Η έκτη μαζική εξαφάνιση των ειδών στην ιστορία του πλανήτη ενδεχομένως να βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, ισχυρίζονται οι επιστήμονες.

Σύμφωνα με δημοσίευση της επιθεώρησης «Nature», οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, στις ΗΠΑ, υποστηρίζουν ότι πολλά είδη ζώων, ανάμεσά τους και μεγάλος αριθμός θηλαστικών, βρίσκονται στο χείλος του ολοκληρωτικού αφανισμού τους από τη Γη.

Ισχυρίζονται μάλιστα ότι η ραγδαία μείωση που παρατηρείται στους πληθυσμούς τους πραγματοποιείται το ίδιο γρήγορα με τις πέντε προηγούμενες εξαφανίσεις των ειδών που έχουν καταγραφεί τα τελευταία 540 εκατομμύρια χρόνια.

Σε κίνδυνο πολλά θηλαστικά

«Εάν παρατηρήσει κανείς μόνο τα θηλαστικά που απειλούνται από άμεσο αφανισμό – εκείνα δηλαδή που εμφανίζουν κίνδυνο εξαφάνισης τουλάχιστον 50% κατά τις τελευταίες τρεις γενιές – και υποθέσει ότι σε 1.000 χρόνια δεν θα υπάρχουν πλέον, τότε μπορεί να καταλάβει ότι έχουμε πλέον ξεφύγει από το φυσιολογικό πλαίσιο και ότι κινούμαστε προς την κατεύθυνση της μαζικής εξαφάνισης» δηλώνει ο καθηγητής Άντονι Μπαρνόσκι.

Τονίζει ακόμα ότι, εάν τα ζώα που στην παρούσα φάση συγκαταλέγονται στην κατηγορία των απειλούμενων ειδών, εξαφανίζονταν τελικά και ο ρυθμός αυτός συνεχιζόταν, τότε η έκτη μαζική εξαφάνιση θα μπορούσε να αποτελεί πραγματικότητα σε 3-22 αιώνες από σήμερα.

«Μέχρι στιγμής, το 1-2% όλων των γνωστών ειδών έχει ήδη εξαφανιστεί, σε πληθυσμιακές ομάδες που μπορούμε να παρακολουθήσουμε. Από τους αριθμούς αυτούς λοιπόν, φαίνεται ότι δεν βρισκόμαστε πολύ μακριά από τον δρόμο της μαζικής εξαφάνισης. Ωστόσο, ακόμη οφείλουμε να σώσουμε μεγάλο μέρος της χλωρίδας και πανίδας της Γης» επισημαίνει ο καθηγητής.

Ρυθμός μαζικής εξαφάνισης

Μετρήσεις βιολόγων πάντως δείχνουν ότι, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 500 ετών, τουλάχιστον 80 είδη θηλαστικών από τα αρχικά 5.580 έχουν ήδη εξαφανιστεί από τον πλανήτη.

Παρά το γεγονός, μάλιστα, ότι ο μέσος εκτιμώμενος ρυθμός εξαφάνισης των θηλαστικών μέχρι τώρα ήταν μικρότερος από την εξαφάνιση δύο ειδών ανά ένα εκατομμύριο έτη, ο τωρινός ρυθμός κατά τους ειδικούς, είναι πολύ ταχύτερος.

«Για τον λόγο αυτό, ο σύγχρονος ρυθμός εξαφάνισης παραπέμπει σε ρυθμό μαζικής εξαφάνισης» καταλήγει ο καθηγητής Μπαρνόσκι.