Τη νύχτα της Δευτέρας 23 Μαΐου 1988 τοποθετήθηκαν τέσσερις βόμβες σε ισάριθμα αυτοκίνητα τούρκων διπλωματών στο Παγκράτι. Δύο από αυτές εξερράγησαν γύρω στις 2.20 τα ξημερώματα με μικρές υλικές ζημιές, ενώ οι άλλες δύο εξουδετερώθηκαν από την Αστυνομία. Ηταν η πρώτη φορά που έμπαιναν τουρκικοί στόχοι.
Με προκήρυξη στις 20 Μαΐου 1988 η 17Ν ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση και καταδίκασε την πρωτοβουλία του Νταβός, το «τουρκικό φασιστικό καθεστώς» και τους αμερικανούς υποστηρικτές της. Κατηγορούσε επίσης την τότε κυβέρνηση Παπανδρέου ότι προσπαθούσε να μετατρέψει την τουρκική στρατιωτική κατοχή της Βόρειας Κύπρου σε δευτερεύον ζήτημα. Τι έλεγαν οι εφημερίδες
Στις εφημερίδες της εποχής είχε αναπτυχθεί η άποψη ότι η 17Ν με αυτές τις επιθέσεις είχε αρχίσει να στρέφεται προς εθνικιστικές θέσεις και άρθρωνε μάλιστα στις προκηρύξεις της λόγο με εθνικιστική χροιά, αφού ήταν η πρώτη φορά που στρεφόταν εναντίον τουρκικού στόχου. Μάλιστα, κατ’ αυτές δεν ήταν τυχαίο το γεγονός ότι οι επιθέσεις συνέπεσαν με την άφιξη στην Αθήνα τού τότε τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεσούτ Γιλμάζ. 29. Δολοφονία Γουίλιαμ Νορντίν
Την Τρίτη 28 Ιουνίου 1988, στις 8.05 το πρωί, δολοφονείται ο αμερικανός στρατιωτικός ακόλουθος, πλοίαρχος Γουίλιαμ Νορντίν, λίγο πιο κάτω από το σπίτι του, στο Κεφαλάρι Κηφισιάς. Ο Νορντίν είχε ξεκινήσει, όπως κάθε πρωί, από το σπίτι του στην οδό Δεληγιάννη για την αμερικανική πρεσβεία στο κέντρο της Αθήνας. Ογδόντα μέτρα πιο κάτω οι τρομοκράτες πυροδότησαν παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο που τίναξε στον αέρα τον Αμερικανό, ο οποίος εκτινάχθηκε 15 μέτρα μακριά από το σημείο της έκρηξης. Τι έλεγε η Αστυνομία
Η Αστυνομία διαπίστωσε ότι επρόκειτο για ενέργεια της 17Ν από την κατασκευή και τη συνδεσμολογία του εκρηκτικού μηχανισμού, ο οποίος ήταν ίδιος με αυτόν που είχε χρησιμοποιήσει η οργάνωση στην αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του αμερικανού αξιωματούχου Τζορτζ Κάρος. Ο νέος (τότε) υπουργός Δημοσίας Τάξεως Αν. Σεχιώτης εμφανίστηκε αισιόδοξος σχετικά με την πορεία των ερευνών που έκανε η Αστυνομία και είχε πει χαρακτηριστικά: «Εγώ οφείλω να ελπίζω, γιατί αν η πολιτική ηγεσία πάψει να ελπίζει ότι θα αντιμετωπίσει τα θέματα τότε μεταφέρει την απαισιοδοξία της και στα όργανα και στον κόσμο, και η απαισιοδοξία δεν είναι ποτέ καλός σύμβουλος σε δύσκολες ώρες». Τι έλεγε η 17Ν
Η 17Ν απέστειλε το ίδιο βράδυ στον Τύπο προκήρυξη (με ημερομηνία 14.6.1988 και τίτλο «Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός ευθύνεται για την τουρκική κατοχή της Κύπρου. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός βρίσκεται πίσω από τις διεκδικήσεις του τουρκικού επεκτατισμού. Χούντα – ΝΔ – ΠαΣοΚ – Ενοπλες Δυνάμεις ξεπούλησαν την Κύπρο»), με την οποία ανέλαβε την ευθύνη. Σύμφωνα με αυτήν, «ο Νορντίν ήταν ένας από τους ανώτερους αξιωματικούς των στρατιωτικών δυνάμεων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην Ελλάδα και τέτοια άτομα ήταν πρωτίστως υπεύθυνα για την τουρκική εισβολή το ’74, τη διαιώνιση της κατοχής του κυπριακού εδάφους αλλά και την κλιμάκωση των τουρκικών διεκδικήσεων σε βάρος της χώρας, στο Αιγαίο, στον εναέριο χώρο, στην υφαλοκρηπίδα». Τι έλεγαν οι εφημερίδες
«Αμηχανία στην ΕΛ.ΑΣ. μετά την εκπληκτική τηλε-εκτέλεση. Αυτούς καταζητεί η Ασφάλεια» έγραφε η «Ελευθεροτυπία» στο πρωτοσέλιδο της 29.6.1988. Μία ημέρα μετά έγραφε: «Αθήνα καλεί CIA για 17Ν». Οι εφημερίδες της εποχής έδωσαν βαρύτητα στον «επαγγελματισμό» των άγνωστων τότε δραστών και στην άψογη προετοιμασία και εκτέλεση της επιχείρησης και στάθηκαν ιδιαίτερα στο γεγονός ότι αυτοί είχαν τοποθετήσει από τη μία μεριά του παγιδευμένου αυτοκινήτου σάκους με άμμο, για να στραφεί το ωστικό κύμα της έκρηξης μόνο προς τη μεριά απ’ όπου θα διερχόταν το αυτοκίνητο του Αμερικανού. Σήμερα
Η Αστυνομία διαθέτει την ομολογία του Χριστόδουλου Ξηρού και του Βασίλη Τζωρτζάτου, οι οποίοι ομολόγησαν ότι συμμετείχαν στην ενέργεια. Από τις ομολογίες αυτές προκύπτει ότι συμμετείχαν ακόμη ο Σάββας Ξηρός, ο Δημήτρης Κουφοντίνας και ο Πάτροκλος Τσελέντης. Στην προανακριτική κατάθεσή του ο Τζωρτζάτος λέει: «Το καλοκαίρι του 1988 είχαμε βρεθεί σε καφενείο στην Κυψέλη εγώ, ο «Μανόλης» (σ.σ.: Χρ. Ξηρός), ο «Λουκάς» (σ.σ.: Κουφοντίνας), ο «Μιχάλης» (σ.σ.: Σάββας Ξηρός) και αποφασίσαμε με πρόταση του «Λουκά» να βάλουμε αυτοκίνητο παγιδευμένο με εκρηκτικά σε έναν δρόμο κάθετο στην Κηφισίας στο Κεφαλάρι και την ώρα που θα περνούσε από εκεί ένας Αμερικανός με αυτοκίνητο, θα πυροδοτούσαμε τα εκρηκτικά με τηλεχειρισμό. Σ’ εμένα ο «Λουκάς» ανέθεσε να αφήσω σε προκαθορισμένο μέρος μια απαλλοτριωμένη μοτοσικλέτα…». Ο Χριστόδουλος Ξηρός στην προανακριτική κατάθεσή του λέει: «Σ’ αυτή την επίθεση ήμασταν χωρισμένοι σε δύο ομάδες. Στην πρώτη ομάδα συμμετείχαν ο αδελφός μου Σάββας, ο «Αλέκος» (σ.σ.: Τσελέντης) και ο «Σταμάτης». Αυτοί αναλαμβάνουν την προετοιμασία και τοποθέτηση του παγιδευμένου με εκρηκτικά αυτοκινήτου στο προεπιλεγμένο σημείο, όπως και έγινε. Δεν θυμάμαι ποιος τοποθέτησε τα εκρηκτικά εντός του αυτοκινήτου. Η δεύτερη ομάδα αποτελούνταν από εμένα και τον «Λουκά», οι οποίοι ταυτόχρονα με την τοποθέτηση του αυτοκινήτου μπήκαμε σε διπλανό ακατοίκητο σπίτι. Τη στιγμή που πέρασε ο στόχος με το αυτοκίνητό του, εγώ πάτησα το μπουτόν του τηλεχειρισμού…».
