Το πολυπόθητο σήμα που θα επιβεβαίωνε την ιστορική προσεδάφιση του ευρωπαϊκού ρομπότ Schiaparelli στον Άρη δεν έφτασε στο Κέντρο Ελέγχου της αποστολής το απόγευμα της Τετάρτης.

Οι υπεύθυνοι της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA περιμένουν τώρα μήπως λάβουν νεότερα από το μικρό ρομπότ τις επόμενες ώρες.

Ο ραδιοφάρος του Schiaparelli λειτουργούσε κατά την κάθοδό του, σταμάτησε όμως να μεταδίδει λίγο πριν το ρομπότ αγγίξει την αρειανή επιφάνεια.

Το Sciaparelli δεν αναμένεται να κηρυχθεί επίσημα νεκρό πριν η ESA λάβει αναφορές από δορυφόρους που παρακολουθούσαν τη διαδικασία.

Τα δορυφορικά δεδομένα ίσως δείξουν αν η στατική συσκευή έφτασε ανέπαφη μέχρι την επιφάνεια, ή αν καταστράφηκε στη διάρκεια της δραματικής καθόδου.

Νέα ενημέρωση για την κατάσταση του ρομπότ αναμένεται το πρωί της Πέμπτης.

Η απόπειρα της Τετάρτης είναι, ή μάλλον ήταν, μόλις η δεύτερη προσπάθεια της Ευρώπης να πατήσει στον Άρη, έπειτα από το βρετανικό ρομπότ Beagle που χάθηκε κατά την άφιξή του στον πλανήτη το 2003.

Η αποστολή του Schiaparelli ήταν ουσιαστικά μια πρόβα υψηλής τεχνολογίας για την εκτόξευση ενός μεγαλύτερου, τροχοφόρου ρομπότ το 2020.

Στόχος της διπλής αποστολής ExoMars 2016 και 2020, μια συνεργασία της ESA με τη ρωσική Roscosmos, είναι να διαπιστώσει αν ο Άρης διαθέτει ή διέθετε κάποτε μικροβιακή ζωή.

Σε τροχιά το TGO

Το Schiaparelli ταξίδεψε μέχρι τον Άρη συνδεδεμένο στο μητρικό σκάφος TGO από το οποίο απελευθερώθηκε την Κυριακή για την τελική του κάθοδο.

Το TGO, ένας δορυφόρος που θα μελετήσει τα αέρια της αρειανής ατμόσφαιρας, τέθηκε την Τετάρτη σε τροχιά γύρω από τον Άρη για μια πολυετή αποστολή -κάτι που σημαίνει ότι η ESA έχει έναν λόγο να πανηγυρίζει.


Animation της σύνθετης διαδικασίας προσεδάφισης. Το ρομπότ εισήλθε στην ατμόσφαιρα με ταχύτητα 21.000 χιλιομέτρων την ώρα.

Το ρομπότ επρόκειτο να αγγίξει την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη λίγο πριν από τις 18.00 ώρα Ελλάδας, και το σήμα UHF που θα επιβεβαίωνε την άφιξή του θα έφτανε στη Γη σχεδόν δέκα λεπτά αργότερα.

Κλεισμένο σαν στρείδι μέσα σε μια θερμική ασπίδα σε σχήμα δίσκου, το Schiaparelli επρόκειτο να εισέλθει στην αρειανή ατμόσφαιρα με ταχύτητα 21.000 χιλιομέτρων.

Θα άνοιγε στη συνέχεια δύο αλεξίπτωτα και θα πυροδοτούσε πυραυλοκινητήρες για να ακινητοποιηθεί δύο μέτρα πάνω από την επιφάνεια, πριν πέσει τελικά ελεύθερο στο έδαφος.

Tο Schiaparelli ήταν σχεδιασμένο να λειτουργήσει μόνο για λίγες ημέρες, ακίνητο στην αρειανή έρημο, πριν τελειώσει για πάντα η μπαταρία του.

Αν και θα συνέλεγε σχετικά λίγες μετρήσεις, η σύντομη αποστολή του θα έστρωνε τον δρόμο για την εκτόξευση του τροχοφόρου ρομπότ ExoMars -το πρώτο που θα εξετάσει το υπέδαφος του πλανήτη με γεωτρύπανο.

Όμως η προσεδάφιση στον Κόκκινο Πλανήτη είναι πάντα ένα δύσκολο εγχείρημα, το οποίο η ESA δεν δείχνει να έχει ακόμα τελειοποιήσει.

Την επιφάνεια του Άρη εξερευνούν σήμερα δύο αμερικανικά ρομπότ, τo Opportunity που συνεχίζει να λειτουργεί από το 2003 και το μεγαλύτερο Curiosity από το 2012.