Αν ήμουν στη θέση του Παναγιώτη Γιαννάκη…


«Ενας προπονητής πρέπει να συνυπολογίζει όλες τις παραμέτρους κατά την αναμέτρηση με ομάδες υψηλού επιπέδου στις μεγάλες διοργανώσεις. Αν ήμουν στη θέση του Παναγιώτη Γιαννάκη, θα «περνούσα από σήτα» όλα τα δεδομένα: ποιοι όμιλοι είναι, πώς στήνονται, τι μας βολεύει, ποιον θέλουμε να συναντήσουμε… Αυτά είσαι υποχρεωμένος να σε απασχολήσουν αν είσαι προπονητής. Πολύ πριν, αρχίζεις και παρακολουθείς τις ομάδες που θα συμμετάσχουν. Αν δεν τις παρακολουθήσεις και δεν τις αναλύσεις, είσαι καταδικασμένος. Οφείλεις να έχεις εποπτεία των εξελίξεων, το πώς παίζει ο προπονητής της κάθε ομάδας, ποια είναι η φιλοσοφία του… Από εκεί και πέρα ετοιμάζεσαι και λες «αυτός θα πιέσει πάρα πολύ, αυτός θα τρέξει, εδώ εγώ είμαι πιο γρήγορος, εκεί δεν πρέπει να παρασυρθώ». Αυτά όμως είναι όλα θεωρητικά. Δεν σημαίνει ότι μπορούν να υλοποιηθούν. Το τι προσπαθείς να υλοποιήσεις είναι το ζήτημα. Δεν σημαίνει ότι κάθε φορά είμαστε ρομπότ και τα κάνουμε όλα. Για να τρέξω πρέπει να «κλέψω» την μπάλα, πρέπει να πάρω τα ριμπάουντ… Αμα χάσω τα ριμπάουντ, τελείωσε. Είσαι υποχρεωμένος δηλαδή να τα κάνεις όλα αυτά. Επίσης πιστεύω ότι όλα τα παιδιά στην Εθνική θα πρέπει να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Θα παίξει ρόλο από ‘κεί και πέρα το αν θα είναι σε καλή ημέρα ο ένας ή ο άλλος παίκτης για να ξεχωρίσει και να δώσει τη διαφορά στην ομάδα. Μπορεί κάλλιστα σε ένα συγκεκριμένο παιχνίδι να είναι σε πολύ καλή ημέρα ο Αλβέρτης και να κερδίσει το παιχνίδι. Να είναι ο Οικονόμου, να είναι ο Σιγάλας, να είναι ο Κορωνιός… Ο καθένας έχει τη δυνατότητα, ευρισκόμενος σε μια καλή ημέρα, να είναι ο πρωταγωνιστής της ημέρας. Δεν έχει να φοβηθεί τίποτε η Εθνική μας αν παίξει με σωστή οργάνωση. Αν ερχόταν η Ντριμ Τιμ, θα άλλαζαν εκ των πραγμάτων τα δεδομένα. Αν ερχόταν η Ντριμ Τιμ και δεν βγαίναμε πρώτοι στο γκρουπ Α’ όταν συναντιόμασταν όλοι μαζί και κάναμε τον όμιλο των έξι, τότε, για να παίξουμε τελικό, έπρεπε να βγούμε σίγουρα πρώτοι σε αυτή τη δεύτερη φάση. Γιατί αν βγαίναμε δεύτεροι, στο χιαστί στον ημιτελικό, θα συναντιόμασταν με τους Αμερικανούς, οι οποίοι θα ήταν πρώτοι από τον άλλο όμιλο. Επομένως θα χάναμε, και το μόνο που θα μπορούσαμε να καταφέρουμε ­ εφόσον όλα πήγαιναν καλά ­ θα ήταν να παίξουμε μικρό τελικό. Ενώ τώρα, που η αμερικανική ομάδα έρχεται με διαφορετική σύνθεση, και δεύτεροι να βγούμε εμείς και οι Αμερικανοί να βγουν πρώτοι ­ ή όποιος άλλος βγει πρώτος ­ πάλι μπορούμε να τον κερδίσουμε. Δηλαδή εμείς είχαμε ένα τρομερό μειονέκτημα και έπαιζε πολύ μεγάλο ρόλο το τι θα κάναμε με τους Γιουγκοσλάβους, το αν θα παίρναμε εμείς την πρώτη ή τη δεύτερη θέση όταν ενώνονταν το γκρουπ Α’ με το γκρουπ Β’, ώστε όποιος έβγαινε πρώτος να απέφευγε τους Αμερικανούς στον ημιτελικό. Ενώ τώρα δεν υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Αρα είμαστε πολύ πιο άνετοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα «δέσουμε κόμπο» αυτά τα δεδομένα, γιατί μέσα στο παιχνίδι όλα είναι πιθανά. Εμείς απλώς λέμε ότι αυτή τη στιγμή είμαστε σε θέση να κάνουμε οτιδήποτε. Δεν υπάρχει κάτι που να μπορεί να μας σταματήσει. Τώρα πλέον, ανάλογα με το πώς θα βρεθεί η ομάδα, όλα μπορούν να συμβούν».