Π. ΛΑΜΠΡΟΥ

Ο «γαλάζιος» και ο «πράσινος» τραπεζίτης Πάντα από τα πιο ισχυρά πρόσωπα του μηχανισμού

Ο κ. Πέτρος Λάμπρου ως πρώην διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας παραπέμπεται σε δίκη στις 21 Νοεμβρίου με την κατηγορία της «απιστίας κατ’ εξακολούθηση σε βαθμό πλημμελήματος» μαζί με τους πρώην υποδιοικητές της τράπεζας, καθώς και τα μέλη του Συμβουλίου Χορηγήσεων Δανείων της ATE. H υπόθεση αφορά τη δανειοδότηση του Ομίλου Επιχειρήσεων Αλαμανή και η δίωξη ασκήθηκε βάσει στοιχείων που προσκόμισε στον Εισαγγελέα ο νυν διοικητής της τράπεζας κ. Δ. Μηλιάκος. Ο κ. Μηλιάκος ισχυρίζεται ότι ο όμιλος Αλαμανή οφείλει 190 εκατ. ευρώ στην Αγροτική και η οικονομική κατάσταση της εν λόγω επιχείρησης καθιστά δυσχερή την αποπληρωμή του δανείου.

Πριν από 31 χρόνια, στις 3 Σεπτεμβρίου 1974, ένας νεαρός άνδρας με αραιά μαλλιά μπαινοβγαίνει στην είσοδο του τότε ξενοδοχείου «Kings Palace» και όσο περνάει η ώρα έχει αρχίσει να ιδρώνει από την αγωνία. Κοιτάζει δεξιά και αριστερά στην Πανεπιστημίου και στη Βασιλίσσης Σοφίας αλλά δεν βλέπει πουθενά αυτόν που περιμένει. Για μια στιγμή ακούει τη φασαρία που γίνεται στο εσωτερικό και τα παρατάει για να μη χάσει την ιστορική στιγμή και μπαίνει στην αίθουσα όπου ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αρχίσει να παρουσιάζει την Ιδρυτική Διακήρυξη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Ο νεαρός ήταν ο κ. Πέτρος Λάμπρου και ανέμενε κατ’ εντολήν του Ανδρέα τον αείμνηστο Γιάννη Αλευρά, ο οποίος δεν πήγε εκείνο το απόγευμα στην ίδρυση του ΠαΣοΚ αλλά προσχώρησε 15 ημέρες αργότερα.

H ζωή τα έφερε έτσι και το ξενοδοχείο πέρασε στην Αγροτική Τράπεζα, της οποίας υπήρξε διοικητής για έξι χρόνια ο κ. Π. Λάμπρου, ένας από τους ανθρώπους που είχε κερδίσει την τυφλή εμπιστοσύνη του ιδρυτή του ΠαΣοΚ αλλά και την αναγνώριση από τον πρώην πρωθυπουργό κ. K. Σημίτη και φυσικά τη συμπάθεια και τη φιλία του σημερινού προέδρου του κόμματος κ. Γ. Παπανδρέου. Ο Πέτρος Λάμπρου, ταυτισμένος με το κόμμα όσο ελάχιστα από τα ιστορικά στελέχη του, δεν διεκδίκησε ποτέ τίτλους και υψηλά αξιώματα αλλά στο παρασκήνιο ήταν ένα από τα πιο ισχυρά πρόσωπα του μηχανισμού.

Οι πιο σημαντικές κρατικές θέσεις που είχε ήταν διοικητής στον ΟΤΕ για τέσσερα χρόνια και έξι στην Αγροτική, ενώ προηγήθηκε η θητεία του στην Εμπορική Τράπεζα, στο υπουργείο Βιομηχανίας και στον ΕΟΜΜΕΧ. Στα χρόνια της παντοδυναμίας του Ανδρέα τη δεκαετία του ’80 αλλά και μετά τη νίκη του 1993 ο Λάμπρου από το Δίστομο ήταν περιζήτητος φίλος για παλιούς και νέους πολιτικούς της εποχής. Ως έμπιστος του Ανδρέα Παπανδρέου για πάνω από 25 χρόνια ήταν ο άνθρωπος που κρατούσε στα χέρια του το ταμείο του κόμματος. «Αν δεν έτρεχε ο Λάμπρου για να μαζέψει λεφτά, δεν θα είχαμε ούτε για το ενοίκιο» λένε αυτοί που γνωρίζουν την υπερδραστηριότητά του από το παρελθόν. Από αυτή τη θέση του ταμία του κόμματος γνώρισε εκ των πραγμάτων σχεδόν το σύνολο του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας αλλά σχεδόν ποτέ δεν μπήκε στα σαλόνια.

Πάντοτε μακριά από τη δημοσιότητα έκανε άπειρα «πολιτικά συνοικέσια» και έβαλε κόσμο και κόσμο στο κόμμα και στο κράτος. Από εκείνους που ευεργέτησε σε ανύποπτο χρόνο ελάχιστοι τον θυμούνται σήμερα που βρέθηκε στο στόχαστρο της ΝΔ και αντιμετωπίζει τη δικαιοσύνη για δάνεια που έδωσε σε συγκεκριμένη τεχνική εταιρεία και ανανέωσε εν συνεχεία η διάδοχη διοίκηση. Το αστείο είναι πως στην «πιάτσα των εργολάβων» η εν λόγω τεχνική εταιρεία θεωρείται πως είχε πάντα προνομιακές σχέσεις κυρίως με τη Ρηγίλλης. Τα δάνεια της Αγροτικής στη συγκεκριμένη εταιρεία έγιναν αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης και δικαστικών εμπλοκών τους τελευταίους μήνες που η εταιρεία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα αλλά ο κ. Λάμπρου είχε κατά το παρελθόν εισπράξει πολλές επιθέσεις για δάνεια σε άλλες εταιρείες που η ΝΔ θεωρούσε ότι είχαν σχέσεις με το ΠαΣοΚ. Ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ κ. M. Εβερτ είχε καταθέσει δεκάδες ερωτήσεις εναντίον του κ. Λάμπρου τόσο επί κυβερνήσεων ΠαΣοΚ όσο και πριν από μερικούς μήνες, όπου ζητούσε εξηγήσεις για δάνεια αλλά και για τον ρόλο της Αγροτικής Τράπεζας και του κ. Λάμπρου στο Χρηματιστήριο.

Την περίοδο 1999-2000, με την κούρσα στη Σοφοκλέους, ο κ. Λάμπρου ήταν ένα μυθικό πρόσωπο όχι μόνο για τα «παπαγαλάκια» αλλά και για τους πλέον σοβαρούς ανθρώπους της αγοράς. «Θα καθαρίσει πάλι το ιππικό του Λάμπρου» ήταν ένα συνηθισμένο αστείο αλλά και σοβαρό επιχείρημα των αναλυτών και «αναλυτών» της εποχής. Ο «Μάνατζερ», όπως αποκαλούν τον κ. Λάμπρου οι φίλοι του στο ΠαΣοΚ, ξελάσπωσε πολλές φορές τις κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ με παρεμβάσεις του σε σοβαρές αντιπαραθέσεις με τους αγρότες αλλά και σε μια σειρά άλλες περιπτώσεις όπου χρειάστηκαν επιθετικές πρωτοβουλίες για να στηριχθούν κρατικές εταιρείες. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ο κ. Λάμπρου με τον ίδιο περίπου τρόπο έδωσε δάνεια συνολικού ύψους κοντά στα 20 εκατ. ευρώ και στη ΝΔ ως τις εκλογές του 2004 αλλά για αυτό δεν κατηγορήθηκε! Ανάλογα δάνεια βεβαίως πήρε και το ΠαΣοΚ.

Από τα ιδρυτικά στελέχη του ΠαΣοΚ ο κ. Λάμπρου συνδέεται από τα χρόνια της δικτατορίας ακόμη με ισχυρή και ακλόνητη φιλία ως και σήμερα με τον Κώστα Λαλιώτη, τον οποίο αγαπά σαν παιδί του. Ταυτοχρόνως έχει καλές σχέσεις με όλα τα ιστορικά στελέχη του ΠαΣοΚ και είναι αγαπητός στους πάντες. Σχεδόν πάντοτε από όπου θα περνούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και αργότερα ο K. Σημίτης προηγείτο ο Πέτρος Λάμπρου, ο οποίος είχε σταθερά αποφασιστικό λόγο για το πότε και πού θα γίνονταν κομματικές συγκεντρώσεις στις οποίες θα μιλούσε ο αρχηγός. Μετά την ήττα του ΠαΣοΚ το 1990 ο κ. Λάμπρου εγκαταστάθηκε και πάλι στη Χαριλάου Τρικούπη και για πολλούς μήνες ήταν σχεδόν μόνος στο κτίριο. Στις δύσκολες ώρες του Ανδρέα στο Ωνάσειο ήταν από αυτούς που δεν έφυγαν ούτε λεπτό από το νοσοκομείο και λέγεται ότι έπαιξε και αυτός ρόλο στην υποβολή της παραίτησης του αείμνηστου από την πρωθυπουργία, κυρίως με την πίεση που άσκησε στη Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου.

H ανάδειξη του κ. Σημίτη στην πρωθυπουργία και αργότερα στην ηγεσία του ΠαΣοΚ βρήκε τον κ. Λάμπρου στην κορυφή του ΟΤΕ. H αλήθεια είναι ότι αντιμετωπίστηκε με καχυποψία αλλά η επιμονή του κ. Θ. Τσουκάτου άλλαξε το κλίμα και ο κ. Σημίτης δέχθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου τον κ. Λάμπρου και του εξήγησε ότι ήθελε να εγκαταλείψει τον ΟΤΕ και θα τον έβαζε στην Αγροτική, «διότι εκεί έχουμε μεγάλο πρόβλημα και θέλω την πολιτική σου εμπειρία».

H αλήθεια είναι ότι η Αγροτική δεν λειτούργησε ποτέ με τους όρους και τους κανόνες που λειτουργούν οι τράπεζες. Διαχρονικά ήταν ένα ιδιότυπο ίδρυμα παροχής δανεικών και συνήθως αγύριστων προς τους αγρότες και τους συνεταιρισμούς χωρίς τραπεζικά κριτήρια. Οταν ανέλαβε ο Λάμπρου, τα συσσωρευμένα ανείσπρακτα χρέη ξεπερνούσαν τότε τα 400 δισ. δραχμές. Για άλλους πέτυχε το θαύμα της εξυγίανσης, ενώ για τη ΝΔ απλώς έκρυψε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί.