Αυτό το Κύπελλο ποιος θα το πάρει; (Ι)


«Αυτή τη φορά όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Και οι Γιουγκοσλάβοι έχουν πολλές πιθανότητες και εμείς… Πιστεύω ότι θεωρητικά αυτή τη στιγμή φαβορί είναι η Ελλάδα και η Γιουγκοσλαβία, παρ’ όλο που οι Γιουγκοσλάβοι έρχονται με πολλές απώλειες. Εχουν όμως δεμένη ομάδα, πολύ καλούς παίκτες, σούτερ, ψηλούς… Οι Ιταλοί είναι κι αυτοί καλοί, αλλά πιστεύω ότι η έδρα θα παίξει μεγάλο ρόλο. Αν παίζαμε στην Ιταλία, θα είχαμε πρόβλημα. Τότε θα έδινα περισσότερες πιθανότητες στους Ιταλούς. Κατά τα άλλα δεν έχουμε ιδιαίτερα μεγάλες διαφορές ως ομάδες. Σε ένα συγκεκριμένο παιχνίδι μπορεί και να τους χτυπήσουμε. Ολα αυτά όμως είναι θεωρητικές αναλύσεις, οι οποίες στην πράξη μπορεί και να ανατραπούν εντελώς. Οταν μιλάς λοιπόν με πιθανότητες, βάζεις κάτω όλα τα δεδομένα, μεταξύ των οποίων είναι και η έδρα. Από ‘κεί και πέρα, δεν σημαίνει ότι κάθε φορά κερδίζει η έδρα. Υπάρχουν και οι εκπλήξεις, οι ανατροπές κ.ο.κ. Υπάρχουν γεροί παίκτες σε όλες τις ομάδες, που όμως νομίζω ότι δεν θα καταφέρουν να δημιουργήσουν πρόβλημα στην ελληνική ομάδα αν υπάρχει καλά οργανωμένη άμυνα. Ξεχωρίζουν ο Μποντίρογκα, ο Ρέμπρατσα, ο Μάγερς. Ο Μάγερς μπορεί να αποτελέσει «κίνδυνο». Εχει όλα αυτά τα προσόντα ­ το στυλ, την έκρηξη, το στοπ… Δηλαδή, τρέχει, σταματάει, πηδάει κτλ. Δεν ξέρω βέβαια πώς θα είναι μέσα στο γρανάζι. Οι Ιταλοί ήταν πολύ δυνατοί στο Πανευρωπαϊκό. Τώρα άλλαξαν και προπονητή… Δεν ξέρω τι παρουσία θα έχει το καινούργιο σύνολο. Ο Ομπέρτο στο Μακ Ντόναλντ έπαιξε καταπληκτικά. Ο Σέιν Χιλ και οι Ρώσοι επίσης… είναι πολύ «επικίνδυνοι». Ο καθένας μόνος του δεν σου δημιουργεί πρόβλημα ­ οι πολλοί μαζί είναι το πρόβλημα. Εμείς, που παίξαμε εναντίον του Καράσεφ, δεν είχαμε πρόβλημα. Εδώ όμως είναι ο Καράσεφ, είναι ο Φετίσεφ, είναι ο Γκουντέλιν, είναι ο Μπάκοφ, είναι ο Μιχαήλοφ. Αν όλοι αυτοί είναι σε καλή μέρα, έχεις πρόβλημα. Και γι’ αυτό οι Ρώσοι είναι ικανοί να διαλύσουν την καλύτερη ομάδα. Αν το παιχνίδι είναι ανοιχτό και επιτρέπει πολύ τρέξιμο, τότε είναι πρόβλημα οι Ρώσοι. Οι Ισπανοί αυτή τη στιγμή δεν έχουν μεγάλο παίκτη. Οι Αμερικανοί… Θα δούμε. Το μόνο που ξέρουμε για τους Αμερικανούς αυτή τη στιγμή είναι ότι έχουν έναν πολύ καλό προπονητή, για να μην πω τον καλύτερο αμυντικό προπονητή του κόσμου αυτή τη στιγμή. Οι Εγγλέζοι βέβαια συνηθίζουν να λένε: «Οι καλοί παίκτες κάνουν τον καλό προπονητή και ο καλός προπονητής κάνει την καλή ομάδα». Δηλαδή, αν δεν περάσουν οι καλοί παίκτες μέσα από τον καλό προπονητή, δεν μπορεί να γίνει και καλή ομάδα, που να παίζει ανάλογα με την αξία των παικτών. Δηλαδή, το υλικό το οποίο έχω εγώ, αν είναι αξίας οκτώ και ως προπονητής εγώ δεν είμαι τόσο καλός, μπορεί μεν να παρουσιάσω την καλύτερη ομάδα και να το πάρω το πρωτάθλημα, αλλά η απόδοση της ομάδας, ενώ είχε προδιαγραφές για οκτώ, θα είναι στο επτά. Οταν όμως η αξία των παικτών είναι οκτώ και εγώ οδηγήσω το σύνολο στο εννιά, αυτό είναι κάτι που αποδεικνύει την αξία του προπονητή. Οι ίδιοι παίκτες μπορεί με τον έναν προπονητή να παίξουν στο 65% των δυνατοτήτων τους και με έναν άλλον στο 80%. Παίζει δηλαδή ρόλο με ποιον τρόπο ο προπονητής μέσω της συνεργασίας πλέον των παικτών ανεβάζει το ποσοστό της απόδοσής τους. Γι’ αυτό σας λέω ότι οι παίκτες κάνουν τον προπονητή. Του δίνουν, ας πούμε, πρώτη ύλη για 85%. Αυτός από εκεί και πέρα κάνει καλή την ομάδα. Αυτό το σκεπτικό καλείται να αποδείξει ο προπονητής της Εθνικής των ΗΠΑ κ. Χάρις».