Η ζάχαρη είναι εξίσου καταστρεπτική και εθιστική με το αλκοόλ και τον καπνό και θα έπρεπε να υπόκειται σε ειδικούς νόμους. Αυτό υποστηρίζουν σε σχόλιό τους στην επιθεώρηση «Nature» ειδικοί του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο.
«Γλυκιά» επιβολή φόρων
Οι επιστήμονες τονίζουν ότι απαιτούνται αυστηρά μέτρα όπως η επιβολή φόρων προκειμένου να ελεγχθεί η ολοένα και μεγαλύτερη κατανάλωση ζάχαρης και τεχνητών γλυκαντικών ουσιών.
Το σχόλιο συνυπογράφουν ο καθηγητής στο Τμήμα Παιδιατρικής και στο Κέντρο Αποτίμησης και Διαχείρισης της Παχυσαρκίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίκο, κορυφαίος ειδικός στο πεδίο της παιδικής παχυσαρκίας, Ρόμπερτ Λάστιγκ καθώς και οι Λόρα Σμιντ και Κλερ Μπρίντις από το Ινστιτούτο Κλινικών Επιστημών και το Ινστιτούτο Philip R. Lee σχετικά με την Έρευνα στην Πολιτική της Παιδικής Υγείας του ίδιου πανεπιστημίου.
Υπάρχουν χώρες οι οποίες έχουν ήδη επιβάλει φόρους στις ανθυγιεινές τροφές: για παράδειγμα η Δανία και η Ουγγαρία έχουν υιοθετήσει φόρους για το κορεσμένο λίπος ενώ η Γαλλία έχει εγκρίνει φόρο για τα αναψυκτικά. Τώρα οι αμερικανοί ειδικοί προτείνουν παρόμοιες πολιτικές και σε ό,τι αφορά τη ζάχαρη και τα τεχνητά γλυκαντικά των τροφών. Κάνουν λόγο όχι μόνο για επιβολή φόρων αλλά και για περιορισμό πώλησης γλυκών τροφών και ποτών με ζάχαρη στα σχολεία, ακόμη και για απαγόρευση αγοράς γλυκών τροφών ή αναψυκτικών από παιδιά κάτω από ένα συγκεκριμένο ηλικιακό όριο.
Τριπλασιασμός της κατανάλωσης
Όπως λένε, η κατανάλωση ζάχαρης έχει εμφανίσει τριπλασιασμό σε παγκόσμιο επίπεδο τα τελευταία 50 χρόνια, γεγονός που συνδέεται με πολλά «δεινά» όπως η παχυσαρκία, η υπέρταση και ο διαβήτης.
Σε δηλώσεις του στο βρετανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο BBC ο καθηγητής Λάστιγκ ανέφερε ότι «η ζάχαρη πληροί όλα τα κριτήρια για κοινωνική παρέμβαση, όπως ακριβώς συμβαίνει με το αλκοόλ και τον καπνό».
Οι ειδικοί από την Καλιφόρνια παραδέχονται στο σχόλιό τους ότι μια τέτοια παρέμβαση θα αποτελούσε ουσιαστικά μια πολιτική μάχη ενάντια στο ισχυρό λόμπι της ζάχαρης. Γράφουν όμως ότι με ισχυρή θέληση, οι αλλαγές είναι δυνατές. «Πάρτε για παράδειγμα την απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους ή τη χρήση αερόσακων στα αυτοκίνητα και την τοποθέτηση συσκευών διάθεσης προφυλακτικών στις δημόσιες τουαλέτες. Αυτά τα απλά μέτρα για τα οποία δόθηκε μάχη στην αμερικανική πολιτική, θεωρούνται πλέον δεδομένα ως χρήσιμα εργαλεία για τη δημόσια υγεία και την ευημερία. Είναι η ώρα να στρέψουμε την προσοχή μας στη ζάχαρη» σημειώνουν οι επιστήμονες.
Όχι στη «δαιμονοποίηση» τροφών
Σχολιάζοντας την άποψη των αμερικανών ειδικών η Μπάρμπαρα Γκάλανι, διευθύντρια του Τμήματος Ασφάλειας Τροφίμων και Επιστήμης στη βρετανική Ομοσπονδία Τροφίμων και Ποτών, ανέφερε ότι όλοι οι ειδικοί αναγνωρίζουν το κόστος που έχουν για τη δημόσια υγεία οι μη μολυσματικές νόσοι, όπως ο διαβήτης και οι καρδιοπάθειες, και συμφωνούν ότι απαιτείται δράση. Ωστόσο, όπως είπε «τέτοιου είδους ασθένειες είναι πολυπαραγοντικές και το να δαιμονοποιούμε μεμονωμένα συστατικά των τροφίμων δεν βοηθά τους καταναλωτές να προσεγγίσουν ρεαλιστικά τη διατροφή τους». Σύμφωνα με την κυρία Γκαλάνι το «κλειδί» για καλή υγεία είναι μια ισορροπημένη διατροφή που θα περιέχει πλήθος τροφών στο πλαίσιο ενός υγιεινού τρόπου ζωής και σε συνδυασμό με φυσική άσκηση.
Aπό την πλευρά του ο δρ Πίτερ Σκάρμπορο από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το Βρετανικό Ιδρυμα Καρδιάς σχολίασε ότι η φορολογία σε ορισμένες τροφές θα ήταν μια εναλλακτική που οι αρμόδιοι που χαράσσουν πολιτική θα μπορούσαν να λάβουν υπόψη τους. Τόνισε όμως ότι η φορολόγηση μόνο ενός είδους τροφής θα μπορούσε να έχει δυσάρεστες συνέπειες όπως το να μειώσει ο πληθυσμός την κατανάλωση υγιεινών τροφίμων σαν τα φρούτα και τα λαχανικά ώστε να μπορεί να αγοράζει τα ακριβότερα λόγω φόρων «απαγορευμένα» προϊόντα.
