Τα φαινόμενα βίας στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονος Αχαρνών και της πλατείας Αττικής, με σχεδόν καθημερινές επιθέσεις και ξυλοδαρμούς εις βάρος κυρίως Αφγανών, συμπλοκές Ασιατών με αλβανούς μετανάστες, με εκατέρωθεν τραυματίες, ή προπηλακισμούς μεταναστών από άγνωστης ταυτότητας άτομα, που για πολλούς ανήκουν σε ακροδεξιές οργανώσεις, τείνουν να λάβουν ανησυχητικά εκρηκτικές διαστάσεις. Ορισμένοι μάλιστα δεν διστάζουν να αποκαλέσουν την κατάσταση που διαμορφώνεται «πογκρόμ» , σε ό,τι αφορά τη βία κατά μεταναστών, κατοίκων της περιοχής εδώ και περίπου μία δεκαετία. Πιο εύγλωττα μιλούν τα ίδια τα σημάδια, σωματικά και κυρίως ψυχικά, που αφήνουν οι θρασείες αυτές επιθέσεις.
«Είμαι φοβισμένος, σοκαρισμένος και δεν νιώθω πια καμία ασφάλεια» λέει ο κ. Καντίρ Χουσαϊνί, αφγανός μετανάστης, που διαμένει στη χώρα εδώ και 8,5 χρόνια και εργάζεται ως διερμηνέας στην οργάνωση «Γιατροί του Κόσμου». Με κόπο συγκρατεί και τα δάκρυά του. Το πρόσωπό του έχει ακόμη τα σημάδια του άγριου ξυλοδαρμού από μια ομάδα άγνωστων μέχρι στιγμής ατόμων, το περασμένο Σάββατο το βράδυ, μπροστά από τον ναό του Αγίου Παντελεήμονος. Ο Καντίρ είχε κατέβει από το διαμέρισμά του, στην οδό Μιχαήλ Βόδα, μαζί με δύο φίλους του, για να πάρουν τσιγάρα και φαγητό για να περάσουν τη βραδιά, συζητώντας. Διασχίζοντας την οδό Αλκιβιάδου, «προπορεύτηκα μερικά μέτρα των δύο άλλωνκαι βρέθηκα στο ύψος του καφενείου της γωνίας. Μόλις το προσπέρασα, δέχθηκα ένα ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι. Ζαλίστηκα, γύρισα, και μόλις πρόλαβα να αντικρίσω μια άσπρη μπλούζα και πέντε- έξι άτομα να έρχονται τρέχοντας προς το μέρος μου από τα σκαλιά της εκκλησίας. Το δεύτερο χτύπημα, μια γροθιά, το δέχθηκα κατά πρόσωπο. Επεσα κάτω και άρχισαν να με χτυπούν, σχεδόν να με ποδοπατούν» .
Ο Καντίρ δεν θυμάται τίποτε άλλο. Εχασε τις αισθήσεις του και συνήλθε ξανά σε μια καρέκλα του Αστυνομικού Τμήματος Αγίου Παντελεήμονος, με έναν αστυνομικό να κρατάει κομμάτια πάγου πάνω από το μωλωπισμένο και πρησμένο του πρόσωπο. «Το πρήξιμο στο δεξί μάτι είχε το μέγεθος μεγάλου μήλου. Δεν μπορούσα να μιλήσω καθαρά, ούτε να καταπιώ. “ Κράτα τον πάγο στο πρόσωπό σου, παιδί μου” μου έλεγε ο αστυνομικός». Οι αστυνομικοί τον έπεισαν να μεταφερθεί στον «Ευαγγελισμό». «Εγώ ήθελα να πάω σπίτι μου. Δεν είχα επίγνωση της κατάστασης, αλλά μόνο στο σπίτι μου αισθανόμουν ασφαλής. Ηθελα να γυρίσω εκεί». Στο νοσοκομείο οι δύο φίλοι του τού είπαν ότι δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν, καθώς δέχθηκαν και εκείνοι επίθεση και έτρεξαν πίσω στο διαμέρισμα να σωθούν. «Βγήκαν μετά από μερικά λεπτά, σίγουροι ότι θα με έβρισκαν νεκρό». Ο Καντίρ δεν ξέρει ποιοι τον χτύπησαν. «Μια λευκή μπλούζα πρόλαβα να δω». Δεν άκουσε να μιλούν μεταξύ τους, ούτε δέχθηκε φραστική επίθεση πριν από τα χτυπήματα. Ενας από τους φίλους του πάντως του μετέφερε ότι «από το καφενείο, όταν αυτοί που με έδειραν έτρεχαν προς το μέρος μου, ένας θαμώνας φώναξε “έρχονται, έρχονται”. Δεν άκουσαόμως τίποτε» .
Στο νοσοκομείο έμεινε τέσσερις ημέρες. Την Τετάρτη και την Πέμπτη φιλοξενήθηκε στον ξενώνα των «Γιατρών του Κόσμου». Από φόβο, από ανασφάλεια και από την ανάγκη να ξεπεράσει το σοκ. «Ποτέ πριν δεν είχα αντιμετωπίσει ρατσιστική συμπεριφορά. Ποτέ πριν δεν με είχαν απειλήσει ή χτυπήσει στην Ελλάδα» τονίζει. Τώρα «θα αρχίσω να υπολογίζω ποια ώρα να φύγω από τη δουλειά, να μη με προλάβει το σκοτάδι στη γειτονιά».
Ενας Αφγανός Οδυσσέας στην Αθήνα
«Αφγανός Οδυσσέας» και ήρωας της ομότιτλης ταινίας τεκμηρίωσης τηςΑννέτας Παπαθανασίου, οΚαντίρ Χουσαϊνί(φωτογραφία) πέρασε του λιναριού τα πάθη για να έρθει πριν από 8,5 χρόνια στην Ελλάδα.Τώρα προσπαθεί να φέρει και τη σύζυγό του, που είναι εγκλωβισμένη στη σπαρασσόμενη από τον διαρκή πόλεμο χώρα.Αλλά δεν έχει τολμήσει ακόμη να της διηγηθεί την επίθεση που δέχθηκε. «Φοβάμαι τι γνώμη θα σχηματίσει για την Ελλάδα,τι είδους καταστάσεις θα πιστέψει ότι βιώνω εδώ»εξηγεί τη στάση του. Το σοκ της επίθεσης και όσα του έχει προκαλέσει,ψυχικά,το βίαιο περιστατικό τα συγκρίνει μόνο «με τον πόνο και το σοκ για την εξαφάνιση των γονιών μου, στο Αφγανιστάν». Επιζητεί να αισθανθεί ξανά ασφαλής και εύχεται«η ελληνική κοινωνία να απομονώσει και το ελληνικό κράτος να τιμωρήσει αυτά τα στοιχεία». Και ελπίζει σύντομα και αφού έχει φέρει τη σύζυγό του στην Ελλάδα και αποκτήσουν οικογένεια,«να μπορώ με ασφάλεια να βγάζω το παιδί μου να παίξει στην κλειστή τώρα παιδική χαρά της πλατείας».
Δεν καταγγέλλουν τις επιθέσεις γιατί φοβούνται την απέλαση
Για ειρωνεία της τύχης, την Πέμπτη πριν από την επίθεση που δέχθηκε οΚαντίρ Χουσαϊνίυπήρξε συνάντηση της Αφγανικής Κοινότητας, όπου συζητήθηκε ακριβώς το πρόβλημα των επιθέσεων,χωρίς όμως να καταλήξουν οι συγκεντρωμένοι σε αποφάσεις.Οπως μάλιστα διηγείται ο Καντίρ,«ήταν εκεί τουλάχιστον επτά συμπατριώτες με μώλωπες και σημάδια στο πρόσωπο.Ενας μάλιστα είχε σπασμένα τα τρία μπροστινά δόντια». Σχεδόν κανένας όμως από αυτούς δεν είχε καταγγείλει την επίθεση ή προχωρήσει σε μήνυση κατά αγνώστων. «Φοβούνται τη διπλή θυματοποίηση»επισημαίνει ο πρόεδρος του ελληνικού τμήματος των «Γιατρών του Κόσμου» κ.Νικήτας Κανάκης.«Ελάχιστοι έχουν χαρτιά και επαπειλείται άμεση απέλασηαν βρεθούν στο αστυνομικό τμήμα,ακόμη και ως θύματα άγριων επιθέσεων,οι διαστάσεις των οποίων στο κέντρο της Αθήνας και κυρίως στον Αγιο Παντελεήμονατείνουν να λάβουν τη μορφή πογκρόμ».
