* Τα πυρά του εναντίον της Ρηγίλλης, το επεισόδιο με τον κ. Αλογοσκούφη και η συζήτηση με τον κ. Ρουσόπουλο



Την περασμένη Πέμπτη, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών και στο περιθώριο της κηδείας του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας κ. Ευ. Μεϊμαράκης διαπληκτίστηκε δημόσια, σύμφωνα με αυτήκοους μάρτυρες, με τον υπουργό Οικονομίας κ. Γ. Αλογοσκούφη. Είχε προηγηθεί μία ημέρα νωρίτερα η «ρουκέτα» του κ. Μεϊμαράκη κατά του κ. Αλογοσκούφη για τους χειρισμούς του όσον αφορά την υπόθεση του επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων κ. Σπ. Κλαδά. «Γιατί ασχολείσαι με το υπουργείο Οικονομίας;» και «μη με ξαναπιάσεις στο στόμα σου» φέρεται να είπε ο κ. Αλογοσκούφης στον κ. Μεϊμαράκη, ο οποίος δικαιολογήθηκ\ε ότι δεν του ασκεί προσωπική κριτική. Αυτό δεν ήταν το μοναδικό επεισόδιο. Ο κ. Μεϊμαράκης τις τελευταίες ημέρες «έσπασε» τη σιωπή του, αλλά προκάλεσε και εσωτερικές αναταράξεις στο κυβερνών κόμμα.


Την ίδια ημέρα του επεισοδίου με τον κ. Αλογοσκούφη και πριν από την έναρξη της εξοδίου ακολουθίας ο κ. Μεϊμαράκης είχε σύντομη συνομιλία με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο κ. Θ. Ρουσόπουλο. Οι δυο τους συναντήθηκαν τυχαία στην πλατεία Συντάγματος και περπάτησαν ως τη Μητρόπολη συζητώντας, αλλά το χάσμα δεν γεφυρώθηκε. Εξάλλου δύο ημέρες πριν ο κ. Μεϊμαράκης είχε αφήσει σαφείς αιχμές για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στην υπόθεση του βουλευτή κ. Κ. Κουκοδήμου, ενώ είναι γνωστή η κριτική του για τον κ. Ρουσόπουλο σχετικά με την επικοινωνιακή πολιτική την οποία ακολουθεί. Η έκρηξη του κ. Μεϊμαράκη δεν πέρασε απαρατήρητη στο Μέγαρο Μαξίμου, διότι με αφορμή τη μη επιβολή πειθαρχικών μέτρων στον κ. Κουκοδήμο αμφισβητήθηκαν – με έμμεσο τρόπο – οι χειρισμοί του πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή.


Από την κριτική για την υπόθεση του κ. Κουκοδήμου πολλοί υπουργοί εντόπισαν ότι επλήγη και ο Γραμματέας της ΝΔ κ. Ελ. Ζαγορίτης, ειδικά με την επισήμανση του κ. Μεϊμαράκη ότι έπρεπε να μείνει εκτός ΚΟ ο βουλευτής ώσπου να ξεκαθαριστεί η υπόθεση. Οι κκ. Μεϊμαράκης και Ζαγορίτης βρέθηκαν – τυχαία – δύο φορές τις τελευταίες ημέρες, μετά την επίθεση του πρώτου, και επιχείρησαν να αμβλύνουν τις αντιθέσεις, χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα.


Πριν από τα επεισόδια ο κ. Μεϊμαράκης την περασμένη Τρίτη έκανε μια ηχηρή παρέμβαση, υποδεικνύοντας στον κ. Κουκοδήμο τον δρόμο της ανεξαρτητοποίησης, η οποία έγινε ύστερα από δύο εικοσιτετράωρα. Με την κίνηση αυτή επιβεβαίωσε, σύμφωνα με κυβερνητικούς βουλευτές, ότι αποτελεί «τη φωνή και συνείδηση της παράταξης» και ουσιαστικά ήταν αυτός που τον εξώθησε να θέσει εαυτόν εκτός της ΚΟ της ΝΔ. «Ο Μεϊμαράκης είδε τις μετοχές του να ανεβαίνουν ξανά στο εσωκομματικό χρηματιστήριο. Στην υπόθεση Κουκοδήμου εξέφρασε αυτό που σκεπτόμασταν όλοι και δεν το λέγαμε δημοσίως».


Το ερώτημα όμως που ετέθη τις τελευταίες ημέρες στο εσωτερικό της κυβέρνησης ήταν: «Τι θέλει ο Μεϊμαράκης με τις παρεμβάσεις του;». «Ο Μεϊμαράκης προσπαθεί ουσιαστικά να υποκαταστήσει την πολιτική τάξη που έχει διασαλευθεί στο εσωτερικό της ΝΔ από την αδράνεια που επιδεικνύεται και την αδυναμία ικανοποιητικών χειρισμών» απαντούν βουλευτές που έχουν τακτική επικοινωνία με τον κ. Μεϊμαράκη.


Κορυφαίοι υπουργοί κάνουν διαφορετική ανάγνωση των προθέσεων του υπουργού Εθνικής Αμυνας και επισημαίνουν: «Αν καταφέρει ο Μεϊμαράκης και περάσει την αντίληψη στους υπουργούς πως είναι «η φωνή και η συνείδηση της παράταξης», θα μπορέσει στη συνέχεια να επιβάλει τους όρους του στη διαμόρφωση των νέων ισορροπιών στο εσωτερικό της ΝΔ και να διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο στις εσωκομματικές διεργασίες» σημειώνει άλλος κορυφαίος υπουργός.


Μπορεί τα πυρά του να εκνευρίζουν πολλούς συναδέλφους του υπουργούς, αλλά αρκετοί βουλευτές της ΝΔ αισθάνονται ότι είναι η «δική τους φωνή». Ο κ. Μεϊμαράκης αποφάσισε να παρέμβει ύστερα από συνομιλίες τις οποίες είχε με μεγάλο αριθμό βουλευτών που τον επισκέφθηκαν διαδοχικά στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας και του εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στην υπόθεση Ζαχόπουλου και στα όσα ακολούθησαν, αλλά και την οργή της κομματικής βάσης.


Στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις του είναι ιδιαίτερα αιχμηρός για την τακτική την οποία ακολουθεί η κυβέρνηση, ζητεί καλύτερη επικοινωνιακή πολιτική και επαναφέρει την πρότασή του για συγκρότηση μιας επικοινωνιακής και πολιτικής ομάδας διαχείρισης κρίσεων, θέτοντας με αυτόν τον τρόπο στο στόχαστρό του τον κ. Ρουσόπουλο. Ο κ. Μεϊμαράκης έχει την άποψη, την οποία υποστηρίζει από το 2004, ότι «η παραγωγή πολιτικού έργου είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να είναι δουλειά ενός ανθρώπου ούτε μιας μικρής ομάδας» και αρκετά συχνά λέει στους συνεργάτες του: «Απαιτείται να ξέρουμε όλοι τι γίνεται». Η απαραίτητη ενημέρωση δεν υπήρχε και ο ίδιος προτίμησε την πολιτική αφωνία το τελευταίο διάστημα. Γιατί, όπως είχε πει στους συνομιλητές του, «όσο λιγότερο μιλάει κανείς κατά την περίοδο κρίσεων που δεν διαχειρίζεται τόσο το καλύτερο».