Δυόμισι μήνες μετά την έκρηξη του πυροκροτητή στα χέρια του Σάββα Ξηρού οι υπηρεσίες (υπουργεία Δικαιοσύνης και υπηρεσίες πληροφοριών) διαφόρων χωρών δείχνουν έντονο ενδιαφέρον για την εξέλιξη του θέματος της εξάρθρωσης των τρομοκρατικών δικτύων στη χώρα.
Ταυτόχρονα οι πρεσβείες των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Τουρκίας αναζητούν ή έχουν καταλήξει σε συνηγόρους πολιτικής αγωγής των συγγενών των θυμάτων από τις επιθέσεις της οργάνωσης 17Ν. Μεγάλη αντιπροσωπεία της διπλωματικής εκπροσώπησης των ΗΠΑ επισκέφθηκε πριν από μερικές εβδομάδες γραφείο γνωστού ποινικολόγου της Αθήνας που έχει ήδη αναλάβει υποθέσεις συγγενών θυμάτων της τρομοκρατίας. Για το θέμα αυτό είχε συζητήσει και ο αμερικανός πρέσβης Τόμας Μίλερ με αξιωματούχους της κυβέρνησής του, κατά τη διάρκεια ενός πρόσφατου υπηρεσιακού ταξιδιού του στην Ουάσιγκτον.
Οι Αμερικανοί, οι οποίοι προσανατολίζονται σε μια πολυμελή νομική εκπροσώπηση, έχουν αποφασίσει να καταβάλουν τα έξοδα για τη νομική εκπροσώπηση των θυμάτων στη δίκη από προϋπολογισμό του υπουργείου Δικαιοσύνης, απόφαση που δεν είχε ληφθεί την περασμένη εβδομάδα από τη βρετανική κυβέρνηση για τα έξοδα του γραφείου που θα εκπροσωπήσει τη Χίδερ Σόντερς στη δίκη. Η αμερικανική πλευρά επιθυμεί να έχει και μια δική της άποψη για τα όσα συμβαίνουν στη δίκη που θα καταγράφεται σε καθημερινή βάση στον Τύπο όχι από τις παρεμβάσεις της πρεσβείας αλλά μέσω του γραφείου ή των γραφείων που θα αναλάβουν την υπόθεση.
Παρά την εξέλιξη με την παράδοση του Κουφοντίνα, η αμερικανική πλευρά επιμένει πως ό,τι έχουμε δει από τα τέλη Ιουνίου «δεν αποτελεί την πλήρη εικόνα της ιστορίας». Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στην εξάρθρωση του ΕΛΑ (Επαναστατικού Λαϊκού Αγώνα) καθώς και στην πλήρη αποκάλυψη της πρώτης γενιάς (ιδρυτές) της ΕΟ 17Ν. Οι αμερικανικές υπηρεσίες κατέγραφαν για τις ανάγκες σκιαγράφησης αυτών των σχέσεων τις κινήσεις τους επί πάρα πολλά χρόνια. Για την παρακολούθηση υπόπτων της «ιδρυτικής» ομάδας της ελληνικής τρομοκρατίας ξόδεψαν τεράστια ποσά σε ένα «κυνήγι» που διαρκεί από το 1975, τη χρονιά της δολοφονίας του Ρίτσαρντ Γουέλς. Ο «κύκλος» αυτός «στένεψε» στα άτομα που περιλαμβάνονται στα αρχεία της Στάζι μετά το 1990, τα οποία παρακολουθούνταν ανελλιπώς κάθε φορά που ταξίδευαν στην Ευρώπη. Παρά τους φόβους που εκφράζονται από παράγοντες της ανάκρισης ότι ο περιορισμένος χρόνος θα δώσει περιθώρια απλώς και μόνο για μια «διεκπεραιωτική» δίκη, ακόμη και συνήγοροι της υπεράσπισης εξέφραζαν αυτή την εβδομάδα την άποψη πως «η πολυμελής πολιτική αγωγή δεν θα επιτρέψει μια δίκη διεκπεραίωσης».
Οι Αμερικανοί καταλογίζουν στους Βρετανούς ότι «δεν θέλουν να προχωρήσουν στην εξάρθρωση των μικρότερων τρομοκρατικών οργανώσεων είτε επειδή δεν τους ενδιαφέρει είτε επειδή δεν θέλουν» υπαινισσόμενοι πως μπορεί και να αποκρύπτουν στοιχεία.
Ασφαλώς οι Αμερικανοί θα ζητήσουν από τους δικηγόρους τους να μάθουν στην ακροαματική διαδικασία πώς λαμβάνονταν οι αποφάσεις στην οργάνωση, πώς έφθαναν οι πληροφορίες σε αυτήν και αν τα δίκτυα της ελληνικής τρομοκρατίας μπλέκονταν με μηχανισμούς του κράτους. Δεν είναι τυχαίο ότι οικογένειες θυμάτων που επηρεάζονται από παράγοντες της αξιωματικής αντιπολίτευσης όπως η υποψήφια δήμαρχος Αθηναίων κυρία Ντόρα Μπακογιάννη στρέφουν συγγενείς θυμάτων στα ίδια δικηγορικά γραφεία με στόχο να δοθεί «βάρος» στην πολιτική αγωγή που θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στη ροπή μιας «διεκπεραιωτικής» δίκης. Μια τέτοια εξέλιξη φοβούνται ακόμη και παράγοντες της ανάκρισης εξαιτίας της μεγάλης στενότητας χρόνου.
Ενδιαφέρον έχουν και οι επιλογές της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα, η οποία αναζήτησε τη συμβουλή των Αμερικανών. Για τον Ντενίζ Μπουλούκμπασι και τους συγγενείς των Σιπαχίογλου και Γκοργκίου η συμπαράταξη με τις επιλογές του υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ αποτελεί σχεδόν μονόδρομο. Πάντως σημειώνεται ότι η χήρα του Ομέρ Σιπαχίογλου έχει κερδίσει αγωγή κατά του τουρκικού κράτους για την αδυναμία της τουρκικής πρεσβείας να επισκευάσει εγκαίρως το τεθωρακισμένο αυτοκίνητο το οποίο χρησιμοποιούσε ο γραμματέας της τουρκικής πρεσβείας.
Η Σκότλαντ Γιαρντ και η βρετανική υπηρεσία πληροφοριών ΜΙ6 από την πλευρά τους εξακολουθούν να επιθυμούν τη διατήρηση ενός «χαμηλού προφίλ» κατά τη διάρκεια της δίκης, ενός προφίλ που αποδείχθηκε τόσο αποτελεσματικό και για τις ελληνικές αρχές τους τελευταίους μήνες. Οι δύο υπηρεσίες, που εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται ενισχύοντας τις αντίστοιχες ελληνικές, επιθυμούν να φθάσουν «στο τέλος της ιστορίας». Φαίνεται ωστόσο ότι δεν θεωρούν πως αυτό θα αργήσει. Ούτε και δείχνουν ιδιαίτερη σπουδή στην εξάρθρωση των μικρότερων τρομοκρατικών οργανώσεων που δεν έβλαψαν ιδιαίτερα βρετανικά συμφέροντα. Με επιμονή εργάζονται στην εμπέδωση της συνεργασίας με τις ελληνικές υπηρεσίες, ιδιαίτερα στον τομέα των τεχνικών της απόκτησης πληροφοριών.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ Οι Παλαιστίνιοι και η ευκαιρία των Ισραηλινών
Την τελευταία εβδομάδα με το θέμα της τρομοκρατίας ασχολήθηκε και ο πρέσβης του Ισραήλ στην Αθήνα Νταβίντ Σασόν. Ο πρέσβης του Ισραήλ σε δηλώσεις του που δημοσιεύθηκαν την Παρασκευή είπε: «Στο άμεσο μέλλον θα μάθουμε περισσότερα για τις επαφές μεταξύ τρομοκρατικών οργανώσεων, είτε μέσω αντιδράσεων τρομοκρατών που είναι φυλακισμένοι εκτός Ελλάδος είτε μέσω ερευνών για την εξάρθρωση της τρομοκρατίας από την Ελληνική Αστυνομία». Το Ισραήλ, παραδοσιακά, ήταν από τις λίγες χώρες που δεν συνεργάστηκαν με τις ελληνικές αρχές σε επίπεδο ανταλλαγής πληροφοριών για την τρομοκρατία, επειδή υπήρχε η εντύπωση μιας πολύ στενής συνεργασίας των κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου με τους Παλαιστινίους, τους Σύριους και τους Λίβυους. Οι ελληνικές υπηρεσίες έχουν πληροφορίες για την εκπαίδευση τριών τουλάχιστον ανθρώπων από την ιδρυτική ομάδα του ΕΛΑ σε παλαιστινιακά στρατόπεδα στον Λίβανο. Οι πληροφορίες αυτές δεν δόθηκαν απευθείας από το Ισραήλ αλλά από αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών. Για το Ισραήλ όπως και για τις ΗΠΑ η ενδιαφέρουσα δικογραφία δεν είναι εκείνη της 17Ν αλλά του ΕΛΑ, καθώς η οργάνωση αυτή συνδέεται με τρεις βομβιστικές επιθέσεις το 1982 εναντίον εβραϊκών στόχων στην Ελλάδα. Ο κ. Σασόν έκανε ένα ακόμη βήμα την περασμένη εβδομάδα, όταν υποστήριξε πως υπάρχουν δεσμοί μεταξύ της οργάνωσης του Αμπού Νιντάλ και του ΕΛΑ. Την εκτίμηση αυτή προφανώς τη συσχετίζει με την επίθεση στο μπαρ «Οσκαρ» στη Γλυφάδα το 1988, η οποία είχε αποδοθεί στη συνεργασία του ΕΛΑ με τον Κάρλος, αλλά δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών θεωρούν ότι τόσο σε αυτή την επίθεση όσο και σε εκείνη εναντίον του πρέσβη της Σαουδικής Αραβίας το 1983 είχαν πάρει μέρος άτομα του δικτύου του Αμπού Νιντάλ.
Ορισμένα από τα ιδρυτικά μέλη του ΕΛΑ είχαν εκπαιδευθεί στον Λίβανο σε «μπόμπι τραπς», παγιδευμένους με εκρηκτικά τηλεφωνικούς θαλάμους και αυτοκίνητα, τεχνική που αργότερα χρησιμοποιήθηκε και στην Ελλάδα. Για τους Ισραηλινούς η παρούσα συγκυρία παρουσιάζει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, καθώς σε ελληνικές υπηρεσίες υπάρχει απογοήτευση για τον βαθμό συνεργασίας των παλαιστινιακών αρχών σχετικά με την ανταλλαγή πληροφοριών για την τρομοκρατία. «Υπόσχονται αλλά ουδέποτε δίνουν το παραμικρό. Οι πληροφορίες που ζητάμε φθάνουν αργότερα μέσω των Αμερικανών». Οι αμερικανικές αρχές φαίνεται να διαθέτουν άνετη πρόσβαση σε στοιχεία των Παλαιστινίων, όπως αποδείχθηκε αυτή την εβδομάδα στο ακροατήριο της δίκης Λεσπέρογλου από έγγραφο που προσκομίστηκε από την πολιτική αγωγή και αφορούσε Παλαιστίνιο με τον οποίο η υπεράσπιση Λεσπέρογλου είχε έρθει σε επαφή.
Η 17Ν δεν έδειχνε ενδιαφέρον για ισραηλινούς στόχους παρά το γεγονός ότι από την αποκωδικοποίηση της δισκέτας της Θεσσαλονίκης προέκυψε η παρακολούθηση «στόχων» από την εβραϊκή κοινότητα της συμπρωτεύουσας. Η έλλειψη «διεθνούς δραστηριότητας» της οργάνωσης δεν την έκανε ενδιαφέρουσα και για τις υπηρεσίες του Τελ Αβίβ. Αντίθετα, για ανθρώπους που προήλθαν από τον ΕΛΑ, καθώς ταξίδευαν και είχαν σχέση με τα ευρωπαϊκά δίκτυα της τρομοκρατίας, οι Ισραηλινοί έδειχναν πάντοτε μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Οι ελληνικές αρχές διαθέτουν τώρα στοιχεία που αφορούν τη συνεργασία ορισμένων μελών της ιδρυτικής ομάδας του ΕΛΑ με Παλαιστινίους για τη διακίνηση όπλων από τον Λίβανο προς ορισμένους ευρωπαϊκούς προορισμούς και από εκεί προς την Ελλάδα.
