Στα νεανικά του χρόνια
ο (γεννημένος το 1927) Ούγκο Πρατ αρκούνταν στο να γνωρίζει διάφορες γωνιές του κόσμου ακολουθώντας τους γονείς του στις περιπλανήσεις τους, πρώτα στη Βενετία, ύστερα στην Αιθιοπία, κατόπιν ξανά στην Ιταλία. Αργότερα, μετακόμισε στην Αργεντινή όπου σχεδίασε ορισμένα από τα πιο δημοφιλή κόμικς του: τον «Λοχαγό Κερκ», τον «Ερνι Πάικ», την «Αννα της Ζούγκλας». Στην Ευρώπη επέστρεψε το 1964. Το 1967 έκανε και την πρώτη ιστορία του πιο δημοφιλούς ήρωά του, του Κόρτο Μαλτέζε, ένα κόμικ που πάντρευε την εξωτική περιπέτεια με τη λογοτεχνική κομψότητα ­ στα πρότυπα των ιστοριών του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον που ο ίδιος δεν έκρυβε ότι λάτρευε. Ο κεντρικός ήρωας είναι ναυτικός. Σήματα κατατεθέντα της μορφής του, η φαβορίτα και το σκουλαρίκι στο αριστερό αφτί. Στα κόμικς η μορφή του πρωτοτυπώθηκε το 1967 στην ιστορία «Η μπαλάντα της αλμυρής θάλασσας». Οι ιστορίες του Κόρτο Μαλτέζε είναι συνήθως ασπρόμαυρες με πολλούς εσωτερικούς μονολόγους και υψηλής λογοτεχνικής ποιότητας κείμενα. Εχουν πολλή μαγεία, πολύ μυστικισμό και πολλούς οιωνούς ­ καλούς αλλά, κυρίως, κακούς. Ο ήρωας, ωστόσο, καταφέρνει και περνά πάνω από τα μυστήρια και τους οιωνούς. Σε κάποιο επεισόδιο, μια μάγισσα είδε την παλάμη του και προέβλεψε ότι η γραμμή της ζωής είναι κοντή, ότι θα πεθάνει γρήγορα. Ο Κόρτο Μαλτέζε δεν απάντησε τίποτε, πήρε ένα μαχαίρι και χάραξε το χέρι του προεκτείνοντας από μόνος του τη γραμμή που διέκοπτε η φύση. Σύντομα, «Κόρτο Μαλτέζε» έφθασε να σημαίνει την αφηγηματική πρωτοπορία στα κόμικς. Για περίπου 25 χρόνια ο Πρατ συνέχιζε να σχεδιάζει (όχι με εντατικούς ρυθμούς) ιστορίες με τον τυχοδιώκτη ναύτη του, ενώ η φιλική σχέση που είχε τα τελευταία χρόνια με τον συνάδελφό του Μίλο Μανάρα απέφερε το κοινό άλμπουμ, «Ενα ινδιάνικο καλοκαίρι», με σχέδια του Μανάρα και σενάριο του Πρατ. Πέθανε στις 25 Αυγούστου 1995, στη Λωζάννη, από καρκίνο, όμως οι περιπέτειες του Κόρτο Μαλτέζε συνεχίζουν και θα συνεχίσουν να συναρπάζουν τους ρέκτες των εικονογραφημένων αφηγήσεων. Χάρη στις περιπέτειες αυτές, ο Πρατ σήμερα μπορεί να θεωρείται ο πρώτος κλασικός των κόμικς ­ μιας τέχνης που μόνο ελάχιστοι καχύποπτοι εξακολουθούν να θεωρούν επιφανειακή και εφήμερη.