Τον περασμένο Ιούλιο τα φώτα της δημοσιότητας στράφηκαν στην Ανταρκτική Χερσόνησο, μια πλάκα πάγου που επιπλέει απέναντι από το νότιο άκρο της Νοτίου Αμερικής. Μια γιγάντια ρωγμή που παρακολουθούσαν εδώ και χρόνια οι επιστήμονες να μεγαλώνει έφτασε τελικά από το ένα άκρο της Χερσονήσου στο άλλο δημιουργώντας έτσι ένα από τα μεγαλύτερα παγόβουνα που έχουν καταγραφεί ποτέ. Το παγόβουνο με την κωδική ονομασία A68 έχει έκταση γύρω στα 6.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα (λίγο μικρότερο από την Κρήτη) και εκτιμάται ότι ζυγίζει ένα τρισεκατομμύριο τόνους.

Η Βρετανική Αποστολή στην Ανταρκτική (BAS) ανακοίνωσε ότι μέλη της θα σπεύσουν τον προσεχή Φεβρουάριο στις περιοχές που αποκολλήθηκε το παγόβουνο με την ελπίδα να εντοπίσουν την παρουσία θαλάσσιων οικοσυστημάτων που είχαν αναπτυχθεί εκεί και βρίσκονταν παγιδευμένα από τους πάγους και απομονωμένα για περίπου 120 χιλιάδες έτη.

Δεν είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται μια τέτοια αποστολή αφού τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει συχνή αποκόλληση μεγάλων τμημάτων πάγων στην Ανταρκτική. Μια τέτοια αποστολή αναζήτησης άγνωστων οικοσυστημάτων είχε γίνει και το 2002 όταν είχε υπάρξει ένα ανάλογο γεγονός στην Ανταρκτική. Όμως οι καιρικές και άλλες συνθήκες εκείνη την εποχή υποχρέωσαν τους ερευνητές να πάνε στην επίμαχη περιοχή πέντε χρόνια μετά την αποκόλληση των πάγων ενώ τώρα η έρευνα αν όλα πάνε καλά θα γίνει σε διάστημα λίγων μηνών. Πολλαπλασιάζονται έτσι οι πιθανότητες αν υπάρχουν κάποιες μορφές ζωής αυτές να εντοπιστούν από τους ερευνητές. Ο εντοπισμός ζωής σε αυτά τα σημεία όπου για πολλές χιλιάδες έτη απουσιάζουν ο ήλιος, οι άνεμοι και οι θρεπτικές ουσίες όπως είναι ευνόητο θα έχει εξαιρετικό επιστημονικό και όχι μόνο ενδιαφέρον.