ΟΙ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ

«Μιχάλης» – Σάββας Ξηρός

Γεννήθηκε το 1960. Επάγγελμα: αγιογράφος. Ο άνθρωπος από τον οποίο ξεκίνησαν όλα. Τραυματίστηκε στις 29.6.2002 στον Πειραιά ενώ πήγαινε να τοποθετήσει βόμβα στα εκδοτήρια εισιτηρίων ακτοπλοϊκής εταιρείας (Hellas Flying Dolphins). Οσοι τον γνώρισαν μιλούν για έναν εργατικό και με μεγάλες ικανότητες άνθρωπο, ελάχιστα ως καθόλου πολιτικοποιημένο, που δεν έπαιρνε μέρος σε πολιτικές συζητήσεις. Ηταν πάντα πρόθυμος να βοηθήσει όποιον γνωστό του είχε οικονομική ή άλλους είδους ανάγκη. Αυτό το καλοκαίρι στην Ικαρία θα παντρευόταν με την Αλίσια Ρομέρο σε τελετή στην οποία θα παντρευόταν και ο αδελφός του Χριστόδουλος. «Μανόλης» – Χριστόδουλος Ξηρός του Τριαντάφυλλου – Σύλληψη στις 17.7.2002 στην Αθήνα («Ευαγγελισμός»)

Γεννήθηκε το 1964. Επάγγελμα: κατασκευαστής μουσικών οργάνων. Νεαρός συνδεόταν με οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Υποστηρίζει ότι το 1983 ο Γιάννης Σερίφης τον έφερε σε επαφή με τον «Λουκά» – Δημήτρη Κουφοντίνα. Από τότε αρχίζει και η ενεργός δράση του σε ληστείες, δολοφονίες, εκτοξεύσεις ρουκετών και τοποθετήσεις βομβών. Είναι αυτός ο οποίος στρατολόγησε στη 17Ν τον αδελφό του Σάββα. Τα τελευταία χρόνια ζούσε με την αρραβωνιαστικιά του στην Ικαρία, όπου διατηρούσε εργαστήριο κατασκευής παραδοσιακών ελληνικών οργάνων. Χαρακτηρίζει όλες τις ενέργειες στις οποίες συμμετείχε – ως και τον θάνατο του Θάνου Αξαρλιάν το 1991 – «πολιτικά χτυπήματα». «Παναής» – Βασίλης Ξηρός του Τριαντάφυλλου – Σύλληψη στις 17.7.2002 στη Θεσσαλονίκη

Γεννήθηκε το 1972. Επάγγελμα: μηχανικός. Είχε σχέσεις – συμπαθών, κατά την αστυνομική ορολογία – με οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Ανθρωποι που τον γνώρισαν μιλούν για έναν ιδιαίτερα ρομαντικό και ήρεμο άνθρωπο, ο οποίος αφιέρωνε τον περισσότερο χρόνο της ημέρας «κατσαβιδιάζοντας» τη μοτοσικλέτα του. Το 1996 μένει με τον αδελφό του Σάββα στην Αθήνα, όπου αρχίζει η «ζύμωσή» του αναφορικά με τη 17Ν. Η ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ και οι πλούσιοι στην Ελλάδα που εκμεταλλεύονται τους εργάτες αρχίζουν να τον απασχολούν. Δέχεται να βοηθήσει, «αν μπορεί, με τις ενέργειές του τους δύο-τρεις ανθρώπους οι οποίοι αντιστέκονται σε όλα αυτά». Οταν ο αδελφός του τού ζητεί να διαλέξει ένα ψευδώνυμο, αυτός διαλέγει το «Παναής» – από την έκφραση «μην τον είδατε τον Παναή». Αναφέρεται στον αδελφό του «Μιχάλη» – Σάββα Ξηρό και με το ψευδώνυμο «Σπύρος» (όπως και ο Γεωργιάδης). «Αλέξης» – Διονύσης Γεωργιάδης του Παναγιώτη – Σύλληψη στις 17.7.2002 στη Θεσσαλονίκη

Γεννήθηκε το 1976. Σπουδαστής μουσικής. Φίλος του Βασίλη και του Νίκου Ξηρού (ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τη 17Ν) από τα μαθητικά του χρόνια. Το 1998 φιλοξενήθηκε για περίπου οκτώ μήνες στο σπίτι του «Μιχάλη» («Σπύρου», σύμφωνα με τον Γεωργιάδη) – Σάββα Ξηρού ύστερα από προτροπή του «Παναή» – Βασίλη Ξηρού. Του είπαν αν θα ήθελε να βοηθήσει σε κάποιες «δουλειές» τις οποίες είχαν να φέρουν εις πέρας τα αδέλφια Ξηρού και αυτός δέχθηκε, όπως υποστηρίζει, γιατί ένιωθε υποχρέωση απέναντί τους. Στο μεσοδιάστημα αυτό οι αδελφοί Ξηροί τού είχαν βρει διάφορες περιστασιακές εργασίες ενώ το 2000 με τη συνδρομή της Αλίσια Ρομέρο Κορτές βρίσκει δουλειά ως κινηματογραφιστής. Υποστηρίζει ότι πληροφορήθηκε πως είναι μέλος της 17Ν το 2000, όταν επισκέφθηκε τη γιάφκα της οδού Δαμάρεως 73 στο Παγκράτι, σπίτι το οποίο είχε νοικιάσει ο ίδιος την ίδια χρονιά ύστερα από πίεση του «Μιχάλη» και είδε εκτυπωμένες προκηρύξεις της 17Ν για τη δολοφονία του Ρίτσαρντ Γουέλς. Την ίδια ημέρα συνάντησε για πρώτη φορά στο ίδιο σπίτι μαζί με τον «Μιχάλη» και τον «Λουκά» – Δημήτρη Κουφοντίνα. Κλασικός ροκάς και μέλος του θεσσαλονικιού συγκροτήματος Full House. Είναι ο μοναδικός από τους συλληφθέντες που είπε ότι ψευδώνυμο είχε και η Αλίσια Ρομέρο Κορτές («Δενδρολιβανιά») αλλά δεν το χρησιμοποιούσαν συχνά, ενώ ούτε η ίδια η Αλίσια, όπως είπε, γνώριζε ότι της είχαν βγάλει ψευδώνυμο. «Λάμπρος» ή «Ψηλός» ή «Νικήτας» – Αλέξανδρος Γιωτόπουλος του Δημήτρη – Σύλληψη στις 18.7.2002 στους Λειψούς

Γεννήθηκε το 1944. Γιος του Δημήτρη Γιωτόπουλου, ο οποίος συνδεόταν με τον Λέον Τρότσκι. Ενα από τα ιδρυτικά μέλη της 17Ν, σύμφωνα με την Αστυνομία και τις καταθέσεις πολλών κατηγορουμένων, και συγγραφέας των προκηρύξεων. Ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος γίνεται μέλος του ΚΚΕ την περίοδο 1967-68 από όπου διαγράφεται τον ίδιο χρόνο. Η 29η Μαΐου του 1968 τον βρίσκει ιδρυτικό στέλεχος της ομώνυμης οργάνωσης «29 Μάη». Το 1971 είχε καταδικαστεί ερήμην από Στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης, με το όνομα Αλέξανδρος Γιατρόπουλος ή Ιατρόπουλος, για συμμετοχή σε αντιδικτατορική δράση. Το όνομά του μπαίνει για πρώτη φορά στις «λίστες υπόπτων» στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ύστερα από πληροφορίες γαλλικών και αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Γνωστός στους κοσμικούς και καλλιτεχνικούς κύκλους, χαρακτηρίζεται από όσους τον γνώριζαν ήρεμος, μετριοπαθής και καλλιεργημένος. Αστυνομικές πηγές εκτιμούν ακόμη ότι ο Γιωτόπουλος διάλεξε το όνομα Μιχάλης Οικονόμου εξαιτίας της μεγάλης εκτίμησης που έτρεφε στο πρόσωπο του Μιχάλη Ράπτη. Αρνείται όλες τις κατηγορίες και στην 4η τακτική ανακρίτρια κυρία Μπούρη δήλωσε (στις 23.7.2002): «Αρνούμαι τις κατηγορίες. Δεν δέχομαι τη συμμετοχή μου σε όλη αυτή την ιστορία». «Σταμάτης» – Βασίλειος Τζωρτζάτος του Παρασκευοδιονυσίου – Σύλληψη στις 18.7.2002 στη Χιλιαδού Ευβοίας

Γεννήθηκε το 1955. Επάγγελμα: ηλεκτρολόγος. Είχε θεωρηθεί ύποπτος για συμμετοχή στη 17Ν από το 1992, όταν άνδρες της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας τον ακινητοποίησαν με τη μηχανή στην οποία επέβαινε, πίσω από το αυτοκίνητο του αμερικανού στρατιωτικού ακολούθου Μάκινταϊρ. Τότε είχε κρατηθεί για 24 ώρες στην Ασφάλεια αλλά δεν προέκυψε τίποτε εις βάρος του. Μάλιστα είχε στείλει σε διάφορα αριστερά έντυπα και εφημερίδες επιστολή διαμαρτυρίας για την κράτησή του στην Αντιτρομοκρατική. Σύμφωνα με τους αξιωματικούς της Υπηρεσίας, προχώρησε στη συγκεκριμένη ενέργεια προκειμένου οι «σύντροφοί» του να πληροφορηθούν το γεγονός και να μην έλθουν σε επαφή μαζί του. Σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ., σε μια από τις παρακολουθήσεις του αμερικανού στρατιωτικού ακολούθου με τη μηχανή του «Σταμάτη» – Βασίλη Τζωρτζάτου συμμετείχε και ο «Λουκάς» – Δημήτρης Κουφοντίνας. Τα τελευταία χρόνια περνούσε πολλούς μήνες στη Χιλιαδού Ευβοίας, όπου ψάρευε μαζί με τον φίλο του «Φώτη» – Θεολόγο Ψαραδέλλη και άλλους ντόπιους. Οπως κατέθεσε, στη 17Ν τον στρατολόγησε ο «Μανόλης» – Χριστόδουλος Ξηρός το 1985, ο οποίος του διάλεξε και το ψευδώνυμο «Σταμάτης». «Φώτης» – Θεολόγος Ψαραδέλλης του Ευστρατίου – Σύλληψη στις 18.7.2002 στη Χιλιαδού Ευβοίας

Γεννήθηκε το 1947. Συνταξιούχος λιθογράφος, πατέρας δύο παιδιών. Από τα 20 του χρόνια μπήκε στους «Λαμπράκηδες» ενώ συμμετείχε στο Πανελλήνιο Αντιδικτατορικό Μέτωπο και ως μέλος του συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 13,5 χρόνια φυλακή. Το 1974 ήταν ενεργό μέλος της «Οργάνωσης Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας – 4η Διεθνής» (ΟΚΔΕ). Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας δραπετεύει από τα κρατητήρια του Αστυνομικού Τμήματος Νέας Ιωνίας, γεγονός που κάνει το ΚΚΕ να μιλάει επίσημα για έναν «χαφιέ». Συλλαμβάνεται εκ νέου και φυλακίζεται στα κρατητήρια της Μυτιλήνης. Δραπετεύει στην Τουρκία και από ‘κεί περνά στη Βουλγαρία με τελικό προορισμό, όπως επιθυμούσε, την Κίνα. Οι βουλγαρικές αρχές μόλις ανακαλύπτουν ότι είναι τροτσκιστής τον παραδίδουν στην Ελλάδα. Ο στρατοδίκης που τον δίκαζε είπε: «Κομμουνιστής, κομμουνιστής, αλλά τα συντροφάκια σου σε παρέδωσαν…». Αυτός, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, φέρεται να απάντησε: «Να τα αφήσετε αυτά, κύριε Στρατοδίκα, και να ασχοληθείτε μ’ εμένα. Με τους γραφειοκράτες της Βουλγαρίας θα ασχοληθούμε εμείς…». Ο ίδιος υποστηρίζει ότι συμμετείχε μόνο σε μία ληστεία (Εθνική Τράπεζα, 1986, Πατήσια) και ότι την έκανε χωρίς να γνωρίζει ότι επρόκειτο για ενέργεια της 17Ν, για ιδεολογικούς λόγους, δηλαδή «απαλλοτρίωση χρημάτων για τις ανάγκες του κινήματος», και για να εκδώσει ένα βιβλίο. Στη ληστεία αυτή μάλιστα μια έγκυος υπάλληλος της τράπεζας ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει από την ταραχή της αλλά ο Ψαραδέλλης την έπιασε προτού πέσει στο πάτωμα και την κάθισε σε μια καρέκλα. Την επομένη οι εφημερίδες έγραφαν για τον «ευγενή ληστή». Σε επαφή με τους άλλους δύο ληστές της 17Ν τον έφερε κάποιος «Γιαννάκης» (Γιάννης Σκανδάλης) του οποίου το επώνυμο δεν θυμάται σήμερα. «Χάρης» – Ηρακλής Κωστάρης του Χρήστου – Σύλληψη στις 20.7.2002 στο Μόρφι Θεσπρωτίας

Γεννήθηκε το 1966. Μακρινός συγγενής του Γιάννη Σερίφη. Ασκούσε το επάγγελμα του μεσίτη με γραφείο στην Εκάλη και είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Ενδιαφερόταν πολύ για την Τοπική Αυτοδιοίκηση ενώ κάποιοι στο χωριό Μαργαρίτι Θεσπρωτίας του είχαν προτείνει να κατέβει ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στις επικείμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Είναι ο μόνος μαζί με τον Γιωτόπουλο που δεν παραδέχθηκε τίποτε στην προανάκριση λέγοντας: «Θέλω να απολογηθώ στον ανακριτή με δικηγόρο τον οποίο θα ειδοποιήσω. Τίποτε άλλο δεν έχω να προσθέσω». Αναγνωρίζεται πάντως από τους άλλους κατηγορουμένους ως ενεργό μέλος της 17Ν με το ψευδώνυμο «Χάρης». «Στέλιος» – Κώστας Καρατσώλης του Σταύρου – Σύλληψη στις 20.7.2002 στην Αγιά Πρεβέζης

Γεννήθηκε το 1966. Ασκούσε και αυτός το επάγγελμα του μεσίτη από κοινού με τον Ηρακλή Κωστάρη, με τον οποίο ήταν φίλοι και κουμπάροι. Παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Υποστήριξε ότι στρατολογήθηκε το 1988 από τον «Χάρη» – Ηρακλή Κωστάρη σε μια συνάντηση που είχε κανονίσει με τον «Λουκά» – Δημήτρη Κουφοντίνα και τον «Μιχάλη» – Σάββα Ξηρό. Αυτοί ήταν και οι άνθρωποι που του διάλεξαν το ψευδώνυμο «Στέλιος». «Στάθης» – Θωμάς Σερίφης του Βασιλείου – Σύλληψη στις 21.7.2002 στο Μόρφι Θεσπρωτίας

Γεννήθηκε το 1966. Είναι οδηγός λεωφορείων του ΟΑΣΑ και ανιψιός του Γιάννη Σερίφη. Αθόρυβος άνθρωπος, δεν έδινε αφορμές για συζητήσεις, ενώ οι συνάδελφοί του στον ΟΑΣΑ δεν τον θυμούνται να μιλάει με πολύ πάθος για τα πολιτικά. Συμπαθών – κατά την Αστυνομία – διαφόρων αριστερών εξωκοινοβουλευτικών οργανώσεων από την εφηβεία, χωρίς όμως ενεργό συμμετοχή. «Μάρκος» – Κωνσταντίνος Τέλιος του Βασιλείου – Παραδόθηκε στις 23.7.2002 στη Θεσσαλονίκη

Γεννήθηκε το 1965. Επάγγελμα: εκπαιδευτικός. Καλός καθηγητής, υποστηρίζουν συνάδελφοί του, ιδιαίτερα ευαίσθητος και ρομαντικός. Εχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές και αρθρογραφούσε σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το τελευταία δύο χρόνια αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία, όπως υποστηρίζει ο ίδιος, προκλήθηκαν μεταξύ άλλων εξαιτίας της συμμετοχής του στη 17Ν. Διαφωνούσε έντονα, όπως λέει, με τις πρακτικές της οργάνωσης αλλά φοβόταν ότι όσοι επιθυμούσαν να φύγουν από την οργάνωση αντιμετώπιζαν το ενδεχόμενο της «απόλυσης», δηλαδή της «εκτέλεσης» από τα άλλα μέλη της 17Ν. Τις διαφωνίες αυτές υποστηρίζει ότι τις είχε κάνει γνωστές στους «Λουκά» – Δημήτρη Κουφοντίνα και «Νικήτα» – Παύλο Σερίφη, οι οποίοι και του εξήγησαν τι εστί «απόλυση». «Νικήτας» ή «Βαγγέλης» ή «Πιτσιρικάς» – Παύλος Σερίφης του Αναστασίου – Σύλληψη στις 24.7.2002 στα Αγραφα

Γεννήθηκε το 1956. Μακρινός συγγενής του Γιάννη Σερίφη. Σύμφωνα με τον «Μανόλη» – Χριστόδουλο Ξηρό, είναι ένα από τα ηγετικά στελέχη της 17Ν. Σύμφωνα με την Αστυνομία, ο Σερίφης ήταν αυτός που διαχειριζόταν το «ταμείο» της οργάνωσης και γνωρίζει καλά τις οικονομικές συναλλαγές της 17Ν. Οπως και οι Γιωτόπουλος και Κωστάρης δεν παραδέχθηκε τίποτε στην προανάκριση. Οι συνάδελφοί του στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» όπου εργάζεται ως τηλεφωνητής υποστήριξαν ότι πολλές φορές μιλούσε με μαχητικό τρόπο για τα πολιτικά, συμμετείχε σε διάφορες πορείες διαμαρτυρίας αλλά τα επιχειρήματά του δεν έδειχναν άνθρωπο που ενέκρινε την «ένοπλη πάλη». Το αριστερό του χέρι από τον ώμο και κάτω είναι παράλυτο. Το τελευταίο βράδυ πριν από τη σύλληψή του παρέμεινε ως αργά σε παραδοσιακό γλέντι με κλαρίνα και, σύμφωνα με τους παρευρισκομένους, διασκέδαζε σαν να μη συνέβαινε τίποτε. Ιστορικά στη 17Ν το ψευδώνυμο «Νικήτας» το είχε πάρει, σύμφωνα με την Αστυνομία, για πρώτη φορά ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος. Στην πορεία το ίδιο ψευδώνυμο χρησιμοποίησε άλλο ηγετικό στέλεχος. Τελευταίος «Νικήτας» ήταν ο Παύλος Σερίφης. «Αλέκος» ή «Ταινίας» – Πάτροκλος Τσελέντης Σύλληψη στις 25.7.2002 στο Ελληνικό

Γεννήθηκε το 1960. Περιγράφεται από τον «Μανόλη» – Χριστόδουλο Ξηρό ως δεινός εκτελεστής. Σύμφωνα με πληροφορίες, προέρχεται από τον αναρχικό χώρο της Πάτρας. Το ψευδώνυμο «Ταινίας» προέκυψε από το γεγονός ότι τρώει πολύ και δεν παχαίνει. Εκτιμάται ότι είναι από τα πρώτα μέλη της 17Ν που εισχώρησαν στην οργάνωση περί τα τέλη της δεκαετίας του 1970, αποτελώντας μαζί με τον «Λουκά» – Δημήτρη Κουφοντίνα το νέο αίμα της 17Ν. Αστυνομικές πηγές κάνουν λόγο ότι ο «Αλέκος» ή «Ταινίας» από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 αποστασιοποιήθηκε από την οργάνωση και γι’ αυτό δεν αναφέρεται από κανένα μέλος της 17Ν πλην του «Μανόλη» – Χριστόδουλου Ξηρού.