Ο Γκουλιέλμο Μαρκόνι γεννήθηκε στις 25 Απριλίου 1874, γιος του Ιταλού Τζιουζέπε Μαρκόνι και της Ιρλανδής Αννι Τζέιμσον. Ο μικρός Γκουλιέλμο ήταν ατίθασος και αδιάφορος για τα μαθήματα, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει το σχολείο προτού καν τελειώσει το γυμνάσιο. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να βρίσκεται μέσα στο αυτοσχέδιο εργαστήριο που είχε φτιάξει στο σπίτι του και να καταπιάνεται όλη ημέρα με τα καλώδια, τις λαμαρίνες και τα υπόλοιπα υλικά που συγκέντρωνε εκεί. Μάλιστα απ’ έξω είχε βάλει μια πινακίδα που έγραφε «My laboratory of elettricity» («Το ηλεκτρικό μου εργαστήριο»). Η πινακίδα ήταν στα αγγλικά γιατί μιλούσε μόνο αγγλικά, αφού τα ιταλικά του ήταν στοιχειώδη. Παρ’ όλα αυτά, μιλούσε την τοπική διάλεκτο της Μπολόνιας.
Από τη στιγμή που ήταν αυτοδίδακτος δεν έλειπαν τα ατυχήματα, τα οποία στην προκειμένη περίπτωση ήταν και αρκετά επικίνδυνα αφού πάθαινε συνεχώς ηλεκτροπληξία. Ο ίδιος δεν το έβαζε φυσικά κάτω και μελετούσε συνεχώς διαβάζοντας κάθε σχετικό βιβλίο που έπεφτε στα χέρια του. Οταν αγόρασε ένα βιβλίο με πειράματα του Βενιαμίν Φραγκλίνου, του καρφώθηκε η ιδέα να μεταφέρει την ενέργεια χωρίς σύρματα! Ενα καλοκαιρινό βράδυ του 1894 έκλεψε από τη μητέρα του ένα σιδερένιο βαρέλι που το χρησιμοποιούσε για να μαζεύει το νερό της βροχής και έφτιαξε ένα είδος κεραίας. Πήγε στη συνέχεια στην αποθήκη όπου είχε ο πατέρας του μερικές μπάλες σανό για τα μουλάρια και πήρε τα σύρματα που έδεναν το σανό. Οι γονείς του όταν αντελήφθησαν τι συνέβαινε τον κατσάδιασαν για τα καλά αλλά εκείνος δεν καταλάβαινε τίποτε, στο μυαλό του υπήρχε μόνο το πείραμά του. Ετσι συνέδεσε το βαρέλι και τα σύρματα και στον δέκτη έβαλε ένα κουδουνάκι. Με το πάτημα ενός πλήκτρου στον πομπό το κουδουνάκι ήχησε σε μια απόσταση τριών μέτρων. Αυτό ήταν! Είχε δημιουργηθεί ο πρώτος ασύρματος. Από τη χαρά του ξύπνησε τη μητέρα του, ενώ ο πατέρας του ούτε που ήθελε να ακούσει (ούτε και καταλάβαινε είναι η αλήθεια) για το επίτευγμα του γιου του. Ο νεαρός Γκουλιέλμο συνέχισε τα πειράματά του και την άνοιξη του 1895 κατάφερε να εκπέμψει σε απόσταση 2,4 χιλιομέτρων. Τον Φεβρουάριο του 1896 ο Μαρκόνι έκανε αίτηση στο υπουργείο Επικοινωνιών της Ιταλίας θέλοντας να παρουσιάσει την εφεύρεσή του, αλλά οι υπεύθυνοι τον αγνόησαν. Το ανήσυχο ιρλανδέζικο πνεύμα της μητέρας του όμως λειτούργησε καταλυτικά αφού εκείνη διαισθάνθηκε ότι κάτι σπουδαίο είχε επιτύχει το παιδί της και έτσι τον πήρε μαζί της στην Αγγλία. Υπέβαλαν αίτηση για άδεια στις 5 Μαρτίου 1896. Στις 5 Ιουλίου του ίδιου έτους ο Μαρκόνι πήρε στα χέρια του την άδεια ευρεσιτεχνίας με αριθμό 12.039. Αυτό του έδωσε την ώθηση να συνεχίσει με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο. Τον Μάιο του 1897 εξέπεμψε σε απόσταση 14 χιλιομέτρων και τον Ιανουάριο του 1901 έφθασε τα 300 χιλιόμετρα. Τον Δεκέμβριο του 1901 έστειλε τα πρώτα σήματα πέραν του Ατλαντικού (3.400 χιλιόμετρα) και στις 26 Μαρτίου 1930 κατάφερε να ανάψει τα φώτα του δημαρχείου του Σίδνεϊ (16.500 χιλιόμετρα) ενώ ο ίδιος βρισκόταν στο πλοίο «Ηλέκτρα» που ήταν αγκυροβολημένο στο λιμάνι της Γένοβας.
Ο Γκουλιέλμο Μαρκόνι πέθανε στη Ρώμη στις 20 Ιουλίου 1937.
