ΜΠΡΑΒΟ στον υπουργό κ. Παπαντωνίου και στον διοικητή της Τραπέζης Ελλάδος κ. Παπαδήμο που κατάφεραν με σκληρό αγώνα να περάσουν στο χαρτονόμισμα του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος και την ελληνική γραφή ΕΥΡΩ, η οποία θα εμφανίζεται πλάι στο λατινογραμμένο EURO. Το ότι εισηγήθηκαν τη γραφή ΕΥΡΩ, για να θυμίζει το ελληνικό ΕΥΡΩ(ΠΗ), είναι εύλογη στάση, αφού το Ω του ΕΥΡΩ προβάλλει και μορφικά την ελληνόγλωσση γραφή του ΕΥΡΩΠΗ.
Το ερώτημα που προκύπτει βεβαίως είναι τι θα γίνει με το εύρο, την ονομασία που «Το Βήμα» και άλλες εφημερίδες και έντυπα καθιέρωσαν ως την ελληνική λέξη (και γραφή) για το ενιαίο νόμισμα. Πρέπει να γίνει εύρω, επειδή έτσι θα γράφεται πάνω στο χαρτονόμισμα; Αλλά τότε περνάμε αυτομάτως στην καθιέρωση μέσα σε μια κλιτή γλώσσα όπως είναι η Ελληνική μιας άκλιτης λέξης! Ετσι το εύρω, του εύρω, τα εύρω, των εύρω, χιλιάδες εύρω, πολλών εκατομμυρίων εύρω, εξίσου κακόγουστα όπως το ECU, του ECU, τα ECU, των ECU κ.τ.ό, θα πάρουν τη θέση μιας λέξης καλοσχηματισμένης κι απόλυτα εντασσόμενης στο σύστημα της γλώσσας μας, της λέξης εύρο, που κλίνεται (το εύρο, του εύρου, τα εύρα, των εύρων – χιλιάδες εύρα, πολλών εκατομμυρίων εύρων) εύκολα και ομαλά όπως το μάρκο, το φράγκο και το δολάριο.
Το δίλημμα αν είναι πραγματικό δίλημμα είναι αν θα προτιμήσουμε μιαν άκλιτη λέξη, το εύρω (ή ευρώ;), χάριν του -ω που «μυρίζει» Ευρώπη, από μια κλιτή, το εύρο, το οποίο ταιριάζει απόλυτα στη δομή (κλίση, παραγωγή, σύνθεση) και στις ανάγκες της ελληνικής γλώσσας. Το να μπορούμε να πούμε «η ισοτιμία του εύρου με το δολάριο» ή «το ελληνικό Δημόσιο θα εισπράξει 500.000 εύρα» είναι αυτό που ταιριάζει στην ελληνική γλώσσα. Και δεν πειράζει καθόλου αν εν είδει «ελληνικού σήματος» γράφεται πάνω στο ενιαίο χαρτονόμισμα ΕΥΡΩ, όπως δεν πειράζει όταν γράφεται ΕΛΛΑΣ εκεί που εμείς λέμε και γράφουμε στη γλώσσα μας ΕΛΛΑΔΑ. Σημασία έχει η χρήση στην πραγματική, προφορική και γραπτή, επικοινωνία, η οποία οδηγεί ανεπιφύλακτα στο εύρο, και όχι η συμβολική ετικέτα ΕΥΡΩ, που προτάθηκε για να θυμίζει μέσω των γραμμάτων περισσότερο παρά μέσω της ορθογραφίας την ελληνικότητα της ονομασίας του ενιαίου νομίσματος.
Αν τώρα, στο ξεκίνημα της λέξης, χάσουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε μια καλοσχηματισμένη, κλινόμενη και λειτουργική ελληνική λέξη, το εύρο, τότε μπορεί από δική μας ολιγωρία να βρεθούμε με έναν τύπο λέξης, το εύρω, που ορθογραφικά αντί για το ουσιαστικό εύρο θα θυμίζει περισσότερο ρήματα (ξέρω, σύρω, χαίρω, το γραφικό ξεύρω κ.τ.ό.) και επιρρήματα (γύρω, πάνω, κάτω, περαιτέρω).
