής καταγωγής, εισέβαλαν διαδοχικά στο σπίτι της και αφού τη χτύπησαν στο πρόσωπο, στα πλευρά και στα πόδια, της άρπαξαν 300 ευρώ και δύοτρία κοσμήματα.
«Χτύπησε το κουδούνι και παρ΄ ότι έχω αλυσίδα ασφαλείαςέκανα το λάθος να ανοίξω την πόρτα. Ηταν ένας Αφγανός που μου φάνηκε ότι τον ήξερα παλαιότερα από την πολυκατοικία.Μου ψέλλισε αρχικά ότι κάπου με ήξερε και κάτι ήθελε να μου πει για την εταιρεία του άντρα μου, ο οποίος έχει γραφείο ταξιδιών στο κέντρο της Αθήνας.Οταν άρχισα να τον ρωτώ σχετικά, με χτύπησε ξαφνικά στο πρόσωπο, έβγαλε ένα κατσαβίδι και εισέβαλε στο σπίτι μου. Πήρε τα χρήματα από το πορτοφόλι μου και ύστερα μου φώναζε “χρυσό, χρυσό”».
Η κυρία Κατσικέα, όπως αφηγείται, προσπάθησε να του πει ότι δεν έχει πολύτιμα αντικείμενα στο σπίτι της. Εκείνος της φώναζε να του δώσει ό,τι είχε, γιατί η τύχη της ήταν προδιαγεγραμμένη και μόλις τελείωνε θα τη σκότωνε. Οταν το άκουσε αυτό, η άτυχη γυναίκα πανικοβλήθηκε και προσπάθησε να αφοπλίσει τον δράστη. Εκείνος άρχισε να τη χτυπά σε όλο της το σώμα, ενώ την τρύπησε με το κατσαβίδι στο γόνατο. Σε λίγο χτύπησε το κουδούνι και μπήκε στο σπίτι ακόμη ένας ληστής που άρχισε και αυτός να την απειλεί με δύο μαχαίρια και να τη χτυπά. Κανένας από τους δράστες δεν είχε κάτι να καλύπτει το πρόσωπό του, ούτε φορούσαν γάντια.
Οπως λέει, «έκαναν σαν να μη φοβούνταν τίποτε.Για να ξεφύγω, είπα ότι χρειάζομαι να πάω στην τουαλέτα. Ελεγξαν αν μπορούσα να το σκάσω από κάποιο παράθυρο, με κλείδωσαν μέσα και συνέχισαν να ψάχνουν στο σπίτι μου. Τότε από το παράθυρο της τουαλέτας άκουσα μια γειτόνισσά μου. Αρχισα να της φωνάζω να καλέσει την Αστυνομία και να ειδοποιήσει τον άντρα μου. Εκείνοι προσπάθησαν να μπουν στην τουαλέτα, αλλά εγώ πίσω από την πόρτα κρατούσα αντίσταση. Συνέχιζα να μιλάω με τη γειτόνισσά μου φωναχτά για την Αστυνομία που έρχεται. Και εκείνοι κάποια στιγμή έφυγαν. Νιώθω πολύ τυχερή που γλίτωσα». Και η κυρία Κατσικέα συμπληρώνει με νόημα: «Αποφάσισα να αναφέρω το περιστατικό στην Αστυνομία, όχι γιατί πιστεύω ότι θα έκανε κάτι, αλλά για να καταγραφεί αυτό το συμβάν και να μη δίνεται η εικόνα ότι δεν υπάρχει μεγάλη εγκληματικότητα».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
