Η εκπεφρασμένη πρόθεση της κυβέρνησης για εξαγορά (ή εκμίσθωση;) του Νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν», το μεσημέρι της Πέμπτης, έσκασε σαν βόμβα στο ήδη ανταριασμένο τοπίο της ιδιωτικής υγείας. Ανταριασμένο, εξαιτίας των συζητήσεων για την εξαγορά ομίλων υγείας από funds. Οπωσδήποτε όμως, προσέφερε ανακούφιση στο σύνολο της αγοράς –ιατρικής και ασφαλιστικής, καθώς και των εργαζομένων στο «Ντυνάν». Ετσι, αν εκμισθωθεί, ξεκινάει και στον χώρο της Υγείας, περίπου 13 χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου, η κανονική λειτουργία των ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα). Αν όμως η κυβέρνηση έχει πρόθεση να προχωρήσει σε εξαγορά του «Ντυνάν», θα πρέπει να καταθέσει φάκελο για να πάρει μέρος στον διαγωνισμό όπως και οι υπόλοιποι «μνηστήρες».

«Αυτή είναι μια ευχάριστη είδηση και μπορεί να είναι μια καλή λύση» έλεγαν στελέχη του χώρου της ιδιωτικής υγείας λίγη ώρα μετά τη συνάντηση που είχε ο διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς κ. Χρ. Μεγάλου με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας κ. Π. Πολάκη, παρουσία του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ κ. Δ. Λιάκου.
Σχέσεις των δύο πλευρών, δηλαδή του Νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν» με το Δημόσιο, υπήρχαν από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του. Ουδέποτε όμως το «Ντυνάν» είχε ενταχθεί στο Ελληνικό Δημόσιο, παρά τις συζητήσεις που γίνονταν το 2005 με τη συμφωνία εκμίσθωσης από το Δημόσιο 30 κλινών στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) του Νοσοκομείου. Εκείνη την περίοδο η κυβέρνηση της ΝΔ δεχόταν τα πυρά της αντιπολίτευσης ότι «ανοίγει την κερκόπορτα για την ιδιωτικοποίηση της Υγείας». Γι’ αυτό και ο τότε υπουργός Υγείας κ. Ν. Κακλαμάνης είχε αποσπάσει τη συναίνεση του ΠαΣοΚ για την αξιοποίηση των κλινών ΜΕΘ υπό την προϋπόθεση ότι θα εφαρμοστεί το κλειστό νοσήλιο ώστε να μην επιβαρύνεται ο ασθενής. Οπερ και εγένετο… Για την ιστορία, λίγα χρόνια μετά η συμφωνία άρχισε να «μπάζει νερά» λόγω συσσωρευμένων χρεών του ΙΚΑ προς το Νοσοκομείο για τη νοσηλεία ασφαλισμένων του στη ΜΕΘ.
Από τότε μέχρι σήμερα έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Η εξαγορά ή η εκμίσθωση του «Ερρίκος Ντυνάν» από το Ελληνικό Δημόσιο ακούγεται από πολλούς ως ιδανική λύση επειδή:
l Θα παραμείνουν ως έχουν –όπως όλα δείχνουν –οι υπάρχουσες θέσεις εργασίας του «Ντυνάν», ενώ δεν αποκλείεται και η συνεργασία με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Το τελευταίο είχε επιχειρηθεί και με τον νόμο 2889/2001 (εκχώρηση του 20% των κλινών των νοσοκομείων στον ιδιωτικό τομέα), αλλά η τότε ηγεσία του υπουργείου Υγείας είχε συναντήσει έντονες αντιδράσεις.
l Θα διατηρήσουν παράλληλα τη δύναμή τους τα υπόλοιπα ιδιωτικά νοσοκομεία της Αττικής, χωρίς να νιώθουν την απειλή της συγκέντρωσης όλων των μονάδων υγείας σε ένα fund. Ακόμα κι αν αναπτυχθεί πλήρως το «Ντυνάν», οι απώλειες των λοιπών νοσοκομείων θα είναι πολύ μικρότερες παρά αν το «Ερρίκος Ντυνάν», δυναμικότητας 450 κλινών, λειτουργούσε στο πλαίσιο ενός ιδιωτικού δικτύου υγείας.
Αλλωστε, παράγοντες της αγοράς θεωρούν βέβαιο ότι αν το fund που ελέγχει το «Metropolitan» (εξαγόρασε το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών του «Ιασώ General» και την Πέμπτη όλες τις εταιρείες του ομίλου «Υγεία» στην Ελλάδα), προχωρήσει σε συμφωνία και με το «Ερρίκος Ντυνάν», θα μπει «λουκέτο» σε κάποια μονάδα υγείας. «Το «Ντυνάν» έχει μεγάλο αριθμό κλινών. Θα έπρεπε να κλείσουν άλλο για να έχει πληρότητα» σχολιάζουν.
Ο μεγάλος αριθμός κλινών και ο σύγχρονος ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός είναι δύο στοιχεία που ενδιαφέρουν και το Δημόσιο. Αν τελικά «κλειδώσει» η συμφωνία των δύο πλευρών, είναι πιθανόν η κυβέρνηση να μεταφέρει σε αυτό σπουδαίες κλινικές «πρώτης γραμμής», οι οποίες όμως σήμερα λειτουργούν σε πεπαλαιωμένα κτίρια σε περιοχές που δεν εξυπηρετούν πλέον τις ανάγκες του πληθυσμού, όπως για παράδειγμα το κέντρο της Αθήνας.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ