Ενας λοστός κατεβαίνει κάθετα στο κεφάλι ενός υποψήφιου θύματος. Ενα μαχαίρι ακολουθεί πορεία προς την κοιλιά ενός άλλου. Η κάννη ενός πιστολιού στρέφεται προς το μέτωπο ενός υποψήφιου μελλοθάνατου. Και όμως, τα εν δυνάμει θύματα δεν υποκύπτουν και αντιδρούν. Αϊκίντο, τάι τσι, κραβ μαγκά, καράτε, τζούντο, κουνγκ φου. Σε κάποιους ακούγονται… κινέζικα. Οι πολεμικές τέχνες όμως και οι τεχνικές αυτοάμυνας, που αναπτύχθηκαν ως επί το πλείστον στην Απω Ανατολή, έχουν αποκτήσει και στην Ελλάδα κοινό που πέρα από την άθληση και τη σωματική ευεξία αναζητεί τρόπους προσωπικής αντιμετώπισης ενδεχομένων επιθέσεων λόγω της αυξημένης εγκληματικότητας. Ετσι συρρέουν στα γυμναστήρια και στα κέντρα εκπαίδευσης πολεμικών τεχνών με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση, ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, των εξασκουμένων, οι οποίοι συνολικά ξεπερνούν, σύμφωνα με εκτιμήσεις, τις 60.000-65.000.

Το παράδοξο μάλιστα, όπως επισημαίνουν οι εκπαιδευτές, είναι ότι οι έχοντες ηλικία κοντά στα 30 παρακολουθούν τους κύκλους μαθημάτων θέλοντας να «οπλιστούν» στο ενδεχόμενο επίθεσης, ενώ οι ευρισκόμενοι κοντά στα 40 ψάχνουν τρόπους διαχείρισης του άγχους, σωματικής άσκησης και ψυχικής ισορροπίας. «Το αϊκίντο και το τάι τσι είναι κατ΄ εξοχήν τεχνικές αυτοάμυνας που εξελίχθηκαν αντίστοιχα στην Ιαπωνία και στην Κίνα. Σήμερα έχουν κοινό στην Ελλάδα, σε όλες τις ηλικίες, αλλά τον τελευταίο χρόνο προσέρχονται για εκγύμναση και εκμάθηση κυρίως πρόσωπα που είτε έχουν δεχθεί είτε φοβούνται ότι θα δεχθούν κάποια ένοπλη επίθεση ή θα απειληθούν» επισημαίνει ο εκπαιδευτής αϊκίντο και τζούντο κ. Παναγιώτης Αγριος. Οι δύο αυτές τέχνες δεν απαιτούν κάποια ιδιαίτερη σωματική δύναμη ή εξαιρετική φυσική κατάσταση, καθώς «στην ουσία λειτουργούν σαν “υποδοχή” της ενέργειας και της επιθετικότητας του επιτιθέμενου, που ο γνώστης του αϊκίντο ή του τάι τσι αξιοποιεί προς όφελός του και στρέφει εναντίον του αντιπάλου του». Απαιτείται όμως πειθαρχία και αυτοσυγκέντρωση κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης, η οποία κρατά το μίνιμουμ έναν-ενάμιση χρόνο και διαιρείται σε διάφορα επίπεδα. «Ο μαθητής μαθαίνει να χρησιμοποιεί χέρια και πόδια χωρίς να επιφέρει χτυπήματα, αλλά “μπλοκάροντας” τον αντίπαλο. Οι κινήσεις είναι απλές και στοχεύουν στην εξουδετέρωσή του» τονίζει ο κ. Αγριος.

Ο παραπάνω σκοπός είναι και η ουσία της πιο νέας, συγκριτικά, μορφής τεχνικής αυτοάμυνας. Το κραβ μαγκά, με καταγωγή από το Ισραήλ, διδάσκεται ως τεχνική αφοπλισμού. «Ο εκπαιδευόμενος μαθαίνει να αμύνεται και να εξουδετερώνει επιθέσεις με μαχαίρι, πιστόλι ή κλομπ και λοστό. Η γνώση κάποιας άλλης πολεμικής τέχνης δεν είναι προαπαιτούμενο, καθώς οι βασικές κινήσεις δομούνται στο τρίπτυχο: έξοδος από το άμεσο πεδίο επίθεσης- λαβή στο χέρι του επιτιθέμενου ή σε βασικές περιοχές του σώματος (λαιμός, καρποί, μάτια, βουβωνική χώρα)- αφοπλισμός και εξουδετέρωση» λέει ο εκπαιδευτής κ. Ιωάννης Παπαβλαχόπουλος . Ο Θωμάς και ο Θανάσης δείχνουν στην πράξη τα θεωρητικά στοιχεία. Ο πρώτος επιτίθεται με ένα κλομπ και ο δεύτερος, με τρεις κινήσεις, τον ακινητοποιεί και τον αφοπλίζει. Και οι δύο θεωρούν ότι «το κραβ μαγκά είναι μια μοντέρνα μορφή αυτοάμυνας, που βοηθά όλες τις ηλικίες και τα άτομα να ανταποκριθούν σε δύσκολες καταστάσεις. Εξάλλου το κραβ μαγκά απαιτεί και ένα μίνιμουμ φυσικής κατάστασης, οπότε συνδυάζεται η άθληση με τη χρησιμότητα και την αποτελεσματικότητα».

«Τ ο κραβ μαγκά έχει τέσσερα διαφορετικά επίπεδα εκπαίδευσης. Μέσα όμως σε διάστημα ενός-ενάμιση χρόνου ο μαθητής κατέχει τα πλέον βασικά για να αποκρούσει οποιαδήποτε ένοπλη επίθεση, κι εδώ έγκειται η διαφορά με τις περισσότερες άλλες πολεμικές τεχνικές που έχουν μετεξελιχθεί στην ουσία σε αθλήματα» επισημαίνει ο κ. Παπαβλαχόπουλος. Το κραβ μαγκά είναι ιδιαίτερα δημοφιλές ανάμεσα σε άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων πολλών κρατών, αλλά πλέον το κοινό του επεκτείνεται και σε απλούς πολίτες.

Οι νεότερες αυτές «αφίξεις» στον χώρο των πολεμικών τεχνών και των τεχνών αυτοάμυνας δεν έχουν στερήσει κοινό από τις πιο βαθιά ριζωμένες στη συνείδηση των θιασωτών των πολεμικών τεχνών, τεχνικές. Ετσι, το καράτε, το τζούντο και το κουνγκ φου παραμένουν ψηλά στις προτιμήσεις, λόγω και των διεθνών αθλητικών επιτυχιών, ενώ πολλοί νεοεισερχόμενοι στον χώρο αθλητές και εκπαιδευόμενοι ακολουθούν παράλληλα προγράμματα διαφορετικών πολεμικών τεχνών ή μεταπηδούν από τη μία στην άλλη, μετά την εκμάθηση των βασικών στοιχείων.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
Καράτε: «Αδειο χέρι». Υπάρχουν τουλάχιστον 230 αναγνωρισμένα σωματεία και πάνω από 200 γυμναστήρια και κέντρα στην Ελλάδα, όπου αθλούνται τουλάχιστον 23.000-

26.000 άτομα κάθε ηλικίας.

Τζούντο: «Ευγενής δρόμος». Σε 97 ανέρχονται τα σωματεία στη χώρα, με πάνω από 6.000 αθλούμενους, κυρίως νεαρής ηλικίας.

Κουνγκ φου: το σύνολο των κινεζικών πολεμικών τεχνών (Γουν σου, Σαολίν, Χουνγκ καρ κ.ά.). Στην Ελλάδα υπάρχουν 85 σωματεία και περίπου 60 γυμναστήρια όπου διδάσκονται οι διάφορες παραλλαγές που εφηύραν κυρίως οι κινέζοι μοναχοί. Αϊκίντο: «Ο δρόμος της αρμονίας». Ιαπωνικής προέλευσης τεχνική αυτοάμυνας, που διδάσκεται κυρίως σε γυμναστήρια και κέντρα πολεμικών τεχνών.

Τάι τσι: «Ανώτατο όριο». Παραλλαγή του κουνγκ φου που συνδυάζει τη διδασκαλία τεχνικών αυτοάμυνας με την εσωτερική αναζήτηση και τεχνικές αυτοσυγκέντρωσης.

Κραβ μαγκά: «Μάχη επαφής». Η πιο νέα και ραγδαία ανερχόμενη μέθοδος αυτοάμυνας, με καταγωγή από το Ισραήλ και εφευρέτη έναν αξιωματικό του ισραηλινού στρατού.