* Solan Communications.
Η φωνή του τηλεφωνητή ακούγεται μονότονη καθώς ο συνδρομητής της κάρτας κινητής τηλεφωνίας περιμένει να πάρει οδηγίες από τον οπερέιτορ της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας που ανάμεσα στα άλλα έχει την έδρα της και στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν του Τελ Αβίβ. Η νεαρή υπάλληλος εξυπηρέτησε τον υπογράφοντα δίνοντάς του μια κάρτα κινητής τηλεφωνίας για το Ισραήλ που δεν έχει σχέση με το σύστημα GSM, με το οποίο δουλεύει η κινητή τηλεφωνία στην Ευρώπη.
Δύο εβδομάδες αργότερα, στις 9 Δεκεμβρίου 1998, ο υπογράφων φεύγοντας από το ίδιο αεροδρόμιο παρέδιδε το κινητό του στην αρμόδια υπάλληλο και ξεχρέωνε την πιστωτική του κάρτα από την εγγύηση της χρήσης του τηλεφώνου.
Στις 9 Δεκεμβρίου 2001 η Alpha Bank απέστειλε στον υπογράφοντα τον λογαριασμό της κάρτας ΑΜΕΧ με μια περίεργη και άγνωστη για τον υπογράφοντα χρέωση SOLAN AXPRS ZRIFIN αριθμός αναφοράς 43337157 2.814,79 ισραηλινά σέκελ, κάπου 277.355 δραχμές, για αγορά τηλεφωνικού χρόνου.
Η μεσολαβούσα τράπεζα δέχθηκε την ένσταση του πελάτη και προώθησε την αμφισβήτηση της πληρωμής στην ΑΜΕΧ. Η ΑΜΕΧ αμφισβήτησε την πληρωμή προς την ισραηλινή εταιρεία, η διαφορά περιορίστηκε ανάμεσα στη Solan και στον μυστηριώδη κ. Ζρίφιν. Το τμήμα ασφαλείας της κάρτας στην Ευρώπη στην Αθήνα η μεσολαβούσα τράπεζα δεν διαθέτει τέτοιο άρχισε να αναζητεί τον «μίτο» της παράνομης χρέωσης. Η πρώτη ενέργεια στις περιπτώσεις αυτές είναι να ζητηθεί από την εταιρεία στην προκειμένη περίπτωση τη Solan να στείλει στην εταιρεία της κάρτας αλλά και στην τράπεζα τη χρέωση του κ. Ζρίφιν. Η Solan ισχυρίζεται ότι πήρε «έγκριση» από την ΑΜΕΧ για να πουλήσει «τηλεφωνικές μονάδες» στον Ζρίφιν, ο οποίος είναι ένας καταναλωτής που ουδέποτε είδαν οι υπάλληλοι της Solan παρά μόνο εικονικά: ένας υπολογιστής της εταιρείας «διάβασε τα στοιχεία της πιστωτικής του κάρτας την ώρα που επιχειρούσε να τηλεφωνήσει από ένα τερματικό μας σε μια πόλη κοντά στο Τελ Αβίβ» είπε ένας υπάλληλος της εταιρείας στους αρμόδιους ασφαλείας της ΑΜΕΧ.
* Μια τηλεφωνική συνάντηση
Παρά το γεγονός ότι ο αρμόδιος υπάλληλος της American Express στην Ευρώπη αμφισβήτησε τα στοιχεία της ισραηλινής εταιρείας επειδή η τελευταία δεν βρέθηκε στη θέση να προσκομίσει γραπτώς τον λογαριασμό, η Solan απέστειλε τον λογαριασμό στον υπογράφοντα μία ακόμη φορά τον Ιούνιο. Το ίδιο ποσό, ο ίδιος «ηλεκτρονικός κλέφτης» και η ίδια χρήση: αγορά τηλεφωνικών μονάδων από μακριά από κάποιον που έχει την κάρτα του Τάσου Τέλλογλου και ισχυρίζεται ότι ονομάζεται Sasa Zrifin.
Αυτή τη φορά ο υπογράφων εξαγριώθηκε: απείλησε την Τράπεζα Πίστεως ότι θα «κόψει» την πιστωτική κάρτα καθώς για δεύτερη φορά μέσα σε ένα εξάμηνο εμφανιζόταν κάποιο πρόβλημα ασφαλείας.
«Σας συνιστώ να αλλάξετε αριθμό κάρτας» του είπε ξερά ο υπάλληλος της τράπεζας.
Ενας δημοσιογράφος στο Ισραήλ τού συνέστησε να απευθυνθεί σε μια ομάδα χάκερ στο Τελ Αβίβ, τους «Πειρατές», και στον επικεφαλής τους «Danni G.».
Μισή ώρα μετά το τηλεφώνημα με τον «Danni G.» είχα το τηλέφωνο του Ζρίφιν στα χέρια μου. Ενα κινητό τηλέφωνο στη Νέα Υόρκη. «Ο Ζρίφιν ζούσε στο Ισραήλ πριν από έξι μήνες, τώρα ζει αλλού» είχε πει αινιγματικά στο τηλέφωνο ο αρχηγός των «Πειρατών», μιας ομάδας που ειδικεύεται στο hacking αραβικών και αμερικανικών sites.
Είστε ο Ζρίφιν;
Ναι.
Είμαι ο τύπος που αγοράσατε με την κάρτα του…
Ποιος απ’ όλους;
Από την Ελλάδα.
Πού είναι η Ελλάδα;
Με δουλεύετε; Εχετε χρεώσει δύο φορές την κάρτα μου…
Ναι, αλλά ποια κάρτα, ξέρετε τον αριθμό;
Ο υπογράφων διαβάζει τον αριθμό.
Ποιο είναι το πρόβλημα;, ρωτάει τώρα ο Ζρίφιν.
Ξέρετε, με χρεώνετε πράγματα που δεν έχω αγοράσει.
Και λοιπόν, τι σας πειράζει, τα πληρώνετε;
Οχι…
Συνεπώς ουδείς από εμάς χάνει κάτι.
Πώς βρήκατε το νούμερό μου;
Αγόρασα ένα βιβλίο από το Amazon το φθινόπωρο νομίζω.
Α, μάλιστα…
Να σας ρωτήσω κι εγώ κάτι; Εχετε τον ίδιο αριθμό κάρτας;
Οχι πια.
Προσέξτε τον επόμενο. Χάρηκα που σας άκουσα.
Και εγώ!
