Μια ιαπωνική παροιμία λέει ότι κάθε φορά που δοκιμάζεις κάτι που δεν έχεις ξαναφάει προσθέτεις στη ζωή σου 75 ημέρες.

Μόνο που μετά τη Φουκουσίμα η παροιμία μοιάζει άκαιρη για την πλειονότητα των καταναλωτών, οι οποίοι διστάζουν να γευθούν nigiri sushi ή shasimi. «Φταίει ο πατροπαράδοτος πανικός μας που θρέφεται και από τα μίντια» θα πει ο κ. Βαγγέλης Τσιόδουλος, συνιδιοκτήτης της αλυσίδας Sushi Βar.

Για τον ίδιο δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, αφού τα ιαπωνικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται στα ελληνικά εστιατόρια δεν εισάγονται από τη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.

«Λόγω κρίσης δεν δουλεύουμε όπως πριν από δύο-τρία χρόνια. Αν μας χτυπήσει και η κακή πληροφόρηση…». Φίλος της ιαπωνικής κουλτούρας, ο κ. Τσιόδουλος μύησε τους Αθηναίους στο σούσι ανοίγοντας το πρώτο Sushi Βar το 1996.

«Τότε επέστρεψα από τη Νέα Υόρκη,όπου μένοντας εννέα χρόνια είχα γίνει μανιακός με το σούσι» λέει. Σήμερα δείχνει ανήσυχος μπροστά στις πρώτες ακυρώσεις. Εγιναν το βράδυ που καθηγητής του «Δημόκριτου» είπε μεταξύ αστείου και σοβαρού σε τηλεοπτικό παράθυρο να μην ανησυχούμε για τις επιπτώσεις της Φουκουσίμα εκτός… αν τρώμε σούσι.

«Ρωτάνε από πού φέρνουμε τα ψάρια, λες και είμαστε χώρα χωρίς θάλασσα. Ρωτάνε ακόμη και αν το σπανάκι έρχεται από την Ιαπωνία. Τα περισσότερα υλικά της κουζίνας είναι ιαπωνικών εταιρειών αλλά όχι ιαπωνικής προέλευσης.Ο έλεγχος ποιότητας είναι γιαπωνέζικος.Οπως γίνεται και με τα ηλεκτρονικά δηλαδή. Πόσες Sony έχουμε αγοράσει που γράφουν made in Japan;» τονίζει.

«Στα δικά μας εστιατόρια τα φύκια και το τζίντζερ έρχονται από τη Νότια Κορέα και το ρύζι από την Ταϊλάνδη.Τα ψάρια,εκτόςαπό τον σολομό που έρχεται από την Ευρώπη, είναι όλα ελληνικά.

Αλλά ακόμη κι όταν κάποια εξειδικευμένα τρόφιμα εισάγονται από την Ιαπωνία,περνάνε από πολλαπλούς ελέγχους:κατά την παρασκευή τους εκεί, κατά την έξοδό τους από τη χώρα, στην είσοδό τους στην ΕΕ,και πλέον από τις δικές μας υπηρεσίες.Ηδη ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων διενεργεί προληπτικούς ελέγχους σε κάθε προϊόν ιαπωνικής προέλευσης.Εμπιστεύομαι απόλυτα τους Ιάπωνες.

Εχουν μια μοναδικότητα στην αντίληψη της ηθικής, ένα αίσθημα ευθύνης μοναδικό. Γι΄ αυτό αποκλείεται να παίξουν βρώμικα παιχνίδια αποκρύπτοντας ένα διατροφικό σκάνδαλο».

Ο κ. Καζουάκι Σιταμόρι ασχολείται τα τελευταία πέντε χρόνια με την εισαγωγή ιαπωνικών τροφίμων και ποτών. Με μητέρα Ελληνίδα και πατέρα Ιάπωνα είναι κύριος τροφοδότης των γιαπωνέζικων εστιατορίων στην Ελλάδα. «Η Ιαπωνία είναι παγκοσμίως γνωστή για το total quality management» λέει ψύχραιμα.

«Ο ιάπωνας εργαζόμενος έχει συνείδηση, υπευθυνότητα.Δεν χρειάζεται κάποιον να τον ελέγχει για να κάνει καλά τη δουλειά του.Τα τελευταία 20 χρόνια, με την “έκρηξη” της ιαπωνικής κουζίνας,η χώρα ίσα που καταφέρνει να προμηθεύει τον δικό της πληθυσμό με πρώτες ύλες.Αντί λοιπόν να κάνει εξαγωγές,εξάγει την κουζίνα της μέσω δικών της εργοστασίων στον υπόλοιπο κόσμο.

Τα εργοστάσια αυτά ελέγχονται ποιοτικά ώστε τα προϊόντα να έχουν τη γεύση που θα είχαν αν παράγονταν στην Ιαπωνία. Αυτά έρχονται στην Ελλάδα.Ελάχιστα προϊόντα ιαπωνικής προέλευσης φτάνουν εδώ,αλλά ακόμη κι αυτά περνούν από αυστηρούς ελέγχους. Αν δεν εμπιστευόμουν τους Ιάπωνες,θα σας έλεγα “απολαύστε τώρα!”;Πράγματι,αυτή είναι η πιο ασφαλής περίοδος,καθώς τα τρόφιμα που εισάγονται τώρα έχουν παρασκευαστεί τουλάχιστον έναν χρόνο πριν».
Ο κ. Σιταμόρι μιλάει για ώρες για το ιδιότυπο ήθος των Ιαπώνων. «Υπάρχει μια ελληνική παροιμία που ταιριάζει απόλυτα στον Ιάπωνα:Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα.

Ο Ιάπωνας θέλει να καμαρώνει γι΄ αυτό που κάνει».
Ο κ. Μανώλης Κωνιωτάκης, ιδιοκτήτης του Freud Οriental, σημειώνει: «Προτιμώ για λόγους γεύσης να χρησιμοποιώ προϊόντα που παράγονται στην Καλιφόρνια». Εβαλε το σούσι στη ζωή του προτού το βάλει στη δουλειά του λόγω γεύσης αλλά και ως ελαφριά και υγιεινή κουζίνα.

Σήμερα δεν συμμερίζεται τις ανησυχίες πελατών του για την προέλευση των προϊόντων. «Τους εξηγώ ότι παίρνουμε ύλες από ιαπωνικά brands αλλά όχι από την Ιαπωνία». Τι τον προβληματίζει; «Το μέλλον, διότι στην υπάρχουσα κρίση προστέθηκε η Φουκουσίμα, τις εξελίξεις στην οποία παρακολουθώ ως άνθρωπος, όχι ως επιχειρηματίας, και κλονίζομαι».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ