Τι ειπώθηκε για τον Χόκινγκ

Είναι από τις λίγες φορές που αποχαιρετούν έναν επιστήμονα με τόσο θερμά λόγια «διασημότητες» πολλών και διαφορετικών, ασύμβατων μεταξύ τους θα έλεγε κάποιος, πεδίων, από πρωθυπουργούς και διακεκριμένους θεωρητικούς φυσικούς ως ηθοποιούς και δημοσιογράφους.

Διόλου τυχαίο, αφού ο Στίβεν Χόκινγκ ήταν ένας αστέρας που έλαμπε είτε έδινε ομιλίες με αντικείμενο τη… βαριά κοσμολογία και το best seller βιβλίο του «Το χρονικό του χρόνου», είτε χάριζε τη φωνή του στη σειρά κινουμένων σχεδίων «Simpsons» ή σε τραγούδια των Pink Floyd, των U2 και άλλων συγκροτημάτων, είτε πρωταγωνιστούσε σε τηλεοπτικές σειρές όπως το δημοφιλές «Τhe Big Bang Theory», είτε «κέρδιζε» το Οσκαρ το 2015 μέσω του Εντι Ρέντμεϊν που τον ενσάρκωσε στην ταινία «Η θεωρία των πάντων». Η εκπληκτική εξωστρέφεια αυτού του ανθρώπου που δεν μπορούσε να μιλήσει χωρίς τη βοήθεια υπολογιστή έφερε τον μέσο, κοινό θνητό κοντά σε χαοτικές θεωρίες και έννοιες δυσνόητες.

Και μέσα σε όλα αυτά, το αφοπλιστικό του χιούμορ τον έκανε πάντα έναν από τους αγαπημένους όχι μόνο των συναδέλφων του αλλά και των πολλών. Ετσι λοιπόν ήταν επόμενο ότι την περασμένη Τετάρτη, οπότε και ανακοινώθηκε ο θάνατος του Χόκινγκ, «διάσημοι» αλλά και «άσημοι» θέλησαν να του απευθύνουν το δικό τους αντίο, το δικό τους ευχαριστώ. Σταχυολογήσαμε κάποιους από αυτούς τους αποχαιρετισμούς και σας τους παραθέτουμε:

«Ηταν ένας μεγάλος επιστήμονας και ένας εκπληκτικός άνθρωπος του οποίου η δουλειά και η κληρονομιά θα συνεχίσουν για πολλά χρόνια. Το θάρρος και η επιμονή του, το λαμπρό του πνεύμα και το χιούμορ του ενέπνευσαν ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο. Κάποτε είχε πει «δεν θα ήταν και πολύ σπουδαίο αυτό το Σύμπαν αν δεν ήταν το σπίτι των ανθρώπων που αγαπάς». Θα μας λείπει για πάντα».

«Η εξαιρετική συνεισφορά του καθηγητή Χόκινγκ στην επιστήμη και στη γνώση του Σύμπαντος μιλά από μόνη της».

«Οι θεωρίες του ξεκλείδωσαν το σύμπαν των πιθανοτήτων που εμείς και ο κόσμος εξερευνούμε σήμερα. Να συνεχίσεις να πετάς σαν τον Σούπερμαν σε συνθήκες μικροβαρύτητας, όπως εσύ είπες στους αστροναύτες του Διαστημικού Σταθμού το 2014».

«Ο Χόκινγκ μάς έδειξε ότι δεν υπάρχουν όρια στο να κατακτήσουμε τα όνειρά μας».

«Είχε μια αίσθηση του χιούμορ πελώρια σαν το Σύμπαν».

«Ελάχιστοι, αν υπάρχουν, συνεχιστές του Αϊνστάιν έχουν κάνει περισσότερα για να εμβαθύνουν την αντίληψή μας για τη βαρύτητα, τον χώρο και τον χρόνο. Το όνομά του θα ζει στα χρονικά της Επιστήμης. Εκατομμύρια άνθρωποι διεύρυναν τους κοσμικούς ορίζοντές τους από τα βιβλία του και ακόμα περισσότεροι, σε όλον τον πλανήτη, εμπνεύστηκαν από ένα μοναδικό παράδειγμα επίτευξης ενάντια σε όλα τα προγνωστικά –την εκδήλωση μιας εκπληκτικής δύναμης θελήσεως και αποφασιστικότητας».

«Απολάμβανε τη δουλειά του, τη συντροφιά των άλλων επιστημόνων, τις τέχνες, τους καρπούς της φήμης του, τα ταξίδια του… Μπορούσε να είναι γενναιόδωρος και πολύ συχνά ήταν σπιρτόζος. Μερικές φορές μπορεί να επεδείκνυε κάτι από την αλαζονεία που δεν είναι ασυνήθιστη μεταξύ των φυσικών που εργάζονται σε θέματα αιχμής. Μπορούσε όμως επίσης να επιδείξει την πραγματική ταπεινοφροσύνη που αποτελεί δείγμα μεγαλείου».

«Χάσαμε ένα πραγματικά όμορφο μυαλό, έναν εκπληκτικό επιστήμονα και τον πιο αστείο άνθρωπο που είχα ποτέ τη χαρά να συναντήσω».

«Ενα από τα αγαπημένα μου πράγματα σχετικά με τον Στίβεν Χόκινγκ είναι ότι ήταν «κακούλης» προς όλους τους… σωστούς ανθρώπους. Ευχαριστιόταν να περνά με το αμαξίδιό του πάνω από τα δάχτυλα των ποδιών όσων δεν συμπαθούσε. Ετσι το 1976, όταν προσκλήθηκε να παραστεί στην τελετή υποδοχής του πρίγκιπα Καρόλου στη Βασιλική Εταιρεία της Βρετανίας, του την… έκανε. Ο πρίγκιπας έδειξε ενδιαφέρον για το αμαξίδιο του Χόκινγκ και ο Χόκινγκ κάνοντας επίδειξη των δυνατοτήτων του καροτσιού του το στριφογυρνούσε, δεν πρόσεξε και πάτησε τα δάχτυλα του πρίγκιπα» σύμφωνα με τη βιογραφία «Stephen Hawking: An Unfettered Mind». «Ενα από τα πράγματα που ο Χόκινγκ μετάνιωσε στη ζωή του ήταν το ότι δεν του δόθηκε η ευκαιρία να πατήσει και τα δάχτυλα της Μάργκαρετ Θάτσερ».

«Σοκαρίστηκα όταν έμαθα για τον θάνατό του. Θα πίστευε κάποιος ότι ο Στίβεν Χόκινγκ θα ζούσε για πάντα. Γνώριζα ότι είχε περισσότερα προβλήματα υγείας τους τελευταίους μήνες, όμως και πάλι ήταν σοκ. Τα τελευταία χρόνια ο Χόκινγκ ερχόταν στο Κολέγιο για μεγάλα γεγονότα και δείπνα. Ηταν ένας εμβληματικός τύπος. Βάλαμε κάποια στιγμή μια φωτογραφία του με ένα αρκουδάκι το οποίο πωλείται στο κατάστημα δώρων του Κολεγίου. Μόλις το κάναμε αυτό, οι πωλήσεις του λούτρινου εκτοξεύθηκαν. Ολοι ήθελαν ένα κομμάτι του Στίβεν Χόκινγκ».

Οι πολλοί και πολύ
ευγνώμονες

Ολοένα και περισσότεροι ανεβάζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φωτογραφίες με ένα άδειο αναπηρικό αμαξίδιο…