Ισως το καλύτερο φάρμακο για τους ασθενείς με άνοια να είναι τελικώς το γέλιο, το οποίο μάλιστα δεν συνδέεται με… επικίνδυνες παρενέργειες.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας ανακάλυψαν ότι ηλικιωμένοι με άνοια οι οποίοι βρίσκονταν σε γηροκομεία και δέχονταν συχνές επισκέψεις ειδικών που εφαρμόζουν «θεραπείες γέλιου» εμφάνισαν μείωση κατά 20% στη σύγχυση και στην ταραχή σε σύγκριση με όσους ακολουθούσαν τη συμβατική θεραπεία.

Φυσικό αντιψυχωτικό φάρμακο

Σύμφωνα με τους επιστήμονες που διεξήγαγαν τη μελέτη, το γέλιο θα μπορούσε να προσφέρει μια καλή εναλλακτική των αντιψυχωτικών φαρμάκων.

Η μελέτη «SMILE» διήρκεσε τρία χρόνια και σε αυτήν περιελήφθησαν 400 ηλικιωμένοι που διέμεναν σε 36 γηροκομεία.

Ο θεραπευτής… του γέλιου Ζαν-Πολ Μπελ, ο οποίος συνήθως εργάζεται ως «γιατρός- κλόουν» για μικρά άρρωστα παιδιά, χρησιμοποίησε έναν συνδυασμό παιχνιδιών, ανεκδότων και τραγουδιών προκειμένου να ενθαρρύνει τους μισούς ηλικιωμένους ασθενείς να γελάσουν. Συγχρόνως ένα μέρος του προσωπικού του γηροκομείου εκπαιδεύθηκε ώστε να μεταδίδει χιούμορ και γέλιο στην καθημερινότητά τους.

Οι υπόλοιποι 200 συμμετέχοντες στη μελέτη ακολούθησαν μόνο τη συμβατική θεραπεία για την αντιμετώπιση της άνοιας.

Επιτυχημένη «γελωτοθεραπεία»

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι ασθενείς που υποβλήθηκαν στη «γελωτοθεραπεία» ήταν πιο χαρούμενοι ενώ παράλληλα εμφάνισαν μείωση κατά 20% στη σύγχυση και την ταραχή (συμπτώματα της νόσου τους).

Η επικεφαλής της μελέτης Λι-Φέι Λόου ανέφερε ότι «η μείωση του 20% ίσως να μην φαίνεται σημαντική, ωστόσο είναι αντίστοιχη με εκείνη που προσφέρουν τα αντιψυχωτικά φάρμακα».

Η ερευνητική ομάδα προσέθεσε ότι από τη θεραπεία του γέλιου δεν ωφελήθηκαν μόνο οι ασθενείς αλλά και το προσωπικό του νοσοκομείου. Σύμφωνα με τον δρα Μπελ «η όλη σύλληψη πίσω από το πρόγραμμα που ονομάζεται Play-Up είναι να ενθαρρύνονται τα ηλικιωμένα άτομα ώστε να παίζουν περισσότερο. Και αυτό διότι πιστεύουμε ότι ο καθένας μπορεί να παίζει μέχρι και την τελευταία του πνοή».