Σωρεία διακρίσεων εις βάρος μεταναστών και ομοφυλοφίλων επισημαίνει μεταξύ άλλων στην ετήσια έκθεσή της για την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ).

Στην έκθεση, η οποία θα παραδοθεί άμεσα στα χέρια της νέας κυβέρνησης, γίνεται σαφές ότι η Ελλάδα παραβιάζει την εν λόγω αρχή, καταστρατηγεί ακόμη και νόμους, ενώ πολλές φορές θέτει… ποσοτικά κριτήρια στον σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων. Στη σκιά, δε, του όποιου πολιτικού κόστους δεν υπολογίζει καν τον ενδεχόμενο νομικό διασυρμό της χώρας, ακόμη και σε διεθνή δικαστήρια.

Με τη σφραγίδα της χθεσινής Ολομέλειας της Επιτροπής, υπό την προεδρία του κ. Χρ. Πολυζωγόπουλου , η έκθεση εστιάζει επίσης στην παράλυση σχετικών οργάνων, όπως η Επιτροπή Ισης Μεταχείρισης του υπουργείου Δικαιοσύνης.

«Η Επιτροπή αυτή δεν υπάρχει παρά μόνο στα χαρτιά, κατά παραβίαση της κοινοτικής και της εθνικής νομοθεσίας» τονίζει χαρακτηριστικά η ΟΚΕ, υπογραμμίζοντας ότι όσο και αν προσπάθησε δεν επέτυχε να πληροφορηθεί ούτε τα στοιχειώδη από το υπουργείο.

Στον βασικό κορμό της, ως προς το θέμα των μεταναστών, η έκθεση επισημαίνει την ανάγκη αναθεώρησης του δικαίου για την ιθαγένεια, αφού μέσω αυτού «νομιμοποιούνται» οι όποιες διακρίσεις, και ζητεί ριζικές αλλαγές στο σύστημα απόκτησης και ανανέωσης των αδειών διαμονής όλων όσοι είναι μόνιμα εγκατεστημένοι στη χώρα. «Η νομοθεσία για τη νόμιμη είσοδο μεταναστών στη χώρα δεν εφαρμόζεται πραγματικά» αναφέρεται με έμφαση. «Ενας μετανάστης που θέλει να εισέλθει νόμιμα στην Ελλάδαθα πρέπει να ακολουθήσει αδιαφανείς μεθόδους για να το επιτύχει. Διαφορετικά, θα μπει χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα». Την ίδια στιγμή η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή χαρακτηρίζει εν πολλοίς κενό γράμμα τον νόμο που πλαισιώνει το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης, υπογραμμίζοντας ότι από τη στιγμή που εισάγει εξαιρέσεις για άτομα του ιδίου φύλου ακυρώνει τον ίδιο τον σκοπό του.

«Ε ίναι λοιπόν νομικά επιτρεπτό να εξαιρείται μεγάλη κατηγορία πολιτών από το δικαίωμα να συνάπτει σύμβαση, με σκοπό τη συμβίωση και τη συμβατική ανάληψη υποχρεώσεων, όπως και την απόκτηση δικαιωμάτων εξ αυτής; Δεν βρίσκονται σε επαχθέστερη θέση πολίτες λόγω του φύλου τους, ή ενδεχομένως λόγω του γενετήσιου προσανατολισμού;» σημειώνεται, στον αντίποδα όσων συμβαίνουν σχεδόν στο σύνολο των κρατών της Ευρώπης.

Παρά την αναβλητικότητά τους οι ιθύνοντες γνωρίζουνσυμπληρώνεται στην έκθεσηότι η εξαίρεση ατόμων του ιδίου φύλου θα καταπέσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ή ακόμη χειρότερα στο Δικαστήριο του Στρασβούργου: «Το επιχείρημα “οι πολίτες δεν είναι ακόμη ώριμοι”είναι μεν πολιτικό, αλλά διόλου νομικό».

Ενδιαφέρον παρουσιάζει, επίσης, η επισήμανση ως προς το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας και την απουσία ετήσιας έκθεσης για την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης- τρίτη συνεχή χρονιά εφαρμογής του νόμου.

Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν σχετικές καταγγελίες, ούτε και περιπτώσεις αυτεπάγγελτου εντοπισμού παραβιάσεων, δεν μπορεί παρά να συνιστά «ανησυχητικό φαινόμενο» καταλήγει.