Από το κατασκευασμένο με δέρμα φώκιας σκάφος στο πλαστικό και τον πολυεστέρα και από τους κυνηγούς Εσκιμώους και Ινδιάνους στον αθλητισμό. Το κανόε καγιάκ, αν και μετρά ζωή μόλις τριών δεκαετιών στην Ελλάδα, έχει ραγδαία ανάπτυξη και φανατικούς οπαδούς. Ανάμεσά τους και ο Πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου που έκανε το ταξίδι από την Ερμιόνη στην Υδρα, τη Μεγάλη Πέμπτη, κωπηλατώντας το δικό του καγιάκ και διανύοντας την απόσταση των 12 ναυτικών μιλίων σε περίπου 4 ώρες. Λάτρης του αθλήματος ο κ. Παπανδρέου, γνώρισε το κανόε καγιάκ σε νεαρή ηλικία, στα χρόνια της δικτατορίας, όταν η οικογένεια Παπανδρέου είχε μείνει για ένα διάστημα στον Καναδά, πατρίδα αυτών των αγωνισμάτων. Σύμφωνα με πληροφορίες, μάλιστα, ο Πρωθυπουργός διαθέτει δύο καγιάκ, που εναλλάσσει στις εξορμήσεις του.

Στη χώρα μας δραστηριοποιούνται στον χώρο του κανόε καγιάκ τουλάχιστον 70 σωματεία με 4.000 αθλητές όλων των ηλικιών, κυρίως κάτω των 30 ετών. «Το άθλημα είναι πολύ νέο στην Ελλάδα. Το ίδιο και η ομοσπονδία, που μετρά 10 χρόνια ζωής» επισημαίνει ο πρόεδρός της κ. Αντώνης Νικολόπουλος . Το κανόε καγιάκ διακρίνεται σε δύο κατηγορίες, το ίδιο εντυπωσιακές αλλά και επίπονες: το καγιάκ σλάλομ που διεξάγεται σε τεχνητές ή φυσικές πίστες ποταμών, με πολλά εμπόδια και ανισομεγέθη σημεία κατάβασης, και το κανόε καγιάκ ήρεμων νερών ή ταχύτητας που, όπως προδίδει το όνομά του, διεξάγεται σε λίμνες ή στη θάλασσα, σε ήρεμα δηλαδή νερά, και απαιτεί την κάλυψη της απόστασης σε όσο το δυνατό καλύτερο χρόνο.

Η τεχνική διεύθυνσης διαφέρει, όπως και τα σκάφη. Το κανόε, ακολουθώντας την παράδοση των ιθαγενών της Αμερικής, είναι μικρή ανοιχτή βάρκα που ο κωπηλάτης, γονατιστός, κατευθύνει με ένα μεγάλο κουπί, λάμνοντας στη μια πλευρά του. Το καγιάκ, η «βάρκα του κυνηγιού», όπως μεταφράζεται στα ελληνικά, έλκει την καταγωγή του από την Αλάσκα και τις φυλές των Εσκιμώων. Ο κωπηλάτης κάθεται στην κλειστού τύπου βάρκα και κατευθύνει την πορεία της με αμφίπλευρο κουπί, κωπηλατώντας εναλλάξ στις δύο πλευρές του σκάφους. Ανάλογα με το άθλημα και την απόσταση, στο καγιάκ παίρνουν θέση ένας, δύο ή τρεις κωπηλάτες.

Το προσεχές Σαββατοκύριακο 10 και 11 τρέχοντος, στον Εύηνο ποταμό, στην Αιτωλοακαρνανία, διεξάγεται το πανελλήνιο πρωτάθλημα. Οπως επισημαίνει ο κ. Νικολόπουλος, «οι διοργανώσεις έχουν φέρει σε επαφή τους έλληνες θεατές και λάτρεις του καγιάκ και με τις ομορφιές της ελληνικής φύσης. Εχουμε εξαιρετικά ποτάμια και λίμνες, περιβαλλόμαστε από θάλασσα και έχουμε τρομερές δυνατότητες ανάπτυξης του αθλήματος και εμπέδωσής του στη συνείδηση της νεολαίας».

Κόστος εφάμιλλο της ασφάλειας και της αντοχής
Το κόστος πάντως δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο για όποιον επιθυμεί να αποκτήσει τον απαραίτητο, προσωπικό εξοπλισμό. Θεωρείται όμως απολύτως λογικό και καταβάλλεται εφάπαξ, προκειμένου να αποκτηθεί εξοπλισμός υψηλού επιπέδου ασφαλείας και αντοχής. Ετσι το κόστος ενός καλού σκάφους ξεκινά από τα 490 και φθάνει τα 1.685 ευρώ. Στολές δυτών από νεοπρέν, σωσίβια και κράνη θεωρούνται ο μίνιμουμ ατομικός εξοπλισμός και το κόστος τους, συνολικά, ξεκινά από 155 ευρώ. Για κουπιά και ιμάντες σταθεροποίησής τους στους καρπούς και στους βραχίονες ο επίδοξος κωπηλάτης καταβάλλει από 65 ως 255 ευρώ. Από την άλλη πλευρά, το κανόε καγιάκ απαιτεί πολύ καλή φυσική κατάσταση. Αρχάριοι ή αθλητές οφείλουν να προετοιμάζονται κατάλληλα κάνοντας ελαφρύ τροχάδην ή κολύμπι, ανάλογα με το επίπεδο άθλησης και τις ώρες κωπηλάτησης που θέλουν να καλύπτουν. Για τους πιο «προχωρημένους» απαραίτητη λογίζεται και η προπόνηση με βάρη, για να αποφεύγονται μυϊκοί τραυματισμοί. Πάντως το κανόε καγιάκ είναι μια από τις πιο δυναμικές προπονήσεις, όπως και αθλήματα, καθώς ο κωπηλάτης με κανονικό και ήρεμο ρυθμό καταναλώνει τουλάχιστον 460 θερμίδες την ώρα. Ισως γι΄ αυτό από κάποιους το κανόε καγιάκ αποκαλείται και «ποδηλασία του νερού», όπου επίσης η κατανάλωση θερμίδων αγγίζει τις 500 ανά ώρα.

Στα νησιά και στα ποτάμια
Οργανωμένες εκδρομές κανόε καγιάκ πραγματοποιούνται σε πολλά νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου, ενώ στα μεγάλα ποτάμια της Ηπείρου και της Πελοποννήσου συγκεντρώνεται μεγάλο μέρος εκδρομέων που ακολουθούν τις διαδρομές του νερού. Στην Κεφαλλονιά και στη Ζάκυνθο πραγματοποιούνται για έμπειρους ερασιτέχνες ημερήσιες εκδρομές στην Ιθάκη, όπως και περίπλους τμημάτων των νησιών, π.χ. του κόλπου του Λαγανά. Παράλληλα παραδίδονται μαθήματα κανόε καγιάκ σε όσους επιθυμούν να γνωρίσουν το άθλημα. Αντίστοιχες δραστηριότητες αναπτύσσονται στη Μήλο, στην Πάρο και στο Πήλιο, ενώ στα Μέθανα λειτουργεί τοπικός ναυταθλητικός όμιλος που πραγματοποιεί και εκδρομές στη γύρω περιοχή. Στην Αθήνα η ολυμπιακή πίστα στο Ελληνικό είναι ανοιχτή στο κοινό για διαδρομές με καγιάκ ή ράφτινγκ, ενώ οι εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού Κωπηλατοδρομίου στον Σχινιά θεωρούνται πιο προσιτές για τους αρχάριους και τα παιδιά που έχουν την πρώτη τους επαφή με το άθλημα.

«Το παιδί να δει το άθλημα σαν ένα παιχνίδι στο νερό»

Με πολλές διακρίσεις σε πανευρωπαϊκά και πανελλήνια πρωταθλήματα και με το χάλκινο μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό του 2006, η κυρία Αθηνά Αλεξοπούλου (φωτογραφία) αγάπησε το κανόε καγιάκ από μικρή ηλικία. «Ξεκίνησα 13 ετών στον Ναυτικό Ομιλο Πειραιά, όπου παραμένω αθλήτρια. Με τράβηξε σε αυτό η αγάπη μου για τη θάλασσα και το νερό. Κατάγομαι και από οικογένεια ναυτικών. Το νερό ήταν αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής μου» αφηγείται. Με «προϋπηρεσία» στην ενόργανη γυμναστική, η κυρία Αλεξοπούλου είχε τη «σωματική και πνευματική υποδομή για ένα ωραίο, αλλά και επίπονο άθλημα». Καθημερινά προπονείται 5 ώρες «μέσα στο νερό, κωπηλατώντας ή κολυμπώντας». Το κολύμπι, όπως και το τρέξιμο, είναι απαραίτητες, «περιφερειακές» προπονήσεις προκειμένου «να αποκτήσει ο κωπηλάτης μεγάλη αερόβια δυνατότητα», ενώ πραγματοποιεί και συστηματικές προπονήσεις με βάρη «για να αποφεύγονται μυϊκοί τραυματισμοί στις περιοχές του σώματος που καταπονούνται, όπως είναι η μέση, οι καρποί, ο αυχένας και οι ώμοι». Και όσο κι αν ξενίζει, ο σωστός κωπηλάτης τον χειμώνα θα κάνει… σκι. «Το cross country σκι στο χιόνι γυμνάζει και ενισχύει τις ίδιες μυϊκές δυνάμεις που χρειάζεται ο κωπηλάτης κανόε καγιάκ». Οσο για τα νέα παιδιά, η κυρία Αλεξοπούλου τονίζει ότι «πρέπει να δουν το άθλημα κατ΄ αρχάς ως ψυχαγωγία και παιχνίδι, και κατόπιν να μπουν στη διαδικασία να το αντιμετωπίσουν με συστηματικότερο τρόπο».