Η τελευταία όαση πρασίνου στο Κουκάκι βρίσκεται στο τέρμα της οδού Ορλώφ, πολύ κοντά στον λόφο του Φιλοπάππου. Πλατάνια και ευκάλυπτοι συνιστούν έναν μικρό παράδεισο, τον οποίο έχουν εκτιμήσει και τα μικρά παιδιά και οι κάτοικοι της περιοχής. Ολα αυτά όμως υπό την απειλή των καταπατητών. Αν και το πάρκο έχει καταχωρισθεί ήδη στο Κτηματολόγιο, ως περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου, εγείρονται αξιώσεις από μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία που υποστηρίζει ότι έχει αγοράσει το πάρκο από τη… νόμιμη ιδιοκτήτρια. Αυτή, από την πλευρά της, λέει ότι το πάρκο τής ανήκει από την εποχή που ο παππούς της… έβοσκε εκεί το κοπάδι του!

«Μιλάμε για περίπτωση που θυμίζει…χρυσόβουλλο» σημειώνει η κάτοικος της περιοχής και μέλος της άτυπης επιτροπής για τη σωτηρία του πάρκου κυρία Βίκυ Δούλη. Και συμπληρώνει: «Το πάρκο ανήκει στο ελληνικό Δημόσιο και στον Δήμο Αθηναίων έχει παραχωρηθεί η συντήρησή του».

Πέρυσι η κατασκευαστική εταιρεία, έχοντας σχετική άδεια της Πολεοδομίας Αθηνών, περιέφραξε τον χώρο, απαγορεύοντας την είσοδο στους περιοίκους. «Το εκπληκτικό στοιχείο είναι ότι,μόλις καταφύγαμε στον δήμο και απειλήσαμε με μηνύσεις,μας παρουσίασαν έγγραφο με ίδια ημερομηνία και δύο ώρες διαφορά στον αριθμό πρωτοκόλλου,όπου η Πολεοδομία αναιρούσε την άδεια» περιγράφει η κυρία Δούλη. Το δεύτερο όμως αυτό έγγραφο δεν είχε διαβιβαστεί στο οικείο αστυνομικό τμήμα για να ληφθούν μέτρα, λόγω… αβλεψίας, όπως παρουσιάστηκε η κατάσταση στην επιτροπή των κατοίκων. Στην παρούσα φάση, εκκρεμεί η δίκη, έπειτα από τις μηνύσεις των κατοίκων κατά της εταιρείας. Επειτα από δύο διαδοχικές αναβολές έχει οριστεί δικάσιμος για τις 13 Μαρτίου. Οι κάτοικοι όμως καταλογίζουν αδιαφορία στις νομικές υπηρεσίες του δήμου. «Δεν ξέρουμε πώς θα υπερασπιστούν το δημόσιο συμφέρον,αρνούνται κάθε συνεργασία με εμάς και τους νομικούς συμβούλους μας» υποστηρίζει η κυρία Δούλη.

Την ίδια στιγμή, το πάρκο μαραζώνει. «Εχει αφεθεί στην τύχη του, έπειτα από το γκρέμισμα της περίφραξηςπου πραγματοποιήσαμε οι κάτοικοι και έχει καταντήσει σκουπιδότοπος.Παλαιότεραέβλεπα τακτικά τα παιδιά των νηπιαγωγείων εκεί στις τακτικές εκδρομές τους,τώρα δεν πλησιάζουν.Το ίδιο και οι τουρίστες που αναζητούσαν λίγη ξεκούραση όταν πορεύονταν από την Ακρόπολη προς του Φιλοπάππου ή τη δική μας γειτονιά» περιγράφει η κυρία Δούλη και θυμάται ένα χαρακτηριστικό επεισόδιο: «Προσφάτως παρατηρούσα ένα ζευγάρι ηλικιωμένων Γερμανώνπου μόλις πλησίασαν στο πάρκο απομακρύνθηκαν αμέσως,αποδοκιμάζοντας την εικόνα του και έχοντας μια έκφραση αηδίας στο πρόσωπό τους».