Μια φορά (για την ακρίβεια το 1947) και έναν καιρό –προφανώς υγρό και ζεστό, όπως προτιμούν τα κουνούπια Aedes aegypti που κρατούν έναν από τους κύριους ρόλους της ιστορίας μας, η οποία μοιάζει με κακό παραμύθι αλλά είναι άκρως αληθινή –εντοπίστηκε από τους επιστήμονες ένας ιός στην Αφρική. Βαφτίστηκε Ζίκα από το όνομα του δάσους στην Ουγκάντα όπου πρωτοαπομονώθηκε σε έναν πίθηκο ρέζους μακάκο. Ο προηγμένος όμως κόσμος δεν έδινε σημασία στον Ζίκα επί δεκαετίες (σενάριο πολύ συχνό, δεν νομίζετε;) καθώς προκαλούσε ήπια συμπτώματα επί λίγες μόνο ημέρες χωρίς να απαιτείται νοσηλεία των ασθενών. Ο Ζίκα όμως ήθελε μάλλον περισσότερα φώτα επάνω του, έναν πρωταγωνιστικό ρόλο και έτσι… άλλαξε διαθέσεις (ιο-σενάριο επίσης πολύ συχνό). Από το 2007 άρχισε ένα παγκόσμιο ταξίδι που ξεκίνησε από τη Μικρονησία, πέρασε στην Πολυνησία και σε άλλα νησιά του Ειρηνικού και το περασμένο έτος έκανε μια «καλή στάση» στη Βραζιλία. Και εκεί παρουσίασε το «άγριο πρόσωπό» του αφού ο… αθώος ιός των ήπιων συμπτωμάτων φάνηκε ξαφνικά να συνδέεται με πολύ σοβαρά μορφολογικά και νευρολογικά προβλήματα στα βρέφη αλλά και με σοβαρές νευρολογικές και αυτοάνοσες επιπλοκές στους ενηλίκους. Τα κατάφερε καλά με αυτά τα «τερτίπια» να γίνει διάσημος αφού τον Φεβρουάριο που μας πέρασε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) τον ανακήρυξε «παγκόσμιο επείγον ζήτημα για τη δημόσια υγεία». Και εκείνος συνέχισε το ταξίδι του: πέρασε και στις ΗΠΑ όπου προκάλεσε συναγερμό κυρίως στη Φλόριδα ενώ αυτή τη στιγμή καταγράφονται ξεσπάσματά του στην Ασία. Και το ερώτημα είναι εύλογο, όπως συμβαίνει με όλους τους ιογενείς εχθρούς που δεν γνωρίζουν σύνορα: πού θα είναι ο επόμενος «σταθμός» του Ζίκα; Μήπως θα… βγάλει εισιτήριο χωρίς επιστροφή για Ευρώπη;
Ο διευθυντής Στρατηγικής του ΠΟΥ δρ Κρίστοφερ Ντάι

Στο ερώτημα αυτό και σε πολλά άλλα τα οποία γεννά μία ακόμη ιογενής απειλή για την ανθρωπότητα απαντά στο «Βήμα» ένας από τους πλέον αρμόδιους επιστήμονες σε παγκόσμιο επίπεδο σχετικά με τον Ζίκα, ο δρ Κρίστοφερ Ντάι, διευθυντής Στρατηγικής του ΠΟΥ. Ωστόσο ο δρ Ντάι μάς ξεκαθαρίζει από το πρώτο λεπτό πως αυτή τη στιγμή, ακόμη και για τους ειδικούς όπως εκείνος που δίνουν καθημερινά μάχη για να αποκαλύψουν τα (πολλά, όπως αποδεικνύεται) μυστικά του Ζίκα, τα γιατί συνεχίζουν να είναι πολύ περισσότερα από τα διότι. Ο αδυσώπητος χρόνος όμως τρέχει μαζί με τον… ιό του δάσους της Ουγκάντας που και οι υπεύθυνοι του ΠΟΥ αναμένουν να δουν αν θα «ψηφίσει» Ευρώπη στους μήνες που έρχονται.
Η εξάπλωση και το ασιατικό ξέσπασμα


«Ο ιός ακόμη εξαπλώνεται. Η πρόσφατη ιστορία της εξάπλωσής του ξεκινά από το 2007 σε νησιά του Ειρηνικού, όταν ο Ζίκα που μέχρι τότε συνδεόταν με ήπια συμπτώματα έδειξε ότι μπορεί να προκαλέσει σοβαρές νευρολογικές επιπλοκές. Στη συνέχεια πέρασε στην αμερικανική ήπειρο, όπου πλέον σχεδόν όλες οι χώρες στις οποίες ζει το κουνούπι του γένους Aedes που μεταδίδει τον Ζίκα –κυρίως το Αedes aegypti αλλά πιθανώς, σύμφωνα με κάποιες αναφορές, και το Aedes albopictus ή κουνούπι-τίγρης –είναι μολυσμένες με τον συγκεκριμένο ιό». Αυτή τη στιγμή όμως τα κύρια ερωτήματα που προκύπτουν αφορούν το ξέσπασμα του ιού στην Ασία, σύμφωνα με τον ειδικό. Στη Σιγκαπούρη έχει καταγραφεί αύξηση των κρουσμάτων, χωρίς ωστόσο ευτυχώς να αναφέρονται σοβαρές νευρολογικές επιπλοκές ενώ και από γενετικής απόψεως φαίνεται ότι το στέλεχος του ιού που κυκλοφορεί είναι ένα ήπιο στέλεχος που υπάρχει εδώ και χρόνια στην Ασία και όχι το «άγριο» στέλεχος των νησιών του Ειρηνικού, το οποίο συνδέεται με τις σοβαρές νευρολογικές επιπλοκές. Κρούσματα καταγράφονται και σε κοντινές της Σιγκαπούρης χώρες όπως η Ταϊλάνδη. «Ωστόσο έχω έναν δισταγμό σχετικά με το αν μιλούμε όντως για ασιατικό ξέσπασμα του ιού. Μήπως αναφέρονται τώρα πολλές περιπτώσεις του Ζίκα ακριβώς επειδή πλέον δίνουμε σημασία στον συγκεκριμένο ιό ή πράγματι εξαπλώνεται όντως σε περιοχές όπου δεν υπήρχε στο παρελθόν; Δεν μπορούμε να έχουμε μια κατηγορηματική απάντηση σε αυτό καθώς δεν υπάρχουν πρόσφατα αρχεία καταγραφής των κρουσμάτων του ιού στην Ασία ή στην Αφρική αφού εθεωρείτο μέχρι πρόσφατα ότι ο Ζίκα δεν προκαλεί σοβαρές επιπλοκές».
Σε ό,τι αφορά το πιο «άγριο» στέλεχος του ιού το οποίο έχει χτυπήσει τα νησιά του Ειρηνικού και τη Βραζιλία προκαλώντας νευρολογικές επιπλοκές, οι επιστήμονες και οι αρμόδιες αρχές έχουν επίσης αναπάντητα ερωτήματα. «Υπάρχει πράγματι κάποια μετάλλαξη που καθιστά πλέον τον ιό πολύ πιο επιθετικό ή υπεισέρχονται άλλοι παράγοντες που κάνουν τη μόλυνση με Ζίκα πιο σοβαρή σε σύγκριση με το παρελθόν;». Το ερώτημα που θέτει ο δρ Ντάι γεννά ένα νέο δικό μας ερώτημα σχετικά με το τι εννοεί με αυτό το «άλλοι παράγοντες». «Υπάρχουν υποψίες ότι οι νευρολογικές διαταραχές που προκαλεί ο Ζίκα οφείλονται σε προηγούμενη ή ταυτόχρονη μόλυνση με κάποιον άλλον ιό, κυρίως με τον ιό του δάγκειου πυρετού. Και αυτό διότι ξεσπάσματα του Ζίκα φαίνεται να συμβαίνουν συγχρόνως ή να ακολουθούν ξεσπάσματα του δάγκειου, ο οποίος ανήκει επίσης στους φλαβοϊούς (οικογένεια Flaviviridae, γένος Flavivirus)». Σύμφωνα με τον ειδικό του ΠΟΥ, ο λόγος για τον οποίο ο ιός του δάγκειου πυρετού μπορεί να προκαλεί ξεσπάσματα του Ζίκα είναι η διασταυρούμενη αντίδραση μεταξύ των δύο ιών. «Αυτό δηλαδή που συμβαίνει με απλά λόγια είναι ότι όταν κάποιο άτομο μολυνθεί με τον ιό του δάγκειου πυρετού παράγει αντισώματα εναντίον του. Οταν το ίδιο άτομο μολυνθεί και με Ζίκα εμφανίζει μερική προστατευτική απόκριση στον νέο αυτόν ιό αλλά η απόκριση «πάει στραβά» προκαλώντας αυτό που ονομάζουμε ενίσχυση των αντισωμάτων με αποτέλεσμα η νέα μόλυνση να γίνεται χειρότερη». Κάτι τέτοιο, παραδέχεται ο δρ Ντάι, θα μπορούσε να επιβεβαιωθεί μέσα από εξετάσεις στο πλήθος κρουσμάτων που υπάρχουν πλέον σε παγκόσμιο επίπεδο, «ωστόσο τέτοιες έρευνες δεν έχουν διεξαχθεί ακόμη, κάτι που θεωρώ ότι πρέπει να ξεκινήσει άμεσα ώστε να δούμε τους μηχανισμούς που οδηγούν τον Ζίκα στο να προκαλεί πλέον σοβαρές διαταραχές, κάτι που δεν συνέβαινε στο παρελθόν».
Ο «φτερωτός τίγρης» κίνδυνος για την Ευρώπη
Οι ιοί όμως –και ο Ζίκα δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση, όπως αποδεικνύει άλλωστε με κάθε ευκαιρία –έχουν ένα κύριο χαρακτηριστικό: ταξιδεύουν παντού… γρήγορα και δωρεάν. Μήπως ο Ζίκα προετοιμάζει δυναμικό ταξίδι στην Ευρώπη στο ερχόμενο διάστημα; ρωτήσαμε το στέλεχος του ΠΟΥ. «Πρέπει να σημειωθεί ότι τα λίγα κρούσματα που έχουν καταγραφεί ως σήμερα σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες ήταν εισαγόμενα, αφορούσαν δηλαδή άτομα που είχαν ταξιδέψει προηγουμένως σε πληγείσες περιοχές και επέστρεψαν στις χώρες τους. Μέχρι στιγμής ο ΠΟΥ δεν έχει καμία ενημέρωση για εμφάνιση κρούσματος στην Ελλάδα, ούτε για μετάδοση του Ζίκα εντός της Ευρώπης. Είναι πιθανό όμως κάτι τέτοιο να συμβεί καθώς υπάρχουν υποψίες ότι εκτός από το Aedes aegypti που σίγουρα αποτελεί τον κύριο διαβιβαστή του ιού είναι πιθανό να μεταδίδει τον Ζίκα και ένα άλλο κουνούπι του ίδιου γένους, το Aedes albopictus, το οποίο είναι εγκατεστημένο σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως και στην Ελλάδα».
Το Aedes albopictus λοιπόν, το γνωστό μας κουνούπι-τίγρης, μπορεί να προκαλέσει τον επόμενο εφιάλτη για τη δημόσια υγεία στην Ευρώπη που θα έχει το «πρόσωπο» του Ζίκα; Οπως εξηγεί ο δρ Ντάι, «μέχρι στιγμής το Aedes albopictus έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να μεταδώσει τον ιό σε εργαστηριακές συνθήκες. Στη φύση, κουνούπια του συγκεκριμένου είδους βρέθηκε να είναι μολυσμένα με Ζίκα στην Αφρική, ωστόσο δεν έχει ακόμη καταγραφεί μόλυνση με τον ιό από αυτά τα κουνούπια στην αμερικανική ήπειρο. Πάντως ο κύριος ανησυχητικός παράγοντας σχετικά με το Aedes albopictus είναι ότι μπορεί να αντέξει σε πιο κρύες συνθήκες σε σύγκριση με το Aedes aegypti και έτσι ανευρίσκεται σε πιο βόρειες περιοχές της Αμερικής. Από την άλλη πλευρά, όταν οι θερμοκρασίες πέφτουν η μετάδοση δεν ευνοείται. Πάντως, σε κάθε περίπτωση πρέπει να παρακολουθούμε το Aedes albopictus και ιδιαίτερα από την άνοιξη του 2017 και μετά οπότε οι θερμοκρασίες θα ανέβουν ξανά αφού τον χειμώνα, ειδικά στη Βόρεια Αμερική, θα είναι ανεπίτρεπτες για επιβίωση των κουνουπιών και μετάδοση του ιού».
Και αν ανησυχούμε για τον «τίγρη», μπορεί ο φτερωτός εχθρός να είναι πολύ πιο κοινός –όσο το πιο κοινό κουνούπι που κυκλοφορεί σε όλα τα σπίτια και της χώρας μας, το Culex pipiens –και εκεί, όπως σημειώνει ο ειδικός, θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και το χειρότερο σενάριο. «Στοιχεία από τη Βραζιλία δείχνουν πως και κουνούπια του γένους Culex ίσως μπορούν να μεταδώσουν τον ιό Ζίκα. Αν όντως το Culex είναι σε θέση να μεταδώσει τον ιό, θα μιλούμε για μια αρκετά ανησυχητική εξέλιξη αφού κουνούπια αυτού του γένους είναι άκρως διαδεδομένα σε ολόκληρο τον κόσμο. Την ίδια στιγμή με δεδομένο ότι το Culex έχει διαφορετικές συνήθειες από το Aedes –το Αedes τσιμπά κυρίως την ημέρα ενώ το Culex τη νύχτα, το Aedes προτιμά να ζει στα καθαρά νερά ενώ το Culex στα βρώμικα και στάσιμα –θα πρέπει να αλλάξουν και τα μέτρα ελέγχου και αντιμετώπισης των κουνουπιών από τις αρμόδιες αρχές».

Ανησυχία για τις μεσογειακές χώρες
Τελικώς, με δεδομένο ότι όλα αυτά τα είδη κουνουπιών αποτελούν «κατοίκους» Ευρώπης, ο ΠΟΥ ανησυχεί για επέλαση του ιού στη Γηραιά Ηπειρο; «Ανησυχούμε στον βαθμό που τόσο το Aedes aegypti όσο και το Aedes albopictus εντοπίζονται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως στις μεσογειακές, τη στιγμή μάλιστα που έχουν αναφερθεί σε χώρες της Νότιας Ευρώπης εισαγόμενα κρούσματα του Ζίκα σε ανθρώπους, γεγονός που σημαίνει ότι από έναν μολυσμένο άνθρωπο ο ιός μπορεί να περάσει στους πληθυσμούς των κουνουπιών. Το καλό είναι ότι ο κίνδυνος θα μειωθεί τώρα που οι θερμοκρασίες θα αρχίσουν να πέφτουν το φθινόπωρο. Το κακό είναι ότι σύμφωνα με στοιχεία μπορεί ένα άτομο να είναι ασυμπτωματικός φορέας του ιού για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα –αν και δεν έχουμε καταλήξει στο ακριβές διάστημα, μπορεί αυτό να διαρκεί μήνες ή ακόμη και από τη μια περίοδο μετάδοσης ως την επόμενη περίοδο μετάδοσης του ιού. Και καθώς φαίνεται ότι υπάρχουν και άλλες οδοί μετάδοσης εκτός από τα κουνούπια –η σεξουαλική, ακόμη και πιθανώς υγρά του σώματος όπως τα δάκρυα, όπως έδειξε τελευταία μελέτη σε ζώα –ίσως υπάρχει λοιπόν κίνδυνος μετάδοσης εντός Ευρώπης ασχέτως κουνουπιών, ο οποίος όμως γενικώς εκτιμούμε ότι είναι μικρός για να οδηγήσει σε μεγάλο ξέσπασμα». Στο κακό νέο του δρος Ντάι ας προσθέσουμε εμείς και άλλο ένα: οι μετεωρολόγοι αναφέρουν ότι πιθανότατα εφέτος, λόγω σπάνιων φαινομένων, είναι πιθανό να έχουμε έναν ζεστό και υγρό χειμώνα (βούτυρο στο ψωμί των κουνουπιών…).
Σε κάθε περίπτωση το στέλεχος του ΠΟΥ σημειώνει πως έχουμε να κάνουμε με έναν ιό με παγκόσμια εξάπλωση, ο οποίος θα μπορούσε δυνητικά να αποτελέσει διεθνή απειλή. «Αν δούμε ότι σε χώρες όπως η Σιγκαπούρη ή η Ταϊλάνδη όπου ο Ζίκα προκαλεί τώρα ξεσπάσματα αρχίζει να καταγράφεται αύξηση σοβαρών επιπλοκών τότε πράγματι θα μιλούμε για έναν ιό που δείχνει ότι έχει λάβει χαρακτηριστικά διαφορετικά από τα ήπια που είχε επί δεκαετίες και η απειλή θα είναι μεγαλύτερη. Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει μέσα στο 2017, υποπτεύομαι πάντως ότι θα υπάρξουν και άλλες μεταδόσεις του Ζίκα, ωστόσο γενικά η εκτίμησή μου είναι –αλλά είναι μόνο μια εκτίμηση –ότι θα έχουμε λιγότερο Ζίκα την ερχόμενη χρονιά αφού θα έχουν ήδη εκτεθεί αρκετά άτομα στον ιό και θα υπάρξει κάποιου είδους ανοσία. Πρέπει όμως να περιμένουμε για να δούμε και σίγουρα να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά ώστε αν συμβεί κάτι απρόβλεπτο να μη μας διαφύγει. Πρέπει πάντα, όπως μας απέδειξε και η προηγούμενη παγκόσμια απειλή του Εμπολα, να αναμένουμε το αναπάντεχο».
Αυτό πρέπει να αναμένουμε πάντα –και ιδίως οι αρμόδιες αρχές –όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε ιούς που γενικώς φέρονται αναπάντεχα. Η ιστορία έχει αποδείξει πάντως ότι οι ιοί μάς εκπλήσσουν –και ο Ζίκα μάς έχει ήδη επιφυλάξει αρκετές εκπλήξεις. Ας ελπίσουμε ότι αυτές θα σταματήσουν εδώ…

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
Η πορεία του ιού

1947: Ο ιός εντοπίζεται για πρώτη φορά στο δάσος Ζίκα της Ουγκάντα, σε έναν πίθηκο ρέζους μακάκο και «βαφτίζεται» με το όνομα του δάσους.

1952: Καταγράφονται τα πρώτα κρούσματα Ζίκα σε ανθρώπους στην Ουγκάντα και στην Τανζανία. Τα συμπτώματα του ιού είναι ήπια.

2007: Πρώτο μεγάλο ξέσπασμα Ζίκα σε ένα νησί της Μικρονησίας, το Γιαπ, όπου το 73% των κατοίκων εκτιμάται ότι μολύνθηκε με αυτόν.
2008: Ενας αμερικανός επιστήμονας που έκανε δουλειά πεδίου στη Σενεγάλη και μολύνθηκε με Ζίκα, επιστρέφοντας στο σπίτι του στο Κολοράντο μόλυνε και τη σύζυγό του –πρόκειται για την πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση σεξουαλικής μετάδοσης του ιού.
2012: Επιστήμονες εντοπίζουν δύο διαφορετικές μορφές του ιού, την αφρικανική και την ασιατική.
2013-2014: Ξεσπάσματα του ιού σε ομάδες νησιών του Ειρηνικού: Γαλλική Πολυνησία, Νήσος του Πάσχα, Νήσοι Κουκ, Νέα Καληδονία. Στη Γαλλική Πολυνησία φαίνεται για πρώτη φορά ότι ο ιός μπορεί να συνδέεται με συγγενείς δυσμορφίες και σοβαρές νευρολογικές και αυτοάνοσες επιπλοκές.
2014: Στο ξέσπασμα του Ζίκα στη Γαλλική Πολυνησία, περισσότεροι από 1.500 ασυμπτωματικοί δότες αίματος βγαίνουν θετικοί στην εξέταση για ύπαρξη του ιού, γεγονός που κινητοποιεί τις Αρχές σχετικά με το ότι ο ιός μπορεί να μεταδοθεί και μέσω μεταγγίσεων αίματος.
2015: Η Βραζιλία επιβεβαιώνει τον Μάιο ότι ο ιός κυκλοφορεί στη χώρα –είναι η πρώτη επίσημη αναφορά για τοπική μετάδοσή του στην αμερικανική ήπειρο. Τον Ιούλιο αναφέρονται στη χώρα σοβαρές νευρολογικές διαταραχές που φαίνεται να σχετίζονται με τον ιό, με κυριότερο το σύνδρομο GuillainBarré, σε άτομα που είχαν προσβληθεί είτε από Ζίκα είτε από τους «συγγενείς» του ιούς τσικουνγκούνια και δάγκειο.
Τον Οκτώβριο αρχίζει να καταγράφεται στη Βραζιλία ασυνήθιστη αύξηση στις περιπτώσεις γέννησης παιδιών με μικροκεφαλία ενώ συγχρόνως ο ιός ταξιδεύει και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής όπου οι περιπτώσεις μικροκεφαλίας αλλά και συνδρόμου GuillainBarré σε ενηλίκους αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.
2016: Την 1η Φεβρουαρίου ο ΠΟΥ ανακηρύσσει τον Ζίκα σε επείγον ζήτημα για τη δημόσια υγεία παγκοσμίως. Μία ημέρα αργότερα ο ιός δίνει δυναμικό «παρών» και στις ΗΠΑ όπου αναφέρεται η πρώτη περίπτωση σεξουαλικής μετάδοσής του στο Τέξας. Κρούσματα συνεχίζουν να καταγράφονται στις ΗΠΑ ενώ στον χορό του Ζίκα μπαίνουν και άλλες χώρες –τόσο στην Αφρική όσο και στην Ασία, όπου αυτή τη στιγμή καταγράφεται ξέσπασμα του ιού στη Σιγκαπούρη.
Στις αρχές του καλοκαιριού ο ΠΟΥ εκδίδει ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι η μεταφορά των Ολυμπιακών Αγώνων σε άλλη τοποθεσία –εξαιτίας του Ζίκα στη Βραζιλία –δεν θα μειώσει τη διασπορά του ιού (εκ των υστέρων και παρά το πλήθος αντιδράσεων που συνάντησε η ανακοίνωση αποδείχθηκε ότι όντως οι Ολυμπιακοί δεν κινδύνευσαν από τον Ζίκα).
Στα τέλη Ιουλίου ειδικοί του Ινστιτούτου Fiocruz Pernambuco αναφέρουν ότι εντόπισαν τον ιό σε κουνούπια του είδους Culex quinquefasciatus σε ένα σπίτι στο Ρεσίφε της Βραζιλίας. Το γένος Culex είναι το πιο κοινό σε ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της χώρας μας, και οι ειδικοί συνεχίζουν να αναζητούν σε ποια έκταση κουνούπια αυτού του γένους μπορούν να μεταδώσουν τον ιό στον άνθρωπο.

ΚΕΕΛΠΝΟ: ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΛΗΨΗ ΜΕΤΡΩΝ
Δεν υπάρχουν κρούσματα στην Ελλάδα
Σε επαγρύπνηση βρίσκονται οι αρμόδιες αρχές δημόσιας υγείας και στην Ελλάδα προσπαθώντας να υψώσουν «ασπίδα» ενάντια στην παγκόσμια απειλή του ιού Ζίκα, όπως αναφέρει στο «Βήμα» η επιδημιολόγος, υπεύθυνη του Γραφείου Νοσημάτων που Μεταδίδονται με Διαβιβαστές στο Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) κυρία Δανάη Περβανίδου. «Με βάση τα τρέχοντα επιστημονικά δεδομένα, έχει ήδη εκδοθεί από το ΚΕΕΛΠΝΟ ενημερωτικό υλικό προς τους επαγγελματίες υγείας για την έγκαιρη διάγνωση των εισαγόμενων περιστατικών, σύμφωνα με το οποίο συστήνεται να ελέγχονται όλα τα συμπτωματικά άτομα που επιστρέφουν από περιοχές με μετάδοση του ιού Ζίκα, αλλά και οι έγκυοι που επιστρέφουν από τέτοιες περιοχές, ακόμη και αν είναι ασυμπτωματικές. Επίσης, το Γραφείο Ταξιδιωτικής Ιατρικής του ΚΕΕΛΠΝΟ έχει εκδώσει οδηγίες για όσους ταξιδεύουν σε χώρες όπου ενδημεί ο ιός Ζίκα και έχουν διανεμηθεί σχετικά φυλλάδια ενημέρωσης».
Μέχρι στιγμής, όπως μας πληροφορεί η κυρία Περβανίδου, έχει ελεγχθεί ένας μικρός αριθμός ατόμων που είχαν ταξιδέψει σε χώρες όπου ο Ζίκα δίνει δυναμικό «παρών» και τα αποτελέσματα ήταν αρνητικά. «Ωστόσο είναι πιθανόν να καταγραφεί εισαγόμενο κρούσμα και στη χώρα μας, όπως συμβαίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αφού οι ιοί δεν γνωρίζουν σύνορα και με την αύξηση των ταξιδιών και των μετακινήσεων ευνοείται η μεταφορά τους από τη μια άκρη της Γης στην άλλη» σημειώνει.
Παράλληλα το υπουργείο Υγείας έχει ήδη εκπονήσει σχετική εγκύκλιο για τα μέτρα προστασίας και τις οδηγίες για τον ιό Zίκα, καθώς και σχέδιο δράσης για τη διαχείριση των διαβιβαστών (κουνουπιών) σε περίπτωση κρουσμάτων. «Στη χώρα μας, όπως και σε άλλες περιοχές της Νότιας Ευρώπης, το ενδιαφέρον στρέφεται προς το «κουνούπι-τίγρη», το Aedes albopictus, το οποίο εντοπίζεται σε αρκετές περιοχές της χώρας και αποτελεί δυνητικό διαβιβαστή του ιού Ζίκα. Τα μέτρα πρόληψης της νόσου περιλαμβάνουν ολοκληρωμένα προγράμματα ελέγχου του διαβιβαστή, μέτρα ατομικής προστασίας από την έκθεση σε κουνούπια, ενίσχυση της επιτήρησης, εγρήγορση των επαγγελματιών υγείας για την έγκαιρη διάγνωση των κρουσμάτων, ευαισθητοποίηση του κοινού και των ταξιδιωτών σε προσβεβλημένες χώρες για τη λήψη των ενδεικνυόμενων προληπτικών μέτρων. Με βάση το σχέδιο δράσης, σε κάθε περίπτωση εισαγόμενου περιστατικού νοσήματος που μεταδίδεται με κουνούπια του συγκεκριμένου γένους, το ΚΕΕΛΠΝΟ προβαίνει σε άμεση διερεύνηση του κρούσματος, σε εκτίμηση κινδύνου και συστήνει αναλόγως μέτρα πρόληψης σε επίπεδο κοινότητας. Με αφορμή την καταγραφή επιδημιών από τον ιό Ζίκα σε διάφορες χώρες του κόσμου ενημερώσαμε τις περιφέρειες και τους δήμους της χώρας για τα ενδεικνυόμενα μέτρα πρόληψης».
Πάντως, σύμφωνα με την ειδικό, και ο καθένας μας πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός ώστε να μη «φιλοξενεί» στην αυλή, στη βεράντα ή στο μπαλκόνι του τον μικρό φτερωτό «εχθρό» που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την υγεία του. «Δεδομένου ότι το Aedes albopictus αναπαράγεται και σε μικρές εστίες στάσιμων νερών, όπως π.χ. σε πιατάκια από τις γλάστρες ή βάζα, πρέπει όλοι μας να φροντίσουμε να μην «εκτρέφουμε» το «κουνούπι τίγρη» στο ίδιο το σπίτι μας».
10 ερωτήσεις – απαντήσεις για τη νέα ιογενή απειλή


1. Ποια είναι τα συμπτώματα του Ζίκα;

Τέσσερις στους πέντε ανθρώπους που μολύνονται με τον ιό δεν εμφανίζουν συμπτώματα, αλλά και όσοι εμφανίζουν συνήθως αναρρώνουν μέσα σε μία εβδομάδα. Τα πιο κοινά συμπτώματα του ιού είναι πυρετός, σπανίως υψηλότερος των 38,8 βαθμών Κελσίου, εξανθήματα στο σώμα, κόκκινα μάτια που τρέχουν, ευαισθησία στο φως, πονοκέφαλος και πόνοι στους μυς και στις αρθρώσεις.
2. Μπορεί ο ιός να μεταδοθεί με τη σεξουαλική επαφή;
Ναι. Παρότι οι ειδικοί πιστεύουν πως η συντριπτική πλειονότητα των μεταδόσεων γίνεται από τα κουνούπια, σεξουαλική μετάδοση του ιού Ζίκα έχει αναφερθεί σε τουλάχιστον 10 χώρες συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Νέας Ζηλανδίας. Ο Ζίκα έχει αποδειχθεί ότι μεταδίδεται με κολπικό και πρωκτικό σεξ και πιθανώς και με στοματικό σεξ.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εξέδωσε νέες επικαιροποιημένες οδηγίες σχετικά με τη σεξουαλική επαφή, στις οποίες αναφέρεται ότι άνδρες οι οποίοι επιστρέφουν από χώρες πληγείσες με Ζίκα πρέπει να κάνουν σεξ με προφυλάξεις επί τουλάχιστον έξι μήνες είτε έχουν εμφανίσει συμπτώματα του ιού είτε όχι. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες που επιστρέφουν από τέτοιες χώρες, και πάλι είτε έχουν συμπτώματα του ιού είτε όχι. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι μιλώντας στο «Βήμα» ο διευθυντής Στρατηγικής του ΠΟΥ δρ Κρίστοφερ Ντάι σημείωσε πως κανένας δεν γνωρίζει αυτή τη στιγμή αν και το διάστημα των έξι μηνών είναι αρκετό.
3. Υπάρχουν άλλοι τρόποι μετάδοσης του ιού;
Εχει ήδη αποδειχθεί ότι ο ιός μπορεί να μεταδοθεί μέσω μεταγγίσεων αίματος ενώ ολοένα και περισσότερα ερευνητικά στοιχεία μαρτυρούν ότι μπορεί να «κρύβεται» και σε άλλα σωματικά υγρά, όπως το σάλιο, τα ούρα, ακόμη και τα… δάκρυα. Μελέτη που δημοσιεύθηκε στις αρχές Σεπτεμβρίου στην επιθεώρηση «Cell Reports» από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον έδειξε ότι, τουλάχιστον στα ποντίκια, ο Ζίκα μπορεί να φθάνει ως τα μάτια και να τα μολύνει. Η ανακάλυψη, αν και πρέπει να επιβεβαιωθεί σε ανθρώπους –θα ακολουθήσουν τώρα σχετικές μελέτες -, ίσως δίνει μια εξήγηση στο γιατί, ορισμένοι έστω, ασθενείς με Ζίκα εμφανίζουν σοβαρά οφθαλμολογικά προβλήματα, ακόμη και τύφλωση.
4. Κινδυνεύουν από τον Ζίκα ιδιαιτέρως οι έγκυοι και τα μωρά τους;

Οι έγκυοι και τα έμβρυα που κυοφορούν αποτελούν ομάδα άκρως «υψηλού κινδύνου» για επιπλοκές εξαιτίας του ιού Ζίκα. Φωτογραφία: G. Walc

Ο Ζίκα έχει συνδεθεί άμεσα με πρόκληση μικροκεφαλίας στα βρέφη –τα παιδιά γεννιούνται με πολύ μικρό κεφάλι σε σύγκριση με το φυσιολογικό. Το ζήτημα δεν είναι όμως μόνο ανατομικό αλλά η σοβαρή μικροκεφαλία βάζει «φρένο» στην ανάπτυξη του εγκεφάλου. Τα νεύρα που συνδέουν τον εγκέφαλο με τα μάτια και τα αφτιά μπορεί να καταστραφούν ενώ το παιδί είναι πιθανό να εμφανίζει μόνιμες επιληπτικές κρίσεις και σοβαρά προβλήματα στα άκρα. Δεν είναι ακόμη γνωστός ο μηχανισμός τού πώς ο Ζίκα καταφέρνει να προκαλέσει τόσο μεγάλες εγκεφαλικές βλάβες στο έμβρυο. Οι μέχρι στιγμής μελέτες δείχνουν πάντως ότι διαπερνά τον πλακούντα και επιτίθεται στα εμβρυϊκά νευρικά κύτταρα. Τα ακτινωτά γλοιακά κύτταρα, τα οποία δημιουργούν το αρχικό «καλούπι» που καθοδηγεί τα υπόλοιπα εμβρυϊκά κύτταρα του εγκεφάλου στο να λάβουν τις κατάλληλες θέσεις, φαίνεται ότι αποτελούν τα κύρια «θύματά» του.
Δεν υπάρχει θεραπεία για τη μικροκεφαλία, απλώς εφαρμόζονται θεραπευτικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση των επιμέρους συνεπειών της.
5. Πρέπει να λαμβάνονται μέτρα στο σεξ από τις εγκύους ή τις γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν;
Στις τελευταίες επικαιροποιημένες οδηγίες του ΠΟΥ αναφέρεται ότι ζευγάρια τα οποία σχεδιάζουν να αποκτήσουν νέο μέλος και γυρνούν από περιοχές στις οποίες ο Ζίκα δίνει δυναμικό «παρών», θα ήταν καλό να περιμένουν τουλάχιστον έξι μήνες προτού προσπαθήσουν να συλλάβουν. Συγχρόνως στους συντρόφους εγκύων γυναικών που επιστρέφουν από χώρες τις οποίες έχει «χτυπήσει» ο Ζίκα συστήνεται είτε να κάνουν σεξ με προφυλάξεις με τις συντρόφους τους είτε να απέχουν από το σεξ μαζί τους καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

6. Παίζει ρόλο σε ποια φάση της εγκυμοσύνης μολύνεται μια γυναίκα με τον ιό Ζίκα;
Αρχικώς γιατροί στη Βραζιλία πίστευαν ότι η μόλυνση κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης είναι πιο επικίνδυνη καθώς στη συγκεκριμένη φάση της κύησης υπάρχει «έκρηξη» στην ανάπτυξη του νευρικού συστήματος του εμβρύου.
Μεταγενέστερες μελέτες έδειξαν όμως ότι μητέρες που είχαν μολυνθεί με τον ιό στο τρίτο τρίμηνο της κύησης εμφάνιζαν επίσης πολύ σοβαρές επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένου του αιφνίδιου θανάτου των εμβρύων.
Ορισμένοι ειδικοί που έχουν επί μακρόν διερευνήσει τις συνέπειες της μόλυνσης των εγκύων με τον ιό της ερυθράς –ο οποίος επίσης συνδέεται με μικροκεφαλία των εμβρύων –αναφέρουν ότι ακόμη και βρέφη μολυσμένων μητέρων που γεννιούνται χωρίς μικροκεφαλία κινδυνεύουν από πλήθος προβλημάτων όπως η τύφλωση και η κώφωση, από σημαντικά προβλήματα συμπεριφοράς και μάθησης στην παιδική ηλικία, ακόμη και από προβλήματα ψυχικής υγείας αργότερα στη ζωή τους.
Για αυτούς τους λόγους οι αρμόδιες υγειονομικές αρχές συστήνουν να ελέγχονται όλα τα νεογνά για μόλυνση με Ζίκα, ακόμη και αν δεν εμφανίζουν μικροκεφαλία, σε περίπτωση που οι μητέρες τους είχαν επισκεφθεί χώρα πληγείσα από τον ιό ή ζουν σε τέτοια χώρα. Συστήνουν επίσης τον έλεγχο των νεογνών αν οι εξετάσεις της μητέρας ήταν θετικές για Ζίκα ή είχαν δώσει ασαφή αποτελέσματα. Μιλώντας μάλιστα στο «Βήμα» ο δρ Ντάι συστήνει να υπάρχει στενή παρακολούθηση αυτών των παιδιών καθ’ όλη τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας αφού υπάρχουν φόβοι ότι μπορεί να εμφανίσουν προβλήματα αργότερα στη ζωή τους.
Σε ό,τι αφορά τις εγκύους που έχουν μολυνθεί με Ζίκα συστήνεται να υποβάλλονται σε πολύ συχνές εξετάσεις και υπερήχους (κάθε 3 με 4 εβδομάδες) προκειμένου να ελέγχεται η πορεία του εμβρύου τους. Συστήνεται επίσης μεγάλη προσοχή στις εγκύους που ζουν σε χώρες που έχουν πληγεί από τον ιό όπως η Σιγκαπούρη, αλλά στις οποίες δεν έχουν καταγραφεί σοβαρές επιπλοκές σαν τη μικροκεφαλία, να εξετάζονται συχνά, ακόμη και αν δεν έχουν μολυνθεί με Ζίκα.
7. Στους ενηλίκους τι επιπλοκές μπορεί να προκαλέσει ο Ζίκα;
Υπάρχουν αναφορές από διαφορετικές χώρες στις οποίες η μόλυνση με τον ιό Ζίκα φαίνεται να συνδέεται με εμφάνιση του συνδρόμου Guillain-Barré. Πρόκειται για μια σπάνια κατάσταση, κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου επιτίθεται στο νευρικό του σύστημα. Το σύνδρομο μπορεί να παρουσιαστεί σε άτομα όλων των ηλικιών, αλλά είναι πιο κοινό σε ενήλικους άνδρες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ακόμη και στις πιο βαριές, υπάρχει πλήρης ανάρρωση. Στο 20%-25% των ασθενών μπορεί να επηρεαστούν οι αναπνευστικοί μύες με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η αναπνοή. Οι πολύ σοβαρές περιπτώσεις του συνδρόμου είναι άκρως σπάνιες αλλά μπορεί να οδηγήσουν σε παράλυση, ακόμη και σε θάνατο.
Παράλληλα υπό διερεύνηση βρίσκονται και κάποιες άλλες περιπτώσεις νευρολογικών εκδηλώσεων μετά από μόλυνση με Ζίκα. Γενικώς ο ιός προτιμά και στους ενηλίκους το νευρικό σύστημα και οι ειδικοί φοβούνται ότι μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες επιδράσεις στον εγκέφαλό τους, κυρίως σε ό,τι αφορά τη μνήμη, ακόμη και τον κίνδυνο κατάθλιψης.
8. Πώς γίνεται η διάγνωση του ιού;
Ενα μωρό με μικροκεφαλία στη Βραζιλία όπου έχουν εμφανιστεί και τα περισσότερα περιστατικά της σοβαρής επιπλοκής που συνδέεται με τον Ζίκα σε βρέφη. Φωτογραφία: EPA/PERCIO CAMPOS

Δεν υπάρχει ακόμη ένα ταχύ διαγνωστικό τεστ που να μπορεί να διεξαχθεί στο ιατρείο, αν και σύμφωνα με τον ΠΟΥ πολλές εταιρείες βρίσκονται σε «πυρετό» ανάπτυξης τέτοιων διαγνωστικών εργαλείων και έχουν ήδη δημιουργηθεί περί τα 55 διαφορετικά, τα οποία όμως πρέπει να αποδείξουν την αξία τους. Προς το παρόν ο ασφαλέστερος τρόπος διάγνωσης αφορά τη λήψη δείγματος αίματος ή ούρων μέσα σε δύο το πολύ εβδομάδες από την εμφάνιση των συμπτωμάτων. Τα δείγματα αποστέλλονται σε εργαστήριο για εξέταση. Μπορούν επίσης να διεξαχθούν σε δεύτερο χρόνο τεστ για ύπαρξη αντισωμάτων ενάντια στον ιό, ωστόσο με δεδομένο ότι η ασθένεια συνδέεται στενά με τον δάγκειο και τον κίτρινο πυρετό, υπάρχουν δυστυχώς πολλά ψευδώς θετικά ή ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα.


9. Υπάρχουν εμβόλια για τον ιό;
Οχι, αν και οι επιστήμονες κάνουν αγώνα δρόμου για την ανάπτυξη εμβολίων. Τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν τον περασμένο Αύγουστο στην επιθεώρηση «Science» έδειξαν ότι τρία πειραματικά εμβόλια που αναπτύσσονται από ερευνητές του Νοσοκομείου Beth Israel του Χάρβαρντ και του Στρατιωτικού Ινστιτούτου Ερευνών Walter Reed έδωσαν θετικά αποτελέσματα σε πιθήκους. Ενα από αυτά τα εμβόλια που ονομάζεται ZPIV και το οποίο βασίζεται σε μια πιο «παραδοσιακή» προσέγγιση ανάπτυξης εμβολίων η οποία αφορά χρήση αδρανοποιημένου ιού, ελπίζεται ότι θα περάσει σε δοκιμές σε ανθρώπους τον ερχόμενο μήνα. Σε 16 πιθήκους στους οποίους χορηγήθηκε το ZPIV και μετά από έναν με δύο μήνες μολύνθηκαν με Ζίκα, παρήχθησαν αντισώματα εναντίον του ιού ενώ δεν υπήρχαν ανιχνεύσιμα επίπεδα του Ζίκα στο αίμα ή στα ούρα –γεγονός που δείχνει πλήρη προστασία με το εμβόλιο.
Τα δύο άλλα πειραματικά εμβόλια επίσης προκάλεσαν ανοσολογική απόκριση στους πιθήκους. Αμφότερα βασίζονται σε μια νέα τεχνολογία, στο πλαίσιο της οποίας οι επιστήμονες δημιουργούν ακριβή αντίγραφα των πρωτεϊνών που βρίσκονται στην επιφάνεια του ιού, τις οποίες και εισάγουν στο εμβόλιο.
Ενα άλλο πειραματικό εμβόλιο το οποίο αναπτύχθηκε από ειδικούς των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ και βασίζεται επίσης σε αντίγραφα των πρωτεϊνών του ιού δημιουργημένα στο εργαστήριο δοκιμάστηκε ήδη στις αρχές Αυγούστου στον πρώτο εθελοντή. Τα αποτελέσματα αναμένονται ως τον Δεκέμβριο και αν είναι ενθαρρυντικά θα ξεκινήσει μια μεγαλύτερη φάση δοκιμών σε χώρες όπου ενδημεί ο Ζίκα.
Σε ό,τι αφορά τα εμβόλια για τον Ζίκα ο δρ Ντάι αναφέρει στο «Βήμα» ότι τηρεί στάση αναμονής καθώς όπως υπογραμμίζει «πρέπει να δούμε αν τα καλά αποτελέσματα που έχουμε στις ελεγχόμενες εργαστηριακές συνθήκες αναπαραχθούν και στις πραγματικές. Διότι υπάρχει η περίπτωση τα εμβόλια του Ζίκα να αποδειχθούν δύσκολα στη διαχείριση, όπως συμβαίνει με το μοναδικό εμβόλιο που υπάρχει για τον δάγκειο πυρετό –για έναν ιό δηλαδή συγγενή του Ζίκα. Με τον δάγκειο πυρετό συμβαίνει το εξής: είναι ένας ιός που αν εκτεθεί κάποιος σε αυτόν για πρώτη φορά τα συμπτώματα είναι ήπια. Σε μια επακόλουθη μόλυνση όμως με άλλο στέλεχος είναι πιθανό να παρουσιαστούν σοβαρές επιπλοκές. Οταν κάποιος λοιπόν εμβολιαστεί ενάντια στον δάγκειο είναι σαν να μολύνεται για πρώτη φορά, οπότε δεν υπάρχουν σοβαρά συμπτώματα. Αν όμως μολυνθεί με τον ιό μετά το εμβόλιο, είναι πιθανό αντί να προστατευθεί να εμφανίσει επιπλοκές. Μήπως συμβεί κάτι τέτοιο στους ανθρώπους και με τα εμβόλια του Ζίκα; Κανένας δεν ξέρει».
10. Υπάρχουν θεραπείες;

Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κάποια εξειδικευμένη αντι-ιική αγωγή για τον Ζίκα. Σε γενικό πλαίσιο τα συμπτώματα είναι ήπια και έτσι συνιστάται ξεκούραση του ασθενούς, καλή διατροφή και λήψη παυσίπονων και αντιπυρετικών φαρμάκων όπως η παρακεταμόλη. Τα αμερικανικά Κέντρα για τον Ελεγχο και την Πρόληψη Νοσημάτων αναφέρουν πάντως ότι θα ήταν καλό να αποφεύγεται από τους ασθενείς η λήψη ασπιρίνης προκειμένου να αποκλεισθεί ταυτόχρονη μόλυνση με τον ιό του δάγκειου πυρετού καθώς ελλοχεύει κίνδυνος αιμορραγίας.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ