«Πράσινη» είναι η όραση της αράχνης-άλτη, σύμφωνα με νέα μελέτη των ειδικών τουΠανεπιστημίου της Οσάκα.

Η συγκεκριμένη αράχνη, με το επιστηστημονικό όνομα Hasarius adansoni, έλαβε την προσωνυμία «άλτης» ακριβώς επειδή εγκλωβίζει το θήραμά της, πηδώντας πάνω του. Λόγω της παράξενης διάταξης των τεσσάρων ματιών της αλλά και της έλλειψης ενός συστήματος εστίασης της όρασής της, οι ερευνητές αναρωτήθηκαν πώς η αράχνη-άλτης υπολογίζει τις αποστάσεις με τόσο μεγάλη ακρίβεια.

Οι αράχνες άλτες διαθέτουν τέσσερα μάτια στη σειρά: δύο κύρια στο κέντρο και δύο μικρότερα στο πλάι. Τα μικρότερα μάτια χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση της κίνησης ενός αντικειμένου ή εντόμου, το οποίο στη συνέχεια αναλαμβάνουν τα δύο κεντρικά μάτια.

Τα ευρήματα των ειδικών έδειξαν ότι τα αραχνοειδή αυτά έχουν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται τις αποστάσεις, συγκρίνοντας τη θολή εκδοχή μιας εικόνας που βλέπουν με την καθαρή εκδοχή της.

Όπως εξηγεί στην επιθεώρηση «Science» ο ερευνητής και συγγραφέας της μελέτης, Ακιχίσα Τερακίτα, αντί ο αμφιβληστροειδής χιτώνας των δύο βασικών ματιών της αράχνης να έχει μια στοιβάδα φωτοϋποδοχέων, διαθέτει τέσσερις ξεχωριστές στοιβάδες. Κοντά στην επιφάνεια, υπάρχουν δυο στοιβάδες ευαίσθητες στην υπεριώδη ακτινοβολία, ενώ πιο βαθιά υπάρχουν άλλες δύο ευαίσθητες στο πράσινο χρώμα.

Η αράχνη άλτης

«Πράσινη» όραση

Προκειμένου να ελέγξουν την ιδιαίτερη όρασή της, οι ειδικοί τοποθέτησαν μια αράχνη και τρεις μύγες δροσόφιλες μέσα σε ένα κυλινδρικό δοχείο.

Οι ερευνητές σκέφτηκαν ότι εάν το πράσινο φως είναι τόσο σημαντικό για τις αράχνες, τότε στην έλλειψή του δεν θα μπορούσαν να υπολογίσουν με ακρίβεια τις αποστάσεις για το «κυνηγετικό» τους άλμα. Έτσι, «έλουσαν» τα έντομα με φωτισμό διαφόρων χρωμάτων και παρακολούθησαν τις αντιδράσεις τους.

Είδαν λοιπόν, ότι ενώ οι αράχνες μπορούσαν με ευκολία να παγιδεύσουν τις μύγες υπό το πράσινο φως, όταν τις έλουζε κόκκινο φως τα πράγματα ήταν σαφώς πιο δύσκολα.

Το πράσινο φως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο κατά τη διαδικασία της σύγκρισης των δύο εικόνων (θολής-καθαρής) που ακολουθούν οι αράχνες για τον ακριβή υπολογισμό των αποστάσεων.