Τα γονίδια που δίνουν στα αιλουροειδή τα χαρακτηριστικά μοτίβα της γούνας τους παρέμεναν μέχρι σήμερα καλά… καμουφλαρισμένα. Τώρα, διεθνής ομάδα ερευνητών αναφέρει ότι αναγνώρισε μια μετάλλαξη που μετατρέπει τις ρίγες σε ακανόνιστες κηλίδες τόσο σε ορισμένες κατοικίδιες γάτες όσο και σε ορισμένους γατόπαρδους.
Οι ρίγες, τοποθετημένες ομοιόμορφα σε ίσες αποστάσεις, είναι σύνηθες μοτίβο στα αιλουροειδή που ζουν ελεύθερα στη φύση, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τις ακανόνιστες, μακρόστενες κηλίδες. Όπως μάλιστα επισημαίνει ο δικτυακός τόπος της επιθεώρησης «Science», στην οποία δημοσιεύεται η μελέτη, οι βιολόγοι είχαν αρχικά κατατάξει σε διαφορετικό είδος τον «βασιλικό γατόπαρδο», μια ράτσα με κηλίδες αντί για ρίγες.
Ο «βασιλικός« γατόπαρδος έχει μακρόστενες κηλίδες αντί για ρίγες
Σε μια προσπάθεια να εντοπίσουν τα γενετικά αίτια της διαφοράς, οι ερευνητές εξέτασαν τα γονιδιώματα αδέσποτων γάτων στην Καλιφόρνια που είχαν είτε ρίγες είτε κηλίδες. Η σύγκριση αποκάλυψε διαφορές σε ένα γονίδιο που είχε άγνωστο ρόλο και μάλιστα δεν είχε καν ονομαστεί επίσημα.
Όπως έδειξε η μελέτη, οι γάτες που φέρουν κηλίδες παρουσιάζουν όλες την ίδια μετάλλαξη στο γονίδιο που βαφτίστηκε Taqpep. H ίδια μετάλλαξη εντοπίστηκε στη συνέχεια σε δείγματα από βασιλικούς γατόπαρδους.
Περαιτέρω πειράματα έδειξαν όμως ότι το Taqpep δεν ρυθμίζει τα ίδια τα χρώματα του τριχώματος. Το γονίδιο εκφράζεται στις γάτες από την αρχή της εμβρυϊκής ανάπτυξης, πριν ακόμα αναπτυχθούν τρίχες, και όπως φαίνεται καθορίζει το μοτίβο της γούνας. Δεν αποκλείεται, πάντως, το Taqpep να εμπλέκεται και σε άλλες λειτουργίες πέρα από τα σχέδια του τριχώματος.
Μελλοντικές μελέτες θα μπορούσαν να αποκαλύψουν τον ακριβή μηχανισμό δράσης του Taqpep και να εντοπίσουν τα γονίδια που ευθύνονται για τις ομοιόμορφες βούλες σε άλλα αιλουροειδή όπως οι λεοπαρδάλεις.
