Σαρκάζουν τους πάντες

SFORARIS
Θεατρική ομάδα
Ποίηση και ευαισθησία
«Στην Ελλάδα τα περισσότερα θεατρικά σκηνικά θυμίζουν σουηδικό εξοχικό» έχει πει μεταξύ αστείου και πολύ σοβαρού ο Γιάννης Καλαβριανός σχολιάζοντας τις φτηνές λύσεις ΙΚΕΑ στις οποίες καταφεύγει η τέχνη λόγω πενίας. Υπερήφανος ενορχηστρωτής της ομάδας Sforaris, ο θεσσαλονικιός καλλιτέχνης έκανε πολύκροτη είσοδο στα θεατρικά πράγματα της Αθήνας καθώς η παράστασή του «Εγώ είμαι το Θείο Βρέφος» δεν πέρασε απαρατήρητη από σκληροπυρηνικές θεούσες που έστηναν καρτέρι στο Θέατρο του Νέου Κόσμου εξαπολύοντας κατάρες του τύπου «Θα σας κάψει ο Θεός» κτλ., κτλ. Ακολούθησαν οι παιχνιδίζουσες «Πρακτόρισσες», ενώ πέρυσι οι Sforaris άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις στο Φεστιβάλ Αθηνών με την παράσταση «Παραλογές ή Μικρές καθημερινές τραγωδίες». Μπολιάζοντας τη δημοτική μας ποίηση με καθηλωτικούς στίχους του Τάσου Λειβαδίτη, ζωντάνεψαν με τον καλύτερο τρόπο ιστορίες φρικτών εγκλημάτων που διαπράττονται μεταξύ ανθρώπων που αγαπιούνται με πάθος. Βασικό πλεονέκτημα του Γιάννη Καλαβριανού σε σύγκριση με την πλειονότητα των θεατρικών ομάδων είναι ότι έχει πάντα έτοιμη τη ραχοκοκαλιά της παράστασής του, καθώς βασίζεται σε δυνατό κείμενο που έχει γράψει στη δημιουργική ασφάλεια του σπιτιού του και όχι στο πόδι. Οι «Παραλογές» εξακολουθούν να φιλοξενούνται στο Βios, με τα μαξιλάρια που προστίθενται λόγω πληρότητας θέσεων να μας κάνουν αισιόδοξους για το ότι κάτι καλόγουστο δεν χρειάζεται να είναι και κραυγαλέο για να βρει το (πολυάριθμο) κοινό του.

BLITZ
Θεατρική ομάδα
Διαδραστική εξερεύνηση

Ε βαλαν τον όρο performance στο θεατρικό παιχνίδι και έκαναν πολύ δυναμικό ποδαρικό στον χώρο του Βios, παρουσιάζοντας πριν από μερικά χρόνια την παράσταση «Μotherland» και βρίσκοντας τη δική τους πατρίδα στο περίφημο devised theatre. Η Αγγελική Παπούλια , ο Γιώργος Βαλαής και ο Χρήστος Πασσαλής απαρτίζουν την ομάδα Βlitz, η οποία ειδικά τον τελευταίο καιρό παρουσιάζει πολύ ενδιαφέροντα concept παραστάσεων. Στο «Κατερίνη», το οποίο ανέβηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, οι θεατές καλούνταν να περιηγηθούν σε διαφορετικά δωμάτια που αντιπροσώπευαν τον έρωτα, τον θάνατο κ.ά., βιώνοντας μια διαδραστική εμπειρία. Στο «Σπίτι» χτυπούσες το κουδούνι μιας υπέροχης νεοκλασικής οικίας, σε έναν δρόμο πιο κάτω από το Βios, και έπαιρνες μέρος σε μια παράσταση που σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει τη λογική του ριάλιτι προς όφελός της. Και ενώ κάποιοι τους κατηγόρησαν ότι δίνουν περισσότερη σημασία στη φόρμα παρά στο περιεχόμενο, οι ίδιοι έδωσαν μια αποστομωτική απάντηση με το «Cinemascope». Και πάλι στον τόπο του εγκλήματος, ήτοι στο Βios, και σε περυσινή συνεργασία με το Φεστιβάλ Αθηνών, η ομάδα μπολιάστηκε με πολλούς ακόμη ηθοποιούς και παρουσίασαν «ένα ντοκυμαντέρ για το τέλος του κόσμου». Η ιδιαιτερότητά του ήταν ότι πάντρεψαν το θέατρο με το σινεμά, καθώς οι θεατές φορούσαν ακουστικά και παρακολουθούσαν τη δράση να εκτυλίσσεται πίσω από το τζάμι, στον πεζόδρομο της Σαλαμίνος.

Καλωδιωμένοι με φορητά μικρόφωνα, οι περφόρμερ βίωναν τις τελευταίες εννέα ημέρες του κόσμου άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε με απόγνωση, προσφέροντας ένα… τρισδιάστατο οπτικοακουστικό θέαμα. Το εγχείρημα έβαλε τους Βlitz στο κλαμπ των ομάδων που τολμούν και πολύ συχνά νικούν.

ABOVO
Θεατρική ομάδα
Επιθεωρήσεις νέα γενιάς

«Κ αι έρχεται η στιγμή που το μετρό φτάνει στον προορισμό του και οι πόρτες ανοίγουν: Ελληνας συναντάει Ελληνα! Γιατί, εκτός από τους μυριάδες που θέλουν να βγουν από το βαγόνι, άλλοι τόσοι θέλουν να μπουν μέσα σ΄ αυτό!». Το απόσπασμα προέρχεται από την πιο πρόσφατη παράσταση της ομάδας ΑbΟvo «Τζάμπα Ελλάδα». Είχε προηγηθεί το «Μαμά Ελλάδα», εμπνευσμένο από τα δεκεμβριανά, με έναν κουμπούρα μπάτσο να κάνει λάθος στον στόχο και να σκοτώνει ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι. Το δυνατό χαρτί των ΑbΟvo είναι ότι καταπιάνονται με την επικαιρότητα προσφέροντας επιθεωρήσεις νέας γενιάς, σχολιάζοντας χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος τα κακώς κείμενα της χώρας μας και, όπως καταλαβαίνετε, οι αφορμές για σάτιρα είναι ατέλειωτες. Το μεγάλο «μπαμ» το έκαναν προ πενταετίας με την παράσταση «Εκεί, εκεί, στην Κόλαση», μια συρραφή ξεκαρδιστικών σκετς που καταπιάνονταν με τη θρησκεία. Υπέρμαχοι του devised theatre, του επινοημένου θεάτρου, το κείμενο διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια των προβών, τα συγχαρητήρια ή τα… συλλυπητήρια για κάθε θεατρικό τόλμημα τα μοιράζονται σε ισομεγέθεις μερίδες. Οπως τονίζει ο «αρχηγός» της ομάδας Γιάννης Σαρακατσάνης, το προϊόν που προκύπτει από την τεχνική του devised είναι πάντα μια έκπληξη, άλλοτε ευχάριστη και άλλοτε δυσάρεστη. Το σημαντικό όμως είναι ότι όσο η Ελλάδα βρίσκεται σε κλοιό κρίσης, μιζέριας και κατάντιας, οι ΑbΟvo θα είναι εκεί για να μας κάνουν να γελάμε με την καρδιά μας και με τα χάλια μας!

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΥΡΟΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ηθοποιός- συγγραφέας – σκηνοθέτης
Σαν παιδί

Τ ο παιδί που δεν ήθελε να μεγαλώσει είναι ο ηθοποιός που δεν ήθελε να τον σκηνοθετούν.Ως ανήσυχος Πίτερ Παν που σκαρώνει φάρσες στους μεγάλους,ο Βασίλης Μαυρογεωργίου έκανε κάτι παραπάνω από αίσθηση προ πενταετίας με την παράσταση «Κατσαρίδα»- ένα «ντανταϊστικό μιούζικαλ»,όπως του άρεσε να το αποκαλεί.Το γεγονός μάλιστα ότι το συγκεκριμένο έργο συνεχίζει να παίζεται σε Αθήνα και επαρχία επιβεβαιώνει ότι το έντομο αυτό είναι το πιο ανθεκτικό απ΄ όλα.Συνοδοιπόρος του στους θεατρικούς πειραματισμούς του οΚώστας Γάκης, με τον οποίο δημιούργησαν έκτοτε υπό τη σκέπη του Θεάτρου του Νέου Κόσμου ένα σύμπαν που κάποιοι χαρακτήρισαν χαριτωμένα παιδικό και κάποιοι απλώς παιδιάστικο.Ο ίδιος απαντούσε ότι βλέπει τη σκηνή σαν προέκταση ενός παιδικού δωματίου,μέσα στο οποίο το καθετί μεταμορφώνεται σε κάτι άλλο: το σκαθάρι σε αυτοκίνητο,η κουρτίνα σε αυλαία,το στυλό διαρκείας σε σπαθί ανδρείας.Παρά το νεαρό της ηλικίας του- είναι 31 ετών- θεωρείται ο μπαμπάς των θεατρικών ομάδων,εμπνέοντας ουκ ολίγα βλαστάρια των δραματικών σχολών να ενωθούν και να αυτοσχεδιάσουν.Εφέτος,πάντως,απο- στομώνοντας όσους θεωρούσαν ότι δεν θα…ενηλικιωθεί ποτέ, ανέβασε το ξεκαρδιστικό όσο και ευαίσθητο «Μια τεράστια έκρηξη»,ένα αυτοβιογραφικό έργο, που το έγραψε μόνος του και όχι στη διάρκεια των δοκιμών.Τελικά,ακόμη και οι Πίτερ Παν μεγαλώνουν.Και το καλό είναι ότι πάντα θα μικροδείχνουν!