O «αδάμας», όπως λέγεται ότι αποκαλούσε τον κ. Παναγιώτη Αδαμόπουλο (φωτογραφία) ο υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Ι.Παπαθανασίου προτού υποβιβαστεί σε έναν εκ των τριών «κουμπάρων», σε ηλικία μόλις 26 ετών διαβαίνει την πόρτα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και προσλαμβάνεται στη γενική διεύθυνση Ανταγωνισμού. Είναι το 1994. Δέκα χρόνια αργότερα, το 2004, η άνοδος της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία τού ανοίγει τον δρόμο για την πραγματοποίηση ενός από τα μεγαλύτερα όνειρά του. Είναι η πολλά υποσχόμενη αρχή ενός άδοξου τέλους, το οποίο θα μοιραστεί το 2008 στο εδώλιο του κατηγορουμένου παρέα με τους άλλους δύο «κουμπάρους», τον Πανάγο Αναγνωστόπουλο, εκτελωνιστή, μέχρι χθες περιζήτητο παράγοντα της ΝΔ στη Βόρεια Ελλάδα- όπως λέγεται πρώτος στα κομματικά ρουσφέτια και στις μεσολαβήσεις- και τον Κωνσταντίνο Κωνσταντινίδη, σιτέμπορο εκ Θεσσαλονίκης. Τον Οκτώβριο του 2005 ο Αδαμόπουλος παίρνει άδεια άνευ αποδοχών από την Ευρωπαϊκή Ενωση για να αναλάβει με έγκριση του υπουργού Ανάπτυξης κ. Δ. Σιούφα και με μια φωτογραφική διάταξη τη θέση του γενικού διευθυντή της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Κατά τη διάρκεια της δραστηριότητάς του στην ΕΕ ασχολείται κυρίως με θέματα τηλεοπτικών δικαιωμάτων των αγώνων Γκραν Πρι και της Φόρμουλα 1, όπως επίσης και με ζητήματα ανταγωνισμού εταιρειών, ενώ επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στις δραστηριότητες της Διεθνούς Ομοσπονδίας του Αυτοκινήτου. Λέγεται ότι ο προσανατολισμός του προς την κατεύθυνση αυτή τού άνοιξε διάπλατα τις πόρτες μεγάλων οικονομικά οικογενειών της Ευρώπης. Κατ΄ αυτό τον τρόπο εξηγείται και η συνάντησή του με τον πρίγκιπα Ρενιέ, όταν προ ετών βρέθηκε στο Μονακό, με τον οποίο συζήτησε τα περί της διεξαγωγής της Φόρμουλα 1 στο Μόντε Κάρλο.
Τ ο άστρο του, το οποίο έδειχνε ότι θα μεσουρανούσε, μόλις ένα έτος μετά την ανάληψη των καθηκόντων του στη θέση του γενικού διευθυντή της Επιτροπής Ανταγωνισμού, θα δύσει. Η αποκάλυψη της «κουμπαριάς» με τους άλλους δύο «γαλάζιους» παράγοντες στο σκάνδαλο της εκβίασης της γαλακτοβιομηχανίας ΜΕΒΓΑΛ θα του στοιχίσει τη θέση του και φυσικά θα οδηγήσει στην πτώση του. Ο κ. Π. Αδαμόπουλος, δυόμισι χρόνια μετά τη σύλληψή του και την προφυλάκισή του, φαίνεται ότι δεν μπορεί να ορθοποδήσει. Αυτή την περίοδο δικάζεται από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας και οι προσπάθειές του έχουν επικεντρωθεί στο να υπερασπίσει κατά το δυνατόν τον εαυτό του. Πρώτο του μέλημα να καταφέρει να επιστρέψει στη θέση την οποία τόσο πολύ είχε ποθήσει.
Ο λο το προηγούμενο διάστημα έκανε σειρά προσπαθειών να αλλάξει τα πράγματα και να αποσείσει τις συνέπειες της εμπλοκής του ονόματός του στην υπόθεση της εκβίασης της ΜΕΒΓΑΛ, αλλά δεν φαίνεται να τα έχει καταφέρει και πολύ καλά. Λέγεται ότι σχεδόν αμέσως μετά την απώλεια της θέσεώς του στην Επιτροπή Ανταγωνισμού κινήθηκε και πάλι προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, ζητώντας να γυρίσει στην οργανική του θέση, από την οποία και αποσπάστηκε στην Ελλάδα. Η αλληλογραφία ήταν έντονη, καθώς ο ίδιος λόγω του περιοριστικού όρου της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα δεν είχε τη δυνατότητα να μεταβεί στις Βρυξέλλες. Παρά τις προσπάθειες δεν κατάφερε τίποτα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λέγεται ότι του αρνήθηκε την επιστροφή του για τυπικούς αλλά και ουσιαστικούς λόγους. Κατόπιν αυτού ο Π. Αδαμόπουλος περιορίστηκε στο να αναζητεί λιγότερο δελεαστικές επαγγελματικές «λύσεις» που αφορούσαν στην ανάπτυξη προσωπικών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στον χώρο της συμβουλευτικής (consulting). Ούτε εκεί όμως φαίνεται να κατάφερε ικανοποιητικά πράγματα, τόσο με τα δικά του κριτήρια όσο και με τα κριτήρια της αγοράς. Η αρνητική δημοσιότητα, προς το παρόν τουλάχιστον, τον έχει γονατίσει επαγγελματικά. Ο ίδιος δεν ελπίζει παρά στη δικαστική απεμπλοκή του και στην επιστροφή του στη θέση που κατείχε πριν συλληφθεί.
