Το μεσημέρι της Κόνιτσας κρύβει στη ραστώνη του όλα αυτά που δεν ζουν πια οι περισσότεροι κάτοικοι των μεγαλουπόλεων. Το θρόισμα των φύλλων ακούγεται όπως η θάλασσα το σούρουπο και οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, κοιμούνται. Η σιγή της υπαίθρου σπάει ξαφνικά από ακαταλαβίστικες φωνές μελαψών παιδιών τα οποία κυκλοφορούν με κοντομάνικα και παντόφλες σε θερμοκρασία έξι βαθμών Κελσίου.