Ενα από πιο βασικά προβλήματα, ίσως το σημαντικότερο, είναι ο πληθωρισμός και η αξιοποίηση του ιατρικού δυναμικού για τη βελτίωση της περίθαλψης στη χώρα μας. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια δραματική επιδείνωση του κοινωνικού προβλήματος της ανεργίας, που πλήττει εμφανώς το ιατρικό σώμα.


H έλλειψη δραστηριοποίησης, αφύπνισης, ενεργοποίησης και θάρρους των πολιτικών και συνδικαλιστικών φορέων του παρελθόντος για τη λήψη μέτρων που να υπαγορεύουν την παραγωγή του ιατρικού δυναμικού, σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες της χώρας, οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα.


Παράλληλα, ο φόβος των ευθυνών, που συνδέονται με το βραχυπρόθεσμο πολιτικό «κόστος» των αρμοδίων φορέων, και η ολιγωρία συνέβαλαν στην παραγωγή αλόγιστου αριθμού γιατρών (εξυπηρέτηση «ημετέρων») και αντιτάχθηκε στην αναγκαιότητα ύπαρξης εθνικού σχεδιασμού υγείας. Συγκεκριμένα, από το 1960 ως το 1996 τετραπλασιάστηκε ο αριθμός των γιατρών και από το 1997 ως σήμερα αυξήθηκε κατά το 1/3. Το πρόβλημα της υπερπροσφοράς όμως των γιατρών δεν είναι απλά πρόβλημα αριθμών, αλλά πίσω από τους αριθμούς κρύβεται η αγωνία και η απόγνωση των νέων γιατρών για την επικείμενη ανεργία. Κατά συνέπεια, επηρεάζει άμεσα τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης εργασίας και επιφέρει δυσάρεστες συνέπειες, όχι μόνο στο ιατρικό σώμα αλλά και γενικότερα σε όλο το υγειονομικό σύστημα.


Οι πιο άμεσες συνέπειες που δημιουργούνται είναι:


1. Προκλητή ζήτηση υπηρεσιών υγείας και ιατρικών πράξεων.


2. Χαμηλή ποιότητα παρεχομένων υπηρεσιών, με συνεχώς αυξανόμενο το κόστος για την πολιτεία.


3. Υποαπασχόληση, ετεροαπασχόληση, οικονομική ανέχεια, ιδιαίτερα των νέων γιατρών.


4. Ανεπαρκής μεταπτυχιακή (ελάχιστη πρακτική) άσκηση και έλλειψη συνεχιζόμενης ιατρικής εκπαίδευσης.


5. Υψηλό οικονομικό κόστος της πολιτείας για την εκπαίδευση και την εξειδίκευση ενός δυσανάλογα μεγάλου ποσοστού γιατρών, σε σχέση με τις μετέπειτα παρεχόμενες ευκαιρίες για επαγγελματική αποκατάσταση.


6. Χαμηλή κοστολόγηση των ιατρικών παροχών και πράξεων.


7. Απαξίωση του ιατρικού λειτουργήματος.


Πιστεύουμε στην ουσιαστική παρέμβαση της νέας ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, ώστε με τη χρησιμοποίηση της τεχνικής και οικονομικής ανάλυσης και τη βοήθεια των αρμοδίων φορέων(ΠΙΣ, ιατρικούς συλλόγους) να δώσει λύσεις στα χρόνια προβλήματα που μαστίζουν τον ιατρικό χώρο, τον ελευθεροεπαγγελματία γιατρό, τον νέο συνάδελφο.


Ο κ. Γ. Πατούλης είναι πρόεδρος της Ενωσης Ελευθεροεπαγγελματιών Ιατρών Αττικής, μέλος του ΔΣ του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου και του Ιατρικού Συλλόγου Αττικής.