Αντιλαμβάνομαι την ευαισθησία του κ. Πρυτάνεως να απαντήσει αμέσως στο άρθρο μου «Ανεκμετάλλευτα «φιλέτα» δισεκατομμυρίων» που δημοσιεύτηκε στο «Αλλο Βήμα» την Κυριακή 4 Μαΐου 2003. Προφανώς η άμεση αντίδραση αυτή έχει σχέση με τις πρυτανικές εκλογές, διότι δεν σημειώθηκε η ίδια ταχύτητα σε πολλά άλλα παρόμοια δημοσιεύματα του παρελθόντος (βλέπε: «Ελεύθερος Τύπος» 8.12.1999, «Ελεύθερος Τύπος» 4.1.2000, «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» 13.2.2000, «Ημερησία» 12.5.2000, «H Χώρα» 8.1.2003 κ.ά.) στα οποία η σιωπή του κ. Πρυτάνεως υπήρξε χαρακτηριστική.


Στην αρχή της απαντήσεώς του ο κ. Πρύτανης επιχειρεί να ανατρέψει τον ισχυρισμό μου ότι η ακίνητη περιουσία του Πανεπιστημίου είναι μεγάλη. Προφανώς ο κ. Πρύτανης αγνοεί την έκταση των κληροδοτημάτων του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Παραδίδω προς κρίσιν των αναγνωστών πίνακα με όσα στοιχεία κατόρθωσα να συγκεντρώσω…


Αν τα στοιχεία αυτά δεν συνιστούν αμύθητη περιουσία, πραγματικά διερωτώμαι τι θα θεωρούσε ο κ. Πρύτανης – συντάκτης και του λεξικού της νεοελληνικής γλώσσας – ως αμύθητο. Σύμφωνα με το λεξικό, λοιπόν, η ερμηνεία που δίνει ο κ. Πρύτανης στη λέξη είναι: αμύθητος, -η, -ο αυτός του οποίου η αξία είναι τόσο μεγάλη, ώστε είναι δύσκολο ή αδύνατον να υπολογιστεί: κοσμήματα ~ αξίας // ~ πλούτη / θησαυροί ΣΥΝ. ανυπολόγιστος, αμέτρητος, μυθώδης, κολοσσιαίος. Μήπως λοιπόν ο κ. Πρύτανης μπορεί να υπολογίσει την αξία αυτή, διότι εγώ αδυνατώ.


Θα μπορούσε κανείς να γράψει πολλά στα όσα ο κ. Πρύτανης ισχυρίζεται. Αρκούμαι μόνον σε ορισμένες επισημάνσεις σεβόμενος τον φόρτο εργασίας του κ. Πρυτάνεως εν όψει μάλιστα των πρυτανικών εκλογών.


Ο κ. Πρύτανης καταναλώνει πολύ μελάνι για να μνημονεύσει ενέργειες που έχουν γίνει για την αποβολή των καταληψιών από το ακίνητο επί των οδών Δροσοπούλου και Λέλας Καραγιάννη. Παραλείπει όμως να αναφέρει αν έγινε αγωγή εξώσεως που είναι η πιο αποτελεσματική ενέργεια. Προφανώς τέτοια ενέργεια δεν έγινε. Και οι καταληψίες νέμονται ανενόχλητοι το τεράστιο αυτό ακίνητο. Γράφει ο κ. Πρύτανης: «Νεότερες δυναμικές προσπάθειες της παρούσας Πρυτανείας (διακοπή υδρεύσεως κτλ.) οδήγησαν σε διαμαρτυρίες και καταλήψεις χώρων του κεντρικού Πανεπιστημίου». Με άλλα λόγια, παραδέχεται ο κ. Πρύτανης ότι η οποιαδήποτε έκνομη ενέργεια, συνοδευόμενη μάλιστα από άλλη δεύτερη έκνομη πράξη, αρκεί για να αδρανοποιήσει τις πρυτανικές αρχές. Χρειάζονται άραγε άλλα σχόλια;!!


Ως προς το κτίριο του Τσίλλερ – το Μέγαρο του Χημείου – επικαλούμαι τη μαρτυρία οποιουδήποτε από εκεί περαστικού. H μόνη ενέργεια στην οποία εδώ και πολλά χρόνια προβαίνει το Πανεπιστήμιο είναι να αποξηλώνει από καιρού εις καιρόν τους εξωτερικούς σοβάδες από φόβο μήπως με την πτώση τους τραυματιστεί κανένας διερχόμενος πολίτης. Ο κ. Πρύτανης ας είναι βέβαιος ότι θα χαιρετίσω αν και όταν τα σχέδια που περιγράφει στο άρθρο του γίνουν πραγματικότητα. Αλήθεια, μήπως ο κ. Πρύτανης μπορεί να δώσει και το σχετικό χρονοδιάγραμμα;


Λίγες μόνον λέξεις για το Γρυπάρειο Μέγαρο (στην οδό Σοφοκλέους και Αριστείδου), στο οποίο μάλιστα έστειλα συνεργάτη μου για να λάβω και εγώ «ακριβή γνώση των πραγματικών δεδομένων» στα όσα παρέθεσε ο κ. Πρύτανης στο άρθρο του στις 11.5.2003, για να αποκαταστήσω ευχαρίστως την αλήθεια των πραγμάτων. Τι έγινε εκεί; Ο συνεργάτης μου όχι μόνον δεν κατόρθωσε να ενημερωθεί για το ποια τμήματα λειτουργούν και σε ποιους ορόφους του Μεγάρου στεγάζονται, αλλά αντιμετώπισε την αγένεια και αυθάδεια του κλητήρα, συμπεριφορά που εξηγείται μόνον αν εκτελούσε εντολές εκ των άνω! Προφανώς ο κ. Πρύτανης αγνοεί τις προσπάθειες και τους αγώνες που εδώ και πολλά χρόνια έχει κάνει η Ενωση Διοικητικών Δικαστών για τη μεταστέγαση των Διοικητικών Δικαστηρίων σε άλλο κτίριο. Και είναι δεδομένο ότι τα Διοικητικά Δικαστήρια εγκατέλειψαν το κτίριο μόνα τους τον Ιανουάριο του 2002 – και όχι ύστερα από πιέσεις και διαπραγματεύσεις, όπως ο κ. Πρύτανης ισχυρίζεται -, όταν αποπερατώθηκε το καινούργιο Δικαστικό Μέγαρο στην οδό Ραβινέ. Ο κ. Πρύτανης όμως στη συνέχεια ισχυρίζεται ότι «εξασφάλισε» – αλήθεια, από ποιον; – «τους έξι ορόφους για να ικανοποιήσει τις άμεσες στεγαστικές ανάγκες δύο Τμημάτων…». Οι υπηρεσίες όμως του Πανεπιστημίου και στο σημείο αυτό έχουν παραπληροφορήσει τον κ. Πρύτανη. Οι έξι όροφοι παραμένουν κλειστοί και το μόνο που λειτουργεί είναι το ανακαινισμένο υπόγειο… όπου φιλοξενεί τη γραμματεία και μέρος του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οσο για το Τμήμα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, αυτό σίγουρα δεν στεγάζεται εκεί, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα.


Αλλά στο σημείο αυτό τίθεται ένα άλλο μεγάλο θέμα. Τι έγινε το μεγαλεπήβολο σχέδιο του K. Καραμανλή για μεταφορά όλων των πανεπιστημιακών σχολών στην Πανεπιστημιούπολη στο Γουδί; Βλέπουμε τη Νομική Σχολή ακλόνητη στην οδό Σόλωνος, όπου μάλιστα ανεγείρονται νέα τεράστια κτίρια, ενώ ο ίδιος ο κ. Πρύτανης ομολογεί στο «Πανόραμα» του Πανεπιστημίου Αθηνών, έκδοση την οποία προλογίζει ο ίδιος, ότι, εκτός από τη Νομική Σχολή, το Οικονομικό και Πολιτικό Τμήμα, το Διδασκαλείο Ξένων Γλωσσών, τα Παιδαγωγικά Τμήματα, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίου Δικαίου και το EMME στεγάζονται σε διάσπαρτα κτίρια στο κέντρο της Αθήνας.


Στη συνέχεια ο κ. Πρύτανης αναφέρεται διά μακρών στην αξιοποίηση των διατηρητέων κτιρίων του Πανεπιστημίου. Δεν θα έπρεπε όμως ο κ. Πρύτανης να εξηγήσει πώς σε όλες τις δημοπρασίες για τα ακίνητα της πανεπιστημιακής περιουσίας (κτίριο Σοφοκλέους 2, κτίριο Πειραιώς 33, κτίριο Αιόλου 89, κτίριο 3ης Σεπτεμβρίου 42, κτίριο Σοφοκλέους 1, κτίριο Πανεπιστήμιου και Σανταρόζα) μειοδότης αναδείχθηκε η ίδια(!!!) εταιρεία, η Ελληνική Τεχνοδομική.


Αξίζει ακόμη να σημειωθεί ότι για το κτίριο Πανεπιστημίου και Σανταρόζα κατά τον διαγωνισμό που έκαναν οι υπηρεσίες του Πανεπιστημίου πλειοδότης και για αυτό ανεδείχθη η Ελληνική Τεχνοδομική, με ετήσιο μίσθωμα 204.000.000 δρχ. Το Συμβούλιο Εθν. Κληροδοτημάτων όμως έκρινε ασύμφορο (πολύ χαμηλό) το μίσθωμα. Κατά την επανάληψη της διαδικασίας η εταιρεία Αναστηλωτική, στην οποία και τελικά κατακυρώθηκε, προσέφερε ετήσιο μίσθωμα 279.000.000 δρχ., δηλαδή 75.000.000 δρχ. περισσότερα από την Ελληνική Τεχνοδομική. Μήπως αυτό λέει κάτι και για τα μισθώματα τα οποία προσέφερε η Ελληνική Τεχνοδομική και για τα άλλα ακίνητα;


Αυτά για σήμερα. Αν όμως οι υπηρεσίες του Πανεπιστημίου θελήσουν να επανέλθουν, πρέπει να γνωρίζουν ότι θα τεθούν και άλλα βασανιστικά ερωτήματα, όπως π.χ.: Τι ενέργειες έκανε το Πανεπιστήμιο για να αρθεί η καταπάτηση εκ μέρους της διοίκησης του Λαϊκού Νοσοκομείου ενός οικοπέδου της Ιατρικής Σχολής που βρίσκεται προς την πλευρά της οδού Αγίου Θωμά και στο οποίο έχει εγκατασταθεί σταθμός αυτοκινήτων (parking) τον οποίον εκμεταλλεύεται άσχετος προς το Πανεπιστήμιο ιδιώτης; Ή ακόμη με ποιο καθεστώς παραμένει το Λαϊκό Νοσοκομείο στον χώρο του Πανεπιστημίου στο Γουδί; Υπάρχει σύμβαση με το ελληνικό Δημόσιο και πότε υπογράφτηκε; Μήπως και αυτό το θέμα έχει τεθεί στο «χρονοντούλαπο» των πανεπιστημιακών υπηρεσιών;


Ας είναι βέβαιος ο κ. Πρύτανης, που έχει προσφέρει πολλά στην ελληνική γλωσσολογία, ότι οποιαδήποτε εκ μέρους μου κριτική γίνεται αποκλειστικά και μόνο με πρόθεση τη βελτίωση «κακώς κειμένων». Διότι πονάω – όπως είμαι βέβαιος και ο ίδιος – την alma mater.


Ο κ. Ιωάννης M. Βαρβιτσιώτης είναι βουλευτής και πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής».