«Από τους 180 μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος εκβιάστηκαν και οι 180. Ακόμη εκβιάστηκαν και όλοι οι Πατριάρχες, μηδενός εξαιρουμένου». Οι δηλώσεις αυτές – αποκαλύψεις σύμφωνα με ορισμένους, αναπόδεικτοι ισχυρισμοί κατ’ άλλους – του Μητροπολίτη Ζακύνθου κ. Χρυσοστόμου προκάλεσαν αίσθηση στην κοινή γνώμη. Ανεξάρτητα από το τι ισχύει ή δεν ισχύει και τι αποδεικνύεται ή δεν αποδεικνύεται από όσα είπε ο κ. Χρυσόστομος, την τελευταία τετραετία η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος δέχεται μια σειρά κατηγορίες και καταγγελίες.
Εχοντας ως βάση πάντοτε την περίοδο της αρχιεπισκοπικής εκλογής το 1998, μια σειρά σενάρια βλέπουν συνεχώς το φως της δημοσιότητας, τα οποία ύστερα από λίγες ημέρες ή εβδομάδες ξεχνιούνται. Η διαχείριση των οικονομικών την Εκκλησίας την τελευταία περίοδο της Αρχιεπισκοπίας του μακαριστού Σεραφείμ, ο τρόπος που συμπεριφέρθηκαν ορισμένοι δημοσιογράφοι στον τρόπο αποκάλυψης των σκανδάλων και τελικά η εκλογή του κ. Χριστοδούλου έρχονται συνεχώς στο προσκήνιο και οι πρωταγωνιστές των αποκαλύψεων είναι σχεδόν πάντοτε οι ίδιοι.
Ο Μητροπολίτης Θηβών κ. Ιερώνυμος, ο οποίος συμμετείχε στην τελική «αναμέτρηση» με τον από Δημητριάδος Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Χριστόδουλο, και ο Μητροπολίτης Ζακύνθου κ. Χρυσόστομος είναι οι αρχιερείς που σε κάθε ευκαιρία δεν παύουν να επαναλαμβάνουν τα όσα κατά την άποψή τους συνέβησαν προ της αρχιεπισκοπικής εκλογής. Το ζήτημα που τίθεται από την πλειονότητα των ιεραρχών είναι γιατί δεν εκφράζουν τις απόψεις τους ενώπιον της Ιεραρχίας ή της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. «Στα αρμόδια όργανα», όπως συνηθίζουν να επισημαίνουν. Η αλήθεια είναι ότι οι δύο μητροπολίτες πολλές φορές προσπάθησαν να αναπτύξουν τις θέσεις τους, όμως αυτές δεν γίνονται αποδεκτές και απορρίπτονται από το σύνολο της Συνόδου της Ιεραρχίας ή της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου.
Αυτό συνέβη και το πρωί της Τετάρτης, όταν οι 12 συνοδικοί μητροπολίτες, αφού άκουσαν τα όσα είπε ο Μητροπολίτης Ζακύνθου στα μέσα μαζικής ενημέρωσης – λίγες ώρες μετά την κατάθεσή του στον εισαγγελέα που ερευνά την υπόθεση των εκβιασμών -, εξέδωσαν ανακοίνωση και έκαναν λόγο για συκοφαντίες.
Οι περισσότεροι αρχιερείς καλύπτονται πίσω από τα ανακοινωθέντα της Συνόδου και ελάχιστες φορές δέχονται να αντιπαρατεθούν με τους άλλους μητροπολίτες που προβαίνουν στις καταγγελίες.
Ο Μητροπολίτης Αρτης κ. Ιγνάτιος μιλάει σπανίως. Χαμηλών τόνων ιεράρχης, εξελέγη επί Αρχιεπισκοπίας Σεραφείμ, παρ’ όλα αυτά δεν ήταν λίγες οι φορές που πήρε αποστάσεις από τις θέσεις του. Είναι μέλος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνθρωπος που πρόσκειται στο περιβάλλον του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Χριστοδούλου. «Ο εντυπωσιασμός και η προβολή» λέει στο «Βήμα» «είναι πειρασμός για όλους». Χαρακτηρίζει άκριτη, επιπόλαιη, προσβλητική και απαράδεκτη τη συμπεριφορά του Μητροπολίτη Ζακύνθου. Τονίζει ότι έτσι απαξιώνεται η Ιεραρχία και «προκαλώντας» όλους όσοι δηλώνουν ότι εκβιάστηκαν επισημαίνει πως «όταν ο εκβιαστής στηρίζεται στη δική μας απρόσεκτη ζωή, τότε δεν φταίει μόνον αυτός που εκβιάζει αλλά και αυτός που προκαλεί με τη ζωή του».
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΡΤΑΣ κ. ΙΓΝΑΤΙΟΣ » Η προβολή είναι πειρασμός για όλους μας «
– Σεβασμιότατε, είσαστε μητροπολίτης από το 1988. Γνωρίζατε τίποτε για εκβιασμούς μητροπολιτών πριν ή μετά την αρχιεπισκοπική εκλογή;
«Οπωσδήποτε όχι. Ο εκβιασμός είναι μια πράξη ανήθικη, σκληρή, απάνθρωπη και βεβαίως υπάρχει στην κοινωνία μας. Φυσικά όλοι μας την κατακρίνουμε, την αποστρεφόμαστε και την καταδικάζουμε. Δεν μπορώ όμως να πω ότι τουλάχιστον εγώ παρατήρησα πως κάτι τέτοιο συνέβη στην Εκκλησία».
– Ο Μητροπολίτης Ζακύνθου δήλωσε ότι από τους 180 μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος εκβιάστηκαν και οι 180. Εσείς εκβιαστήκατε;
«Εκτιμώ και αγαπώ τον Μητροπολίτη Ζακύνθου, όπως και όλους τους εν Χριστώ αδελφούς μου αρχιερείς, θεωρώ όμως ότι η δήλωσή του, με τον γενικό θα έλεγα και τον απόλυτο τρόπο με τον οποίον έγινε, είναι άκριτη, επιπόλαιη, προσβλητική και απαράδεκτη. Η απόφαση της Συνόδου εκφράζει την ομόφωνη αποδοκιμασία μας σε αυτές τις δηλώσεις του κ. Χρυσοστόμου. Δυστυχώς όμως ο εντυπωσιασμός και η προβολή είναι πειρασμός για όλους μας».
– Ποιο ήταν το ενδεχόμενο λάθος του μητροπολίτη;
«Εγώ δεν γνωρίζω αν εκείνος ή άλλοι αρχιερείς έχουν δεχθεί εκβιασμό. Αν όμως υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, ας το δηλώσουν στη Σύνοδο οι ίδιοι οι παθόντες και ας προσφύγουν στη Δικαιοσύνη. Προσωπικά πιστεύω ότι, αν υπάρχουν, είναι εξαιρέσεις, γι’ αυτό και χρησιμοποίησα προηγουμένως βαρείς χαρακτηρισμούς για τα όσα είπε ο Μητροπολίτης Ζακύνθου. Και οπωσδήποτε ο τρόπος με τον οποίον έγιναν αυτές οι δηλώσεις τις κάνει να μοιάζουν περισσότερο με κορόνες. Ετσι δεν οικοδομούμε τον λαό όπως θα έπρεπε αλλά απεναντίας τον σκανδαλίζουμε. Τον οδηγούμε στην αμφιβολία και τελικά στην άρνηση».
– Πολλοί είναι εκείνοι που λένε ότι η ΔΙΣ, της οποίας είστε μέλος, δεν θέλει να αποκαλυφθεί η αλήθεια.
«Δέχομαι να απαντήσω σε αυτές τις ερωτήσεις γιατί γνωρίζω τη δουλειά σας. Εμαθα να σιωπώ και προσπαθώ να τηρώ πάντα αυτή τη στάση σιωπής γιατί πιστεύω ότι ο κληρικός με τη χάρη του Θεού πρέπει να μιλάει περισσότερο με τη στάση της ζωής του και λιγότερο με τα λόγια του. Τουλάχιστον αν δεν οικοδομεί ας μην προκαλεί και ας μη σκανδαλίζει. Επιτέλους δεν μπορούμε με τόση ευκολία να απαξιώνουμε τη ζωή και το έργο των πατριαρχών, των ιεραρχών μας, των ανθρώπων της Εκκλησίας και παραλλήλως των δημοσιογράφων».
– Δηλαδή, οι δηλώσεις αυτές προκάλεσαν απαξίωση για την Ιεραρχία;
«Σαφώς ναι. Από αυτά συνάγονται πολλά πράγματα και μπορούν να δοθούν πολλές ερμηνείες και παρερμηνείες. Θα ήθελα να κάνω μια γενική παρατήρηση: ο χριστιανός και προπάντων ο κληρικός έχει σκοπό του τη βασιλεία του Θεού, τον αγιασμό, τη σωτηρία, τη θέωση, την εν Χριστώ ζωή. Δηλαδή, πρέπει να δώσει κανείς σε αυτόν τον κόσμο ένα μήνυμα αληθείας και ζωής. Στην πορεία του αυτή λοιπόν ξέρουμε και ότι «η πύλη στενή και η οδός τεθλιμμένη». Πάντοτε αντιμετωπίζει διωγμούς, δυσκολίες, προκλήσεις, ειρωνείες και ποικίλους εκβιασμούς. Αν αυτοί στηρίζονται στη δική μας απρόσεκτη ζωή, τότε δεν φταίει μόνον αυτός που εκβιάζει αλλά και αυτός που προκαλεί με τη ζωή του. Και όταν ο εκβιαστής προκαλείται από την αγιότητα του άλλου – διότι δυστυχώς και αυτό συμβαίνει -, και τότε δεν έχει θέση ο κοσμικός τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων αλλά αυτός που μας υποδεικνύεται και μας φανερώνεται με την αγωνιστική και τη μαρτυρική ζωή των αγίων της Εκκλησίας μας διότι αυτοί προσδιορίζουν και τη δική μας ζωή, την ποιμαντορία μας, τη συμπεριφορά μας μέσα στον κόσμο».
