Σπάστε τον κύκλο του στρες

Τι προσφέρουν οι διακοπές στην ψυχολογία μας; Κατ’ αρχάς, σπάνε τον κύκλο του στρες, και αυτό είναι το σπουδαιότερο. Οι διακοπές είναιαναγκαιότητα, δεν είναι πολυτέλεια.Το κακό βέβαια με τις διακοπές είναι ότι δεν είναι ποτέ αρκετές. Στόχος των διακοπών είναι η «αποσυμπίεση», η διακοπή της ρουτίνας και το «άδειασμα» από καταναγκασμούς και υποχρεώσεις. Το να οργανώνουμε διακοπές καιρό πριν, μας κάνει καλό γιατί μας δίνει χαρά.Οι διακοπές είναι ανανέωση και την ανανέωση τη χρειαζόμαστε. Μειώνονται το στρες, η κατάθλιψη, τα παράπονα για σωματικές ενοχλήσεις, οι καρδιαγγειακές διαταραχές και βελτιώνονταιη παραγωγικότητα, ο ύπνος και οι σχέσεις.Επίσης αυξάνεται η ικανοποίηση από τη ζωή και συχνά οι διακοπές μάς βοηθούν να γίνουμε πιο δημιουργικοί. Εξάλλου, μια ευκαιρία που προσφέρουν οι διακοπές είναι το δέσιμο με τα μέλη της οικογένειας ή με τους αγαπημένους ανθρώπους με τους οποίους πάμε διακοπές, η βελτίωση των σχέσεων και η ανάπτυξη αλληλεγγύης.

Σύμφωνα με την κλινική ψυχολόγο – ψυχοθεραπεύτρια, πρόεδρο της Δράσης για την Ψυχική Υγεία κυρία Ιλια Θεοτοκά, οι διακοπές μπορούν καιπρέπει να σπάνε τον κύκλο του στρες,γι’αυτό είναι σημαντικές. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να υπερεπενδύουμε στις διακοπές και να θέλουμε να είναι τέλειες και ιδανικές. Οι διακοπές πρέπει να έχουν ξεκούραση, επαφή με ανθρώπους που αγαπάμε, την οικογένεια και τους φίλους, και, αν το επιθυμούμε, μπορούν να περιλαμβάνουν απόκτηση νέων εμπειριών, γνωριμία με άλλους πολιτισμούς, σπορ κ.λπ. Πολύ σημαντικό είναι να μπορούμε να πάρουμε απόσταση από τη δουλειά.

Και βέβαια σημαντικό μέρος των διακοπών αποτελεί η επαφή με τα παιδιά» σημειώνει.

Το καλοκαίρι γονείς και παιδιά περνούν περισσότερο χρόνο μαζί, και αυτό είναι κάτι που το επιθυμεί όλη η οικογένεια και το προετοιμάζει σε πολλές περιπτώσεις μήνες πριν. Πώς μπορούν αυτές οι διακοπές να είναι ικανοποιητικές για όλους και να αποβούν εποικοδομητικές;

Η κυρία Θεοτοκά συμβουλεύει τους γονείς να συζητήσουν με το παιδί τους τι θέλουν να κάνουν, να πάρουν τη γνώμη του και να προσπαθήσουν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες του, αλλά την τελική απόφαση να την πάρουν εκείνοι. Οι διακοπές σημαίνουν ξεκούραση, χαλάρωση, διασκέδαση, γέμισμα των μπαταριών μας, αλλά και ενασχόληση με sports και hobbies.

«Στις διακοπές, παίξτε μαζί τους, γελάστε, κάντε κοινές δραστηριότητες και sports, δώστε τους χρόνο να κάνουν αυτά που θέλουν. Μπορείτε επίσης, αν χρειάζεται, να συζητήσετε με τα παιδιά για τη χρονιά που πέρασε ή και για τη χρονιά που θα έρθει και τα μελλοντικά σχέδια. Το χαλαρό περιβάλλον των διακοπών μπορεί να βοηθήσει σε συζητήσεις, που στο φορτισμένο κλίμα του σπιτιού ίσως γίνονταν με μεγαλύτερη ένταση. Επίσης, χρησιμοποιήστε το κινητό ή τον υπολογιστή με μέτρο και σε μειωμένη συχνότητα από την καθημερινή ζωή.Θα πρότεινα να πηγαίνετε κάποιες βόλτες με τα παιδιά, αφήνοντας όλα τα κινητά στο σπίτι. Αυτό θα μπορούσατε να το κάνετε σε τακτά διαστήματα και καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου» συμβουλεύει η κυρία Θεοτοκά.

Το καλοκαίρι βέβαια ανακύπτουν και κάποια ιδιαίτερα θέματα, που μπορεί να προβληματίσουν τους γονείς, όπως ο χρόνος παρακολούθησης τηλεόρασης, ενασχόλησης με tablets, η φοβία για το κολύμπι, η κατασκήνωση ή και γενικότερα θέματα ορίων.

Για τον χρόνο παρακολούθησης σε οθόνη, οι ειδικοί συστήνουν να μην είναι περισσότερο από 3 ώρες την ημέρα, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γονείς μπορεί να εργάζονται και να λείπουν ώρες από το σπίτι.

Κολύμπι

Πολλά παιδιά επίσης φοβούνται το κολύμπι και το γεγονός αυτό μπορεί να προσδώσει άγχος, ένταση και λιγότερη ευχαρίστηση στις διακοπές της οικογένειας. Χρειάζεται να γνωρίζουν οι γονείς με ποιον τρόπο και πότε πρέπει να κινητοποιήσουν το παιδί προκειμένου να ξεπεράσει αυτούς τους φόβους του.

Η κινητοποίηση, η πρόκληση, η ανταμοιβή, η καθοδήγηση και η ενθάρρυνση του παιδιού είναι μερικοί από τους μηχανισμούς. Παράλληλα, ο γονιός πρέπει να θέσει ρεαλιστικούς στόχους και να προσαρμόσει τη στρατηγική του ανάλογα με την προσωπικότητα και την ηλικία του παιδιού.

Στις πρακτικές αυτές, η πίεση του παιδιού, ο μη σεβασμός στη γνώμη του και η επιθετικότητα από την πλευρά του γονιού όχι μόνο δεν βοηθούν αλλά φέρνουν και το αντίθετο αποτέλεσμα.

«Οταν το παιδί είναι μικρό, θα πρέπει να του δώσουμε την αίσθηση ότι η θάλασσα δεν είναι μόνο κολύμπι, αλλά και παιχνίδι, και έτσι να το αποσπάσουμε με κάποιες θαλάσσιες δραστηριότητες. Παράλληλα, πρέπει να του δώσουμε χρόνο και να αναλογιστούμε ποιος είναι ο προσωπικός χρόνος του δικού μας παιδιού στην απόκτηση μιας καινούργιας εμπειρίας» αναφέρει.

Ασφαλώς, η κατασκήνωση συνεισφέρει στην ανάπτυξη της εμπιστοσύνης του παιδιού προς τον εαυτό του, στο να μπορεί να είναι αποτελεσματικό, να χρησιμοποιεί στρατηγικές επίλυσης προβλημάτων, να χειρίζεται την ομάδα συνομηλίκων. Παράλληλα, μαθαίνει να ζητεί βοήθεια από τους άλλους και να αναλαμβάνει ευθύνες και ρίσκα χωρίς την παρουσία των γονιών, αλλά και να μαθαίνει την αξία της κοινοτικής ζωής. Ωστόσο οι γονείς θα πρέπει να σεβαστούν την επιθυμία των παιδιών για το αν θέλουν να πάνε κατασκήνωση ή όχι, να σκεφθούν αν το παιδί είναι πραγματικά έτοιμο για μια τέτοια εμπειρία, και αν το παιδί δυσφορεί ή είναι αρνητικό να το λάβουν σοβαρά υπόψη.