ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ήταν «τζιτζί». Μεταχειρισμένο, αλλά «φυσούσε». Ο νέος ιδιοκτήτης ενθουσιασμένος. Είχε δικαιωθεί η επιλογή του: να αγοράσει δηλαδή μεταχειρισμένο αυτοκίνητο όχι από «ιδιώτη», αλλά από ανθρώπους που ήταν «μέσα στην αγορά του αυτοκινήτου». Υστερα από οδυνηρές εμπειρίες τριών ετών άλλαξε γνώμη: «Οι κομπίνες με κλεμμένα αυτοκίνητα-μαϊμούδες στήνονται απ’ όσους έχουν άμεση σχέση με την αγορά αυτοκινήτου» υποστηρίζει. Για τη δική του περίπτωση, τουλάχιστον, έχει δίκιο. Αγόρασε το «τζιτζί» από γνωστή εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων. Σουμπαρού, κόκκινο. Με τη διαβεβαίωση ότι ήταν ατρακάριστο. Η περιπέτεια άρχισε όταν αποφάσισε να βάλει ραδιοκασετόφωνο.


Εκπληκτος διαπίστωσε ότι αν και το αυτοκίνητο διέθετε κεραία, ηχεία και θέση για ραδιοκασετόφωνο (το οποίο υποτίθεται είχε κρατήσει ο προηγούμενος ιδιοκτήτης), έλειπαν τα αναγκαία καλώδια. Κεραία και ηχεία ήταν διακοσμητικά. «Παραξενεύτηκα, αλλά δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Τοποθετώντας όμως καινούργια ηχεία, διαπίστωσα τρακάρισμα στην αριστερή πόρτα».


Απευθύνθηκε στη γνωστή εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων από την οποία αγόρασε το «τζιτζί». Απαίτησε ένα πραγματικά ατρακάριστο αυτοκίνητο ή πίσω τα λεφτά του. Η συνέχεια είναι αποκαλυπτική της λειτουργίας του κυκλώματος.


Το αυτοκίνητο εξαφανίστηκε. Ο άνθρωπος κατήγγειλε την κλοπή. Κατονόμασε ως πιθανούς δράστες συγκεκριμένους υπαλλήλους της εταιρείας. Ακολούθησε διαπραγμάτευση μαζί τους από το γραφείο (και με τη μεσολάβηση) του διοικητή του οικείου αστυνομικού τμήματος. Οι υπάλληλοι παραδέχθηκαν την κλοπή. Τον κάλεσαν «να τα βρουν». Το κόκκινο Σουμπαρού ήταν πράγματι στα γραφεία της εταιρείας ενοικίασης αυτοκινήτων. Οταν ο νόμιμος ιδιοκτήτης θέλησε να το πάρει πίσω, δέχθηκε χτύπημα με μπαστούνι του μπέιζμπολ. Μεταφέρθηκε αιμόφυρτος στο νοσοκομείο. Το κόκκινο Σουμπαρού εξαφανίστηκε οριστικά.


«Αρχισα να υποψιάζομαι ότι κάτι σοβαρό συνέβαινε. Να με στείλουν στο νοσοκομείο και να μου κλέψουν το αυτοκίνητο για ένα ασήμαντο τρακάρισμα στην αριστερή πόρτα…». Μόλις βγήκε από το νοσοκομείο κατέφυγε στην ασφαλιστική εταιρεία του κόκκινου Σουμπαρού για να μάθει πώς έγινε το μυστηριώδες τρακάρισμα στην αριστερή πόρτα που του είχε κοστίσει την απώλεια του αυτοκινήτου και το χτύπημα με το μπαστούνι του μπέιζμπολ. Η ασφαλιστική εταιρεία (από τις μεγαλύτερες της αγοράς) αρνήθηκε κάθε πληροφόρηση, ακόμη και όταν προσκόμισε σχετική εισαγγελική παραγγελία. «Τότε κατάλαβα ότι έπρεπε να κινηθώ διαφορετικά…».


Παρουσιάστηκε λοιπόν σε υποκατάστημα πια της ασφαλιστικής εταιρείας σαν υπάλληλος της επιχείρησης ενοικίασης αυτοκινήτων από την οποία είχε αγοράσει το κόκκινο Σουμπαρού. Οι πληροφορίες ήρθαν αμέσως καταιγιστικές. «Οσα άκουγα μου φαίνονταν απίστευτα». Το «τζιτζί» είχε τρακάρει τρεις φορές μετωπικά. Στο τελευταίο τρακάρισμα σχεδόν διαλύθηκε. Κανένα τρακάρισμα όμως δεν είχε σημειωθεί στην αριστερή πόρτα. «Πώς ήταν δυνατόν ένα τέτοιο διαλυμένο αυτοκίνητο, ύστερα από τρία μετωπικά τρακαρίσματα, να το οδηγώ εγώ με 150 χιλιόμετρα στην εθνική οδό;».


Οταν από την ασφαλιστική εταιρεία τού πρότειναν ένα ποσό μεγαλύτερο από την αξία του αυτοκινήτου και μια δωρεάν συνδρομή σε εταιρεία κινητής τηλεφωνίας «για να τα ξεχάσει όλα», κατέφυγε στο Τμήμα εγκλημάτων κατά της ιδιοκτησίας της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής. Ο προϊστάμενος άνοιξε ένα ευρετήριο. Στο γράμμα «Σ» βρήκε τους ιδιοκτήτες των κόκκινων Σουμπαρού που εκλάπησαν το τελευταίο χρονικό διάστημα. Το ελαφρό τρακάρισμα στην αριστερή πόρτα τούς οδήγησε κατ’ ευθείαν στον πραγματικό ιδιοκτήτη, που βέβαια είχε καταγγείλει την κλοπή. «Το κόκκινο Σουμπαρού της εταιρείας ενοικίασης αυτοκινήτων είχε διαλυθεί τελείως από τα συνεχή τρακαρίσματα. Προφανώς επειδή σαν «νοικιάρικο» άλλαζε συνεχώς χέρια. Εκλεψαν λοιπόν ένα ίδιο, πέρασαν τις πινακίδες του διαλυμένου και μου το πούλησαν σαν δικό τους. Νομίζω ότι δεν μπήκαν καν στον κόπο να αλλάξουν τον αριθμό πλαισίου. Πρόσθεσαν μόνο μία κεραία και δύο ηχεία για να αλλοιώσουν την εμφάνισή του». Η συγκεκριμένη υπόθεση αποτέλεσε αντικείμενο εγκληματολογικής μελέτης. Πώς δηλαδή τα κλεμμένα αυτοκίνητα μετατρέπονται σε «μαϊμούδες» ιδίου τύπου, αλλά τρακαρισμένων, αυτοκινήτων. Τα συμπεράσματα δημοσιεύτηκαν στην «Αστυνομική Επιθεώρηση». Η Δικαιοσύνη πάντως στην οποία προσέφυγε ο άνθρωπος που αγόρασε χωρίς να το ξέρει κλεμμένο αυτοκίνητο, για να του το κλέψουν στη συνέχεια αυτοί ακριβώς που του το πούλησαν, δεν έχει μέχρι στιγμής εκδώσει τελεσίδικη απόφαση που να καταδικάζει τους δράστες. Αυτοί συνεχίζουν ανενόχλητοι την «εμπορία» μεταχειρισμένων αυτοκινήτων.