Είναι ίσως ο μοναδικός Ελληνας που «ευγνωμονεί» την ιταλική, πολεμική αεροπορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Για την ακρίβεια, ένα πρασινοκίτρινο καταδιωκτικό τύπου «Μπρέντα 88», που αποτελούσε την αιχμή τού από αέρος δόρατος των λεγεώνων του «Ντούτσε». Εξάλλου, αυτό το αεροπλάνο τού χάρισε το πρώτο βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό της Ουγγαρίας τον περασμένο Απρίλιο. Ο λόγος δεν γίνεται για κάποιο πραγματικό αεροσκάφος αλλά για ένα ακριβές αντίγραφο σε κλίμακα 1 προς 48, μια προσπάθεια και ένα παθιασμένο χόμπι ετών τού οποίου αναγνωρίστηκε η επιτυχημένη ανάδειξή του. Ο ερασιτέχνης συλλέκτης και μοντελιστής κ. Ευ. Βασιλόπουλος δεν πήγε στον διαγωνισμό με τον αέρα του νικητή. «Εχοντας την εμπειρία διεθνών διαγωνισμών κυρίως στην Αγγλία προτίμησα να βρεθώ εφέτος στο Μοσονμάγερβατς της Ουγγαρίας,προκειμένου να παρακολουθήσω τις εκεί διαδικασίες και να δω τη χώρα». Ο κ. Βασιλόπουλος διαγωνίστηκε με το «Μπρέντα 88». Η επιλογή του έγινε λόγω «της ομορφιάς του αεροπορικού μοντέλου. Ωραίες γραμμές, όμορφη σχεδίαση, χρωματικές επιλογές πολύ απαλές, πράσινο με κίτρινες λεπτομέρειες. Γενικώς είναι από τα πιο αγαπητά και επιτυχημένα πολεμικά, αεροπορικά πρωτότυπα».

Το «Μπρέντα 88» έβγαλε κάτι παραπάνω από ασπροπρόσωπο τον δημιουργό και κάτοχό του. Ελαβε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία των σε κλίμακα 1 προς 48 μοντέλων αεροπλάνων. «Ηταν μια δικαίωση κόπων, έρευνας και πολλών,ανυπολόγιστων εργατοωρών πάνω από το μοντέλο και τη συναρμολόγησή του» εξηγεί ο κ. Βασιλόπουλος. Πριν από την επιλογή τού «Μπρέντα 88» ως μοντέλου ο κ. Βασιλόπουλος μελέτησε, πολλοστή φορά, βιβλία, εγχειρίδια και μονογραφίες για την πολεμική, αεροπορική ιστορία, ειδικά την ιταλική, και εξειδικευμένα άρθρα για τα αεροπλάνα των Ιταλών κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Και αυτό έχει τη σημασία του: «Ενα από τα βασικότερα κριτήρια της επιτροπής που έκρινε όλους τους συμμετέχοντες στον διαγωνισμό στην Ουγγαρία αλλά και σε άλλους διεθνείς διαγωνισμούς είναι η πιστότητα του μοντέλου στο πρωτότυπο.Ακολουθούν σαφώς η καλή κατασκευή και η πρωτοτυπία της επιλογής. Η πιστότητα, όμως, και η ευθεία ιστορική αναλογία είναι τα στοιχεία εκείνα που κάνουν ένα μοντέλο να ξεχωρίζει και να ελκύει». Τις περισσότερες πληροφορίες για το «Μπρέντα 88» άντλησε ο κ. Βασιλόπουλος από την προσωπική συλλογή βιβλίων του και το Διαδίκτυο. Κατόπιν, όπως σε κάθε ως τώρα κατασκευή και συναρμολόγηση μοντέλου, ακολούθησε η παραγγελία.

Το κιτ με τον βασικό κορμό του αεροπλάνου και τα εξαρτήματά του από ρητίνη εμπλουτίστηκε ή τροποποιήθηκε από τον κ. Βασιλόπουλο, με στοιχεία, κομμάτια και χρωματικές αποχρώσεις που είτε «ξεσήκωσε» από άλλα κιτ συναρμολόγησης είτε κατασκεύασε με αρκετή υπομονή ο ίδιος. Εξάλλου το ίδιο έκανε και πριν από 25 χρόνια. «Το πάθος μου για τον μοντελισμό είχε ως αφετηρία το πάθος μου για τα αεροπλάνα. Θα πρέπει να ήμουν περίπου στα 11 με 12 όταν ξεκίνησα να κατασκευάζω τα δικά μου, πρωτόλεια ξύλινα μοντέλα,χρησιμοποιώντας τα εργαλεία του παππού μου, που ασχολιόταν με ξυλουργικές εργασίες. Αυτή η εμπειρία μού έδωσε την ευχέρεια να εξασκήσω τις κατασκευαστικές μου ικανότητες. Οποτε δεν έχω μείνει ικανοποιημένος από τα εξαρτήματα ή τα συνοδευτικά αξεσουάρ κάποιων μοντέλων, καταφεύγω στις ιδιοκατασκευές».

Στη βιβλιοθήκη και στις προθήκες του κ. Βασιλόπουλου, δίπλα στο βραβευμένο πλέον «Μπρέντα 88», βρίσκονται τουλάχιστον 100 ακόμη μοντέλα αεροπλάνων, τα περισσότερα με πολεμικές αναφορές. «Είναι συνήθως πιο εντυπωσιακά μοντέλα, σε χρώμα, σε σύνθεση και σε ποιότητα υλικών, αλλά και πιο απαιτητικά στη διαδικασία κατασκευής τους.Ανάμεσα σε εκείνα τα μοντέλα που έχω ασχοληθεί και κατέχω ξεχωρίζω το Α-26 Ιnventor, το ΡD1 Ventura και το Β25 Μitchell, όλα αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας, που έδρασαν στα θέατρα επιχειρήσεων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου».

Η βράβευση στην Ουγγαρία δεν ανέστειλε την όρεξη και τη διάθεση του κ. Βασιλόπουλου για… ακόμη περισσότερα μοντέλα. Στα ράφια, όπως τονίζει, περιμένουν τη σειρά τους προς συναρμολόγηση περίπου 100 ακόμη μοντέλα. Προτεραιότητα, όμως, έχει «το μοντέλο ενός πιο σύγχρονου αεροπλάνου, του ρωσικού “Σουχόι 15”» συμπληρώνει. «Ενας κόσμος δημιουργίας και για τα παιδιά»

Χ όμπι δημιουργικό, με άμεσες αναφορές στην ιστορία και πληθώρα ερευνητικών διαστάσεων, μια ιδανική διέξοδος για παιδιά και εφήβους είναι ο μοντελισμός, υποστηρίζει ο κ. Βασιλόπουλος. «Το παιδί εξωτερικεύει τη δημιουργικότητά του και ίσως εκ πρώτης όψεως να φαίνεται μοναχικό χόμπι, καθώς κάποιος αφιερώνει πολλές ώρες για να κατασκευάσει τα μοντέλα του. Από την άλλη πλευρά, όμως, όσοι ασχολούμαστε με τον μοντελισμό έχουμε δημιουργήσει τη δική μας, δραστήρια και δημιουργική κοινότητα, και σε δικτυακό επίπεδο, όπου συναντιόμαστε, ανταλλάσσουμε απόψεις και πληροφορίες, γενικά προωθούμε την κοινή μας κουλτούρα και την αγαπημένη μας ασχολία». Η Ενωση Μοντελιστών Ελλάδας είναι το σωματείο που σε μεγάλο βαθμό αποτελεί την κοινή συνισταμένη των μοντελιστών στη χώρα.

Σε τακτά διαστήματα πραγματοποιούνται και εκθέσεις, γενικές ή εξειδικευμένες για διάφορα μοντέλα, όπως έγινε και στην Ουγγαρία. Εκεί οι συμμετέχοντες ανάλογα με το είδος μοντελισμού (αεροπλάνα, αυτοκίνητα, φιγούρες στρατιωτών κ.λπ.) και την κλίμακα αποτύπωσης των μοντέλων χωρίστηκαν σε διάφορες κατηγορίες. Η κατηγορία που ανήκε ο κ. Βασιλόπουλος ήταν εκείνη των αεροπορικών μοντέλων κλίμακας 1 προς 48, ενώ υπήρχαν αντιστοίχως 1 προς 74, 1 προς 32 ή 1 προς 28. Τα κιτ συναρμολόγησης με υλικό είτε τη ρητίνη είτε το πλαστικό ξεκινούν από τα 80 ευρώ για τα αεροπλάνα, ενώ ο μοντελιστής χρειάζεται ένα οργανωμένο γραφείο, που θα περιλαμβάνει κόφτες, τσιμπίδες για να συγκρατεί τα πιο μικρά κομμάτια, λίμες, κόλλες και χρώματα διάφορων αποχρώσεων ή ανάλογα με τα χρώματα που προορίζονται για το συγκεκριμένο μοντέλο που συναρμολογεί.